Aν πάρουµε ως βάση τα όσα έχουν συµβεί κατά το µακρύ χρονικό διάστηµα της µνηµονιακής αριστερής διακυβέρνησης, δεν θα έπρεπε να προξενήσει καµία εντύπωση η επιλογή για το ψηφοδέλτιο της Ευρωβουλής, µίας κυρίας, της Μυρσίνης Λοΐζου, η οποία έχει καταδικαστεί επειδή επί 5,5 χρόνια έπαιρνε τη σύνταξη της νεκρής µητέρας της. Και δεν θα έπρεπε να προξενεί εντύπωση για τον απλούστατο λόγο ότι το κυβερνών κόµµα, από την πρώτη στιγµή της ανάληψης της εξουσίας, έχει διακόψει κάθε δεσµό µε την ηθική, την οποία υποκριτικώς µάλιστα διεκδικούσε ως προνοµιακό του πεδίο.

Αυτές τις διαπιστώσεις δεν τις κάνουν οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πολιτικός «πατέρας» του κ. Τσίπρα, ο Αλέκος Αλαβάνος, σε συνέντευξή του στο «Βήµα» παρατηρούσε ότι «το πλεονέκτηµα της ηθικής υπεροχής της Αριστεράς σαπίζει όσο το κυβερνών κόµµα αυτοδιαφηµίζεται ως Αριστερό». Και απέδιδε στην κυβέρνηση την ευθύνη για την «ατµόσφαιρα βούρκου» που έχει καλλιεργηθεί.

Πιο έντονη στην κριτική της για την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είναι η πρώην πρόεδρος της Βουλής, κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, που έχει αποκαλέσει την κυβέρνηση «συµµορία».

Η «καλή µέρα» για τη ρήξη της συγκεκριµένης Αριστεράς µε την πολιτική, και όχι µόνο, ηθική «από το πρωί φάνηκε». Ας αφήσουµε κατά µέρος τα κολοσσιαία ψεύδη του ίδιου του πρωθυπουργού, µε τα οποία πήρε την εξουσία. Ακολούθησε η επιδροµή στην κρατική µηχανή µε το βόλεµα κολλητών και συγγενών σε καίριες θέσεις, που απέδειξε ότι ο νεποτισµός στην ηθική Αριστερά καλά κρατεί. Από κουµπάρους, αδελφούς, εξαδέλφους µέχρι και συγγενείς παντός βαθµού στελεχώθηκαν καίριες θέσεις του κρατικού µηχανισµού. Σε σηµείο ώστε να υπάρξει και σχετική καταγγελία από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την έκρηξη νεποτισµού επί των ηµερών του ΣΥΡΙΖΑ.

Τη σκυτάλη για την καταρράκωση του ηθικού πλεονεκτήµατος των αριστερών πήρε ο τραγέλαφος της διαδικασίας των τηλεοπτικών αδειών µε τη δηµοσιοποίηση προσωπικών δεδοµένων δικαστικού του Συµβουλίου της Επικρατείας, επειδή είχε αντιταχθεί στον αντισυνταγµατικό, κατά τη γνώµη του, τρόπο µε τον οποίον θα εχορηγούντο οι άδειες. Στις µεθοδεύσεις αυτές θα πρέπει να συµπεριληφθούν και τα ανύπαρκτα βοσκοτόπια Καλογρίτσα, τα οποία είχαν γίνει δεκτά από την κυβέρνηση στον πλειστηριασµό για τις τηλεοπτικές άδειες ως περιουσιακό στοιχείο, προκειµένου να πάρει άδεια ο εκλεκτός της κυβέρνησης.

ΤΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ

Στη συνέχεια είχαµε το ξεχασµένο να δηλωθεί, στο «πόθεν έσχες», εκατοµµύριο του κ. Σταθάκη. Για να αποκαλυφθεί αργότερα ότι η τότε αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου, καίτοι εύπορος, έπαιρνε επίδοµα ενοικίου 1.000 ευρώ τον µήνα. Η κ. Αντωνοπούλου παραιτήθηκε µεν, αλλά αποκαταστάθηκε στον ΟΟΣΑ. Επίδοµα ενοικίου είχαν πάρει και άλλοι τέσσερις πρώην υπουργοί της κυβέρνησης. Οι Κώστας Φωτάκης, ∆ηµήτρης Μάρδας, Μαρίνα Χρυσοβελώνη και Παναγιώτης Σουρίδης.

