ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
«Η φυλή»: Ένα συναρπαστικό και πολυεπίπεδο µυθιστόρηµα από τις εκδόσεις Πατάκη
Μια ιστορία - ταξίδι από την Ιστανµπούλ στα βάθη της Ανατολίας. Παµπάλαιες
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη το νέο αστυνομικό μυθιστόρημα του Τούρκου συγγραφέα Αχμέτ Ουμίτ με τίτλο "Η φυλή" σε μετάφραση Θάνου Ζαράγκαλη.
Τον ξύπνησε µια µυρωδιά που έκαιγε τον λαιµό του. Τη γνώριζε αυτή τη µυρωδιά. Ήταν η µυρωδιά µιας εκκλησίας που ήταν χρόνια κλειστή. Η µυρωδιά των καντηλιών, των µαρµάρων που φθείρονταν, της πέτρας που αποσαθρωνόταν, του ξύλου που σάπιζε, των σελίδων που έλιωναν, των πτωµάτων που εξαϋλώνονταν. Θα έπρεπε κανονικά να νιώσει φρίκη, ωστόσο απλώς κοίταξε τριγύρω του. Παρατήρησε µια µαύρη κηλίδα που σάλευε ελαφρώς. Μια κηλίδα χωρίς συγκεκριµένο σχήµα... Μια κατάµαυρη σιλουέτα... Χαµογέλασε στην κηλίδα. «Μορ Γκαµπριέλ» ψιθύρισε. Η κηλίδα πλησίασε, όταν πλησίασε απόκτησε σχήµα ανθρώπου. Ένας άνθρωπος τυλιγµένος στα µαύρα.
Ο άνθρωπος ήρθε κοντά του και ψιθύρισε στο αυτί του. «Με γνώρισες;» Ένας άνδρας δολοφονηµένος µ’ ένα µαχαίρι µε λαβή σε σχήµα σταυρού. Ένα Ευαγγέλιο µε λέξεις υπογραµµισµένες µε αίµα. Ένα ταξίδι από την Ιστανµπούλ στα βάθη της Ανατολίας. Παµπάλαιες εκκλησίες, οι ρίζες του χριστιανισµού στην περιοχή, ένα περιβόλι από φυλές και πολιτισµούς: Ασσύριοι, Νουσαϊρί, Ρωµιοί, Τούρκοι, Κούρδοι, όλοι οι λαοί που µετέτρεψαν σε χώρα αυτά τα εδάφη… Ένα συναρπαστικό και πολυεπίπεδο µυθιστόρηµα από έναν µεγάλο σύγχρονο Τούρκο συγγραφέα.
Ο Αχµέτ Ουµίτ γεννήθηκε το 1960 στο Γκαζίαντεπ της Τουρκίας και ζει στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε δηµόσια διοίκηση στο Πανεπιστήµιο του Μαρµαρά και πολιτικές επιστήµες στην Ακαδηµία Πολιτικών Επιστηµών της Μόσχας. Έχει γράψει ποίηση, διηγήµατα και µυθιστορήµατα. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα µυθιστορήµατά του Μνήµες της Κωνσταντινούπολης, Η πύλη του δερβίση, Έγκληµα στο Πέρα, Η δολοφονία του σουλτάνου, Αντίο, γλυκιά πατρίδα, Oµίχλη και νύχτα, Ο γραφέας του παλατιού και Η κραυγή του χελιδονιού.
Τον ξύπνησε µια µυρωδιά που έκαιγε τον λαιµό του. Τη γνώριζε αυτή τη µυρωδιά. Ήταν η µυρωδιά µιας εκκλησίας που ήταν χρόνια κλειστή. Η µυρωδιά των καντηλιών, των µαρµάρων που φθείρονταν, της πέτρας που αποσαθρωνόταν, του ξύλου που σάπιζε, των σελίδων που έλιωναν, των πτωµάτων που εξαϋλώνονταν. Θα έπρεπε κανονικά να νιώσει φρίκη, ωστόσο απλώς κοίταξε τριγύρω του. Παρατήρησε µια µαύρη κηλίδα που σάλευε ελαφρώς. Μια κηλίδα χωρίς συγκεκριµένο σχήµα... Μια κατάµαυρη σιλουέτα... Χαµογέλασε στην κηλίδα. «Μορ Γκαµπριέλ» ψιθύρισε. Η κηλίδα πλησίασε, όταν πλησίασε απόκτησε σχήµα ανθρώπου. Ένας άνθρωπος τυλιγµένος στα µαύρα.
Ο άνθρωπος ήρθε κοντά του και ψιθύρισε στο αυτί του. «Με γνώρισες;» Ένας άνδρας δολοφονηµένος µ’ ένα µαχαίρι µε λαβή σε σχήµα σταυρού. Ένα Ευαγγέλιο µε λέξεις υπογραµµισµένες µε αίµα. Ένα ταξίδι από την Ιστανµπούλ στα βάθη της Ανατολίας. Παµπάλαιες εκκλησίες, οι ρίζες του χριστιανισµού στην περιοχή, ένα περιβόλι από φυλές και πολιτισµούς: Ασσύριοι, Νουσαϊρί, Ρωµιοί, Τούρκοι, Κούρδοι, όλοι οι λαοί που µετέτρεψαν σε χώρα αυτά τα εδάφη… Ένα συναρπαστικό και πολυεπίπεδο µυθιστόρηµα από έναν µεγάλο σύγχρονο Τούρκο συγγραφέα.
Ο Αχµέτ Ουµίτ γεννήθηκε το 1960 στο Γκαζίαντεπ της Τουρκίας και ζει στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε δηµόσια διοίκηση στο Πανεπιστήµιο του Μαρµαρά και πολιτικές επιστήµες στην Ακαδηµία Πολιτικών Επιστηµών της Μόσχας. Έχει γράψει ποίηση, διηγήµατα και µυθιστορήµατα. Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφορούν επίσης τα µυθιστορήµατά του Μνήµες της Κωνσταντινούπολης, Η πύλη του δερβίση, Έγκληµα στο Πέρα, Η δολοφονία του σουλτάνου, Αντίο, γλυκιά πατρίδα, Oµίχλη και νύχτα, Ο γραφέας του παλατιού και Η κραυγή του χελιδονιού.