Πλάι στην Μίρκα Παπακωνσταντίνου, τη Νάντια Μπουλέ, τον Αργύρη Αγγέλου, την Κατερίνα Στικούδη και πολλούς άλλους ταλαντούχους ηθοποιούς ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης
περνάει αυτές τις γιορτές μαζί με τα παιδιά, καθώς πρωταγωνιστεί σε ένα από τα διασημότερα παιδικά μιούζικαλ όλων των εποχών, το «Annie» σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλλου. Η ιστορία της μικρής Annie μας μεταφέρει σε ένα ορφανοτροφείο της Νέας Υόρκης, όπου ένα εντεκάχρονο κορίτσι και οι φίλες του ονειρεύονται να βρουν τη δική τους οικογένεια, με τον γνωστό ηθοποιό να υποδύεται τον Όλιβερ Γουώρμπακς, ένα σκληροτράχηλο τύπο, που έχει ένα μυστικό στο όνομά του, καθώς το war σημαίνει πόλεμος και το bucks σημαίνει λεφτά. Μέσα από τον πόλεμο και εκμεταλλευόμενος τους πάντες, γίνεται δισεκατομμυριούχος, μέχρι που που συναντά τη μικρή Annie και συνειδητοποιεί ότι τα λεφτά δεν έχουν καμία σημασία.
Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης μίλησε στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ για τον ρόλο του και το γενικά για το έργο που παίζεται στο Γήπεδο Ταε Κβο Ντο στο Φάληρο έως τις 29 Δεκεμβρίου.
Πρωταγωνιστείτε σε ένα από τα πιο διάσημα και συγκινητικότερα μιούζικαλ όλων των εποχών. Ποιο μήνυμα στέλνει το έργο;
Το μήνυμα που στέλνει το συγκεκριμένο μιούζικαλ είναι ξεκάθαρο. Το αύριο είναι καλύτερο από αυτό που μας συμβαίνει σήμερα και πολύ πιο φωτεινό. Είναι γεμάτο αισιοδοξία και η μικρή Annie συμβολίζει αυτό το πράγμα. Το πώς πρέπει να βλέπουμε τη φωτεινή πλευρά της ζωής, να την ακούμε, να την ενστερνιζόμαστε, να μην μιζεριάζουμε και να προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο προσφέροντας στους άλλους. Ένα διαχρονικό μιούζικαλ, πολύ αγαπημένο από μικρούς και μεγάλους και τους περιμένουμε όλους φέτος τα Χριστούγεννα στο Ταε Κβο Ντο.
Πως ήταν οι πρόβες με τα παιδιά; Σας δυσκόλεψε κάτι;
Το αντίθετο. Τα παιδιά ήταν από τους καλύτερους συνεργάτες που είχα ποτέ. Είναι γλυκύτατα, πειθαρχημένα, επαγγελματίες θα έλεγα. Οι δύο μικρές μας Annie η Πέγκυ και η Δανάη είναι εξαιρετικές, είναι οι πρωταγωνίστριες του έργου μας και χαίρομαι πάρα πολύ που παίζω μαζί τους, που τραγουδάω μαζί τους, που χορεύω μαζί τους, που μοιράζομαι τη σκηνή μαζί τους. Είναι σπουδαίο μάθημα και πραγματικά μακάρι να ξαναείχα μια τέτοια συνεργασία. Θα απολαύσω την κάθε μου στιγμή στις παραστάσεις που έχουμε κι εύχομαι να τις συναντήσω στη σκηνή και όταν ενηλικιωθούν πλέον.
Πως προσεγγίσατε τον ρόλο σας; Τι μελετήσατε για αυτόν;
Ο Όλιβερ Γουώρμπακς έχει ένα μυστικό στο όνομά του. Κάτι το οποίο το συνειδητοποίησα τις τελευταίες ημέρες λίγο πριν την πρεμιέρα μας. Γουώρμπακς , το επίθετό του, ουσιαστικά προέρχεται από δυο αγγλικές λέξεις: το war (πόλεμος) και το bucks (λεφτά). Είναι ένας άνθρωπος που μέσα από τον πόλεμο –τον πρώτο παγκόσμιο προφανώς-κι ερχόμενος κοντά στην κρίση εκμεταλλεύεται τους πάντες και τα πάντα. Γίνεται δισεκατομμυριούχος πολύ γρήγορα, πράγμα αρκετά ύποπτο. Άλλωστε έχει διασυνδέσεις με τον Άλ Καπόνε. Βέβαια, αυτό είναι ένα δεύτερο επίπεδο του ρόλου. Αυτό που κυριαρχεί στον Όλιβερ Γουώρμπακς είναι η αδυναμία του στα λεφτά. Στη θέα όμως της Annie, σε αυτό το μικρό κορίτσι, λιώνει και συνειδητοποιεί ότι όλα τα λεφτά δεν παίζουν κανένα ρόλο αν δεν έχεις κάποιον να μοιραστείς τη ζωή σου. Είναι ένας σκληροτράχηλος τύπος και κατά τη διάρκεια των προβών τον μελετήσαμε αρκετά με την Θέμιδα Μαρσέλλου (που σκηνοθετεί). Ακόμη και όταν τραγουδάει, τραγουδάει με έναν δικό του τρόπο. Αλλά στο τέλος η Annie τον κάνει «παγωτό σοκολάτα» όπως είναι και η αγαπημένη λιχουδιά της μικρής ηρωίδας μας.