Ηθικά έκθετη είναι επίσης η κυβέρνηση στο µείζον ζήτηµα, επειδή έχει και ανθρωπιστικές διαστάσεις, της κακοδιαχείρισης των κονδυλίων που προορίζονται για τη µεταναστευτική πολιτική. Εκτός του ότι υπήρξαν καταγγελίες για κατασπατάληση σε βάρος του επικεφαλής της ∆ιεύθυνσης Υποδοχής και Ταυτοποίησης του αρµόδιου υπουργείου, στη Βουλή είχε έλθει καταγγελία της βουλευτού Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ, Αφροδίτης Σταµπουλή, ότι κοµµατικό στέλεχος είχε αναλάβει το έργο σίτισης των προσφύγων στο hot spot του νοµού, ύψους 750.000 ευρώ, και ότι τον έλεγχο για το αν τηρούνται οι διαδικασίες και η σχετική νοµοθεσία τον είχε αναλάβει η κόρη του!

Αναπάντητο αφήνει επίσης η κυβέρνηση το γεγονός ότι το δηµοσιογραφικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυγή», έχει ως ιδιοκτήτη off shore εταιρεία, αγνώστων λοιπών στοιχείων, τη στιγµή που το Μαξίµου κατηγορεί τους πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης ότι διαθέτουν παρόµοιες εξωχώριες εταιρείες.

Βαρύ ηθικό ατόπηµα προέκυψε και από την υπόθεση της εξαδέλφης αναισθησιολόγου του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη, πρώτον διότι παρέµενε στη θέση της, καλυπτόµενη, καίτοι είχε οµολογήσει κλοπή ναρκωτικών σκευασµάτων στο Πανεπιστηµιακό Νοσοκοµείο Ηρακλείου και, δεύτερον, διότι, ενώ της αποδόθηκαν ευθύνες για ιατρική αµέλεια για τον θάνατο της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη, η πειθαρχική ποινή ήταν δυσανάλογα µικρή σε σχέση µε τη θανατηφόρα αµέλεια. Οταν, µάλιστα, το Σώµα Επιθεωρητών, που είχε ερευνήσει την υπόθεση, είχε διαπιστώσει βαριά ιατρική αµέλεια στη διαχείριση του περιστατικού. Προφανώς και ένα εξαρτηµένο άτοµο χρειάζεται ειδική µεταχείριση, πλην όµως αντιλαµβάνεται κανείς τι θα είχε συµβεί αν άλλο άτοµο ήταν στη θέση της αναισθησιολόγου, ή αν είχε συµβεί ανάλογο περιστατικό σε συγγενή υπουργού άλλου κόµµατος που θα κυβερνούσε.

Ως απάτη του αιώνα χαρακτήρισε η Ν.∆. το Εµπορευµατικό Κέντρο του Θριασίου, καθώς από την προκήρυξη του διαγωνισµού η κυβέρνηση άλλαξε τους όρους και από 20 εκατοµµύρια ευρώ, που έπρεπε να καταβάλει ο παραχωρησιούχος, η προκαταβολή µειώθηκε στα 10 εκατοµµύρια. Συγχρόνως, υπερτετραπλασιάστηκε η συνολική δυνατότητα δόµησης, ενώ έγιναν και άλλες αλλαγές προς όφελος του παραχωρησιούχου. Η έκταση έπρεπε να αποτιµηθεί τουλάχιστον στα 145 εκατ. ευρώ και η κυβέρνηση την πουλά για περίπου 67 εκατ. ευρώ. Τέλος, ενώ δεν υπήρχαν εγγυήσεις υπέρ του παραχωρησιούχου, τώρα το ελληνικό ∆ηµόσιο εγγυάται σε µεγάλο βαθµό τον δανεισµό της παραχωρησιούχου.

Σκάνδαλο που εκθέτει την ηθική της αριστερής κυβέρνησης ήταν και το εγχείρηµα της παράτασης της παραχώρησης του «Ελευθέριος Βενιζέλος», που είχε ως αποτέλεσµα να παρέµβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το χαµηλό τίµηµα της παραχώρησης, το οποίο ήταν φυσικό να δηµιουργεί υποψίες. Το τίµηµα διπλασιάστηκε µετά την ευρωπαϊκή παρέµβαση.

Σιγή ασυρµάτου έχει επιβάλει η κυβέρνηση για τις καταγγελίες Καµµένου µέσα στο Υπουργικό Συµβούλιο για χρηµατισµό της κυβέρνησης από ξένους παράγοντες για το θέµα της Συµφωνίας των Πρεσπών. Πρόκειται για κατηγορίες πολύ σοβαρές, που µεγεθύνουν ακόµη περισσότερο το ηθικό πλέον µειονέκτηµα της αριστερής κυβέρνησης.

