Συλλογιζόταν αν µετά από τόσα χρόνια και τόση περιπλάνηση , αν µετά από τόσες γνωριµίες και τόσο θάνατο, τόσο έρωτα και τόσο αίµα, µπορούσε να υπάρχει ξανά ευτυχία. Γύριζε και ξαναγύριζε στο κεφάλι του εκείνα τα δυο χρόνια που είχε µείνει µε την Πηνελόπη πριν φύγει για την Τροία.

Τότε φάνταζε όµορφη η ζωή και δεν είχε σκεφτεί πως του έλειπε τίποτα. Τώρα η ζωή στην Ιθάκη φαινόταν άδεια...

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας, ξεχωριστός από μικρός, πνεύμα ανήσυχο. Ερωτεύεται... αλλά ο έρωτας αυτός μένει ανεκπλήρωτος στο πέρασμα των χρόνων.

Η Ιθάκη δεν τον χωράει.

Περιπέτεια και πλήθος μυθικών ή και πραγματικών ηρώων συνθέτουν την ιστορία αυτού που κάποτε συστήθηκε ως «Κανένας».

Όσα γνωρίζαμε μέχρι χθες για την ιστορία του εξερευνητή και πολυμήχανου Οδυσσέα ανατρέπονται μέσα από το γοητευτικό πρώτο μυθιστόρημα της Μαίριλυν Θεοφίλου Κλίμπκε.

Ο Οδυσσέας σύμφωνα με τη συγγραφέα ερωτεύτηκε όταν ήταν πολύ νέος την Ωραία Ελένη. Η μητέρα της, Λήδα, του αρνήθηκε το χέρι της κόρης της κι έτσι εκείνος βρήκε ανακούφιση στην αγκαλιά της σεμνής και γλυκιάς Πηνελόπης.

Το μακρινό του ταξίδι άρχισε γιατί εκείνος, ανήσυχο πνεύμα και εξερευνητικό, θέλησε να ταξιδέψει σε θάλασσες και στεριές.

Γύρισε όταν πια κουράστηκε, έμεινε για λίγο καιρό με την Πηνελόπη και στη συνέχεια αναζήτησε την Ωραία Ελένη. Σε μεγάλη ηλικία θα ζήσουν αυτό που δεν τους άφησαν όταν ήταν ακόμη παιδιά.

Η ζωή του Οδυσσέα με βλέμμα σε όλα όσα δεν γνωρίζουμε.

Ένα απολαυστικό βιβλίο που κυκλοφόρησε από τις εκδ. Αγγελάκη και προτείνουμε όχι μόνο για το καλοκαίρι αλλά και για τα κρύα βράδια του χειμώνα.





Ποια είναι η συγγραφέας Μαίριλυν Θεοφίλου Κλίμπκε:

Γεννήθηκα στην Αθήνα τη δεκαετία του ’60 και πέρασα τα πρώτα 4 χρόνια της ζωής µου στην Άνδρο, όπου οι γονείς µου είχαν τότε µια κλινική. Ήµουν τεσσάρων όταν φύγαµε από την Άνδρο και εγκατασταθήκαµε πια στο Παγκράτι. Περίπου τότε άρχισε να µου µιλάει η µάνα µου «εγγλέζικα» γιατί ήταν γεννηµένη και µεγαλωµένη στην Αµερική. Στην πρώτη τάξη ήρθε κι ένα πιάνο στο σπίτι γιατί ο πατέρας µου λάτρευε την κλασική µουσική.

Το σχολείο στο Παγκράτι µε έκανε ευτυχισµένη. Τότε µάλλον έγραψα το πρώτο κείµενο για το οποίο άκουσα διθυραµβικά σχόλια από τη δασκάλα µου. Ήταν µια έκθεση για τα Χριστούγεννα. Αντί για δέντρο, δώρα και γλυκά, έγραψα πως ήµουν παρούσα τη νύχτα της γέννησης. Μου είπε πως αυτή η έκθεση θα πήγαινε στο αρχείο του σχολείου. Τα περισσότερα χρόνια της σχολικής µου ζωής ωστόσο, τα πέρασα στην ιστορική Χιλλ, στην Πλάκα.

Τελειώνοντας το σχολείο έφυγα για το Βερολίνο µε το τείχος του και επιστρέφοντας πια µετά από τέσσερα χρόνια, άρχισα σπουδές στη Γερµανική Φιλολογία στην Αθήνα. Η ειδίκευσή µου ήταν λογοτεχνική µετάφραση. Εκτός από τα Γαλλικά που είχαν υπάρξει η τρίτη ξένη γλώσσα, άρχισα να µαθαίνω και Σέρβικα σε µία εποχή που η χώρα βοµβαρδιζόταν από αυτούς που κόπτονται για το διεθνές δίκαιο.

Κι όλα τα χρόνια έγραφα, έγραφα, έγραφα και πάντα τα καταχώνιαζα κάπου. Νιώθω πολύ ευτυχισµένη που µπορώ επιτέλους να πραγµατοποιήσω το όνειρο να µοιραστώ κάτι απ’ αυτά που γράφω.



Η συγγραφέας Μέριλυν Κλίμπκε μιλώντας στα parapolitika.gr, δεν αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας για όλα όσα πραγματεύεται το νέο της μυθιστόρημα.

Τι τύπος είναι λοιπόν ο Οδυσσέας στον «Κανένα»;

«Είναι χαριτωμένος, είναι τραβηχτικός. Έχει την ικανότητα να κερδίζει τους γύρω του από μικρό παιδάκι. Μεγαλώνοντας είναι πολύ ερωτεύσιμος. Τον λαχταράνε οι γυναίκες και τις κερδίζει άκοπα. Είναι χαρισματικός, έχει ακόρεστη περιέργεια και μόνιμη ανησυχία, βαριέται εύκολα, έχει τάσεις φυγής. Είναι διπλωμάτης και δε στήνει καβγάδες, ωστόσο διεκδικεί αυτό που θεωρεί δικό του».

Κάτι καινοτόμο για την εποχή του;

«Ναι, είναι αμφισβητίας του κατεστημένου της εποχής. Δεν έχει σε καμία εκτίμηση τους άρχοντες του νησιού που δεδομένα έχουν προνόμια και ζητάει