Ποια σημεία του έργου έχουν αναφορά στο σήμερα και κάνουν τον θεατή να δει μέσα του;
Το έργο διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια της μεγάλης κρίσης στην Αμερική, στα τέλη της δεκαετίας του ΄20, μιας αντίστοιχης κρίσης που ίσως θα μπορούσαμε με κάποιον τρόπο να την αντιπαραβάλλουμε με την δική μας. Δεν είναι μόνο μια κρίση οικονομική είναι και μια κρίση ηθική. Ο θεατής πολύ γρήγορα μπαίνει στο «ζουμί» του έργου και βάζει τον εαυτό του ανάμεσα στους ήρωες. Στους φτωχούς και στους πλούσιους, στους ανθρώπους που είναι απελπισμένοι, στους ανθρώπους που είναι αισιόδοξοι. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι είναι μια παράσταση που αφορά όλη την οικογένεια και ο καθένας κατά κάποιον τρόπο ταυτίζεται με έναν ήρωα. Όλοι οι ήρωες όμως, αυτό που θέλουν ουσιαστικά είναι να βρουν αυτό το φωτεινό σημείο στον ορίζοντα για να μπορέσουν να κάνουν καλύτερη τη ζωή τους. Αφορά όλη την οικογένεια το έργο και νομίζω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσει μια οικογένεια πολύ ευχάριστα, πολύ δημιουργικά βλέποντας το συγκεκριμένο έργο. Είναι εύκολο να βάλεις τον εαυτό σου στις αντίστοιχες θέσεις των ηρώων και να πεις κι εσύ ότι «Ναι, το αύριο θα είναι καλύτερο. Να γίνω κι εγώ μια μικρή Annie»!
Τι επίδραση πιστεύετε πως έχει η παράσταση στα παιδιά;
Τα παιδιά βλέπουν παιδιά πάνω στη σκηνή και αυτό είναι σίγουρα εντυπωσιακό. Είναι και πολύ ιδιαίτερο το να βλέπεις ανθρώπους της δικής σου ηλικίας να κάνουν κάτι το οποίο συνήθως κάνουν οι ενήλικοι. Νομίζω ότι θα τους ευχαριστήσει ιδιαίτερα, θα τους κάνει να σηκωθούν από τις καρέκλες τους, να τραγουδήσουν, να χορέψουν και να ζήσουν όλη την ιστορία της Annie. Είναι ένα μιούζικαλ το οποίο τα παιδιά το λατρεύουν. Θυμάμαι κι εγώ όταν ήμουν μικρό παιδί που το έβλεπα στην τηλεόραση γιατί ουσιαστικά με κάνει να πιστεύω κι εγώ ότι θα ήθελα να είμαι σαν την Annie, να είμαι χαρούμενος, να είμαι αισιόδοξος, όπως πρέπει να είναι όλα τα παιδιά του κόσμου. Χωρίς έγνοιες και να βλέπουν κάτι που οι μεγάλοι το ξεχνάνε: την αγάπη.
Η μικρή Annie υποστηρίζει με πάθος την ανάγκη της για μια καλύτερη ζωή. Εσείς στη ζωή σας ποια πράγματα έχετε υποστηρίξει με πολύ πάθος;
Η Annie ζητάει μια καλύτερη ζωή, νομίζω πως είναι ό,τι καλύτερο για όλους μας. Το προσωπικό μου πάθος και αυτό που στηρίζω πάρα πολύ είναι μια ζωή που να έχει νόημα, θα μπορούσα να προσθέσω. Να έχει νόημα για εμένα τον ίδιο και να κάνω πράγματα που τελικά εγώ τα θέλω και όχι οι άλλοι. Όποια και να είναι αυτά. Και να τα πιστεύω μέχρι τελικής πτώσεως. Σε όποιον τομέα και να είναι αυτό. Στο επάγγελμά μου, στα προσωπικά μου. Νομίζω πως μόνο έτσι αξίζει να ζει κανείς, οπότε αυτό που θα υποστηρίζω με πάθος είναι το ευ ζην μέχρι να μου βγει η ψυχή.
Ποια είναι η μεγαλύτερη μάχη που έχετε κερδίσει στη ζωή σας;
Νομίζω ότι ακόμη δεν έχω κερδίσει κάποια πολύ μεγάλη μάχη στη ζωή μου. Έχω ουσιαστικά δει λίγες στιγμές οι οποίες με δυσκόλεψαν και σε αυτό υπήρξα αρκετά τυχερός. Αλλά μου έδειξαν τον τρόπο να αντιμετωπίσω ίσως κάτι πολύ μεγάλο που θα έρθει στη ζωή μου. Μια μεγάλη απώλεια ίσως … Αλλά ακόμη και τα λάθη που μπορεί να είναι αυτές οι μικρές μάχες που χάνουμε στη ζωή μας, μου δείχνουν τον τρόπο που θα πρέπει να αντιμετωπίσω τις επόμενες μάχες. Θα έλεγα ότι εάν κάτι πολεμάω συνέχεια και δίνω τη μεγαλύτερη μάχη είναι με τον ίδιο μου τον εαυτό.
Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχετε συναντήσει τόσο χρόνια στη δουλειά που κάνετε;
Είμαι κοντά στα 23-24 χρόνια στο θέατρο, 20 χρόνια στην τηλεόραση, δυσκολίες υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο είναι να καταλάβω ότι δεν χάνεται τίποτα αν χάσεις ένα ρόλο, απλά σε κάνει πιο δυνατό για να αντιμετωπίσεις την επόμενη πρόκληση όταν θα σου δοθεί ο ρόλος. Σημασία λοιπόν έχει τι θα παίξεις και όχι τι δεν θα παίξεις. Και όταν έρθει εκείνη η ώρα να είσαι ετοιμοπόλεμος. Οι δυσκολίες είναι πολλές γιατί είναι ένα επάγγελμα το οποίο ουσιαστικά είναι στον αέρα. Κάθε σεζόν, κάθε 6 μήνες τα πράγματα αλλάζουν και θέλει αυτό που έλεγαν και οι παλιοί «γερό στομάχι». Δεν φτάνει ούτε το ταλέντο, ούτε η ομορφιά –σε εισαγωγικά-, αλλά πρέπει να είσαι πολύ έξυπνος για να αντιμετωπίσεις τις όποιες δυσκολίες και τις μεγαλύτερες τρικλοποδιές που μπορεί να σου βάλουν μπροστά σου. Και να τις αντιμετωπίσεις πάντα με χαμόγελο όπως και η Annie.
Δουλεύετε από μικρή ηλικία σε μια πολύ απαιτητική δουλειά κάνοντας παράλληλα θέατρο και τηλεόραση παράλληλα. Φτάσατε ποτέ κοντά στην υπερκόπωση;
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια δουλεύω ασταμάτητα χειμώνα-καλοκαίρι, τηλεόραση, πολλές φορές και δύο παραστάσεις τον χειμώνα, περιοδείες το καλοκαίρι, αρκετές υποχρεώσεις. Έχω φτάσει κοντά στην υπερκόπωση αλλά αυτό που με έσωζε είναι ουσιαστικά το ότι ήμουν αρκετά προετοιμασμένος όλα αυτά τα χρόνια για να αντιμετωπίσω τις πολλές δουλειές. Με έσωσε η συγκέντρωσή μου και η πειθαρχία μου απέναντι στη δουλειά. Έχω βάλει υψηλούς στόχους και αυτό έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις και θυσίες. Που τελικά δεν είναι θυσίες γιατί πολύ απλά κάνω αυτό που αγαπάω και είμαι πολύ τυχερός για αυτό. Πόσοι άνθρωποι άραγε είναι τόσο τυχεροί; Αισθάνομαι τυχερός που κάνω αυτό που αγαπάω, που έχω κάνει την «τρέλα» μου δουλειά.
Έχετε φλερτάρει ποτέ με την αλαζονεία;
Ναι, πιο μικρός κάπου εκεί κοντά στα 30 όταν τα πράγματα στη δουλειά μου ήρθαν με πολλή ορμή μπορώ να πω ότι κάποια στιγμή «έχασα τη μπάλα». Ευτυχώς είχα καλούς φίλους, που με βοήθησαν να καταλάβω ότι αυτό που κάνω εκείνη τη στιγμή είναι ακόμη μια σεζόν. Ότι πρέπει να χτίσω και όχι να γκρεμίσω αυτό που μου τυχαίνει αυτή τη στιγμή τόσο εύκολα επάνω σε ένα καπρίτσιο της όποιας αναγνωρισιμότητας μου δοθεί μέσα από τη δουλειά μου, που είναι η απόρροια από την ίδια τη δουλειά- το να γίνεσαι αναγνωρίσιμος - επειδή είναι έτσι η φύση της δουλειάς. Ευτυχώς είχα δίπλα μου καλούς φίλους και ανθρώπους της δουλειάς που με έβαλαν σε ένα σωστό δρόμο και μου έδειξαν ότι πολύ απλά αυτή η δουλειά είναι ένας μαραθώνιος.
INFO
ANNIE, Από 13 έως 29 Δεκεμβρίου, στο ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ
Σκηνοθεσία-απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου
Πρωταγωνιστούν: Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Νάντια Μπουλέ, Αργύρης Αγγέλου/Άρης Πλασκασοβίτης, Κατερίνα Στικούδη
Στον ρόλο της Annie οι μικρές: Πέγκυ Μανωλά και Δανάη Τσούμου Παραστάσεις:
Τετάρτη (25/12): 17.30
Πέμπτη (26/12): 14.30, 17.30
Παρασκευή (27/12): 17.30
Σάββατο (28/12): 14.30, 17.30
Κυριακή (29/12): 11.30, 14.30