Σχετική µε τα παραπάνω είναι και η περίεργη εξαγορά -παραµονές της υπογραφής της Συµφωνίας των Πρεσπών- από την οικονοµικώς παραπαίουσα ∆ΕΗ µιας ζηµιογόνου εταιρείας ηλεκτρισµού του αντιπροέδρου των Σκοπίων και φίλου του πρωθυπουργού της ΠΓ∆Μ, Ζόραν Ζάεφ. Εκτεθειµένη παραµένει η κυβέρνηση και στην υπόθεση της πώλησης 300.000 βληµάτων στη Σαουδική Αραβία από τα αποθέµατα των Ενόπλων ∆υνάµεων, µε µεσάζοντα έναν ιδιώτη που εµφανιζόταν ως αντιπρόσωπος των Σαουδαράβων, τον οποίον αυτοί δεν αναγνώριζαν ως εκπρόσωπό τους. Μάλιστα, ο Ελληνας πρεσβευτής στο Ριάντ εδέχθη επίθεση από τον πρωθυπουργό -κατά τη σχετική οµιλία του στη Βουλή- επειδή δεν επιβεβαίωνε ότι ο µεσάζων ιδιώτης ήταν εκπρόσωπος του σαουδαραβικού βασιλείου.

ΑΛΛΕΠΑΛΛΗΛΑ ΤΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση κατηγορείται από την αντιπολίτευση ότι έκανε «χάρη» στον επιχειρηµατία κ. Λαυρεντιάδη, αφήνοντας την εταιρεία του, ELFE, να µην πληρώνει τα υψηλά χρέη της προς τη ∆ΕΠΑ. Οταν µάλιστα ο πρώην επικεφαλής της ∆ΕΠΑ Θεόδωρος Κιτσάκος, και µέλος της Τοπικής Καισαριανής του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγόρησε τους αρµόδιους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ ότι παραβλέπουν τα χρέη Λαυρεντιάδη στη ∆ΕΠΑ.

Μία επιπλέον απόδειξη της διαπλοκής που έχει αναπτύξει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και το γεγονός ότι ο κ. Κιτσάκος, πριν αναλάβει επικεφαλής της επιχείρησης αερίου, είχε διατελέσει γενικός διευθυντής στην εταιρεία ELFE του κ. Λαυρεντιάδη. Στην εταιρεία, δηλαδή, που βρέθηκε µε παχυλό µισθό και ο περίφηµος φίλος του κ. Νίκου Παππά, Μανώλης Πετσίτης, που ήταν και αυτός στην Τοπική Καισαριανής µαζί µε τον κ. Κιτσάκο. Ως γνωστόν, ο κ. Πετσίτης, από σερβιτόρος, όταν ανέλαβε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ µετατράπηκε σε κορυφαίο παράγοντα που συνοµιλούσε για λογαριασµό της κυβέρνησης µε επιχειρηµατίες και καναλάρχες.

Τελευταίο δείγµα του πολιτικού ήθους της αριστερής κυβέρνησης υπήρξε η φωτογραφική τροπολογία για την υπουργό Τουρισµού, προερχόµενη από τους ΑΝ.ΕΛ., Ελενα Κουντουρά, και τον Σπύρο ∆ανέλλη, ανεξάρτητο, προερχόµενο από το Ποτάµι. Καταργήθηκε το ασυµβίβαστο της ιδιότητας του βουλευτή µε την υποψηφιότητα του ευρωβουλευτή, καθώς, αν παραιτούντο για τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση που στηρίζεται στην ψήφο τους θα έχανε τη δεδηλωµένη. Ενδιαφέρον έχει σήµερα, σε µία στιγµή που απεγνωσµένα η κυβέρνηση προβάλλει δηµοσκοπήσεις που δήθεν κλείνουν την ψαλίδα του ΣΥΡΙΖΑ από τη Ν.∆., πώς «εισπράττει» η ελληνική κοινωνία την καταπάτηση από την κυβέρνηση κάθε ηθικής αναστολής. Τα συναισθήµατα της ταλαιπωρηµένης ελληνικής κοινωνίας είναι σε ποσοστό 72% απογοήτευση, 64% θυµός, 41% φόβος και 72% ανησυχία.

*Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ που κυκλοφόρησε το Σάββατο, 30 Ιανουαρίου 2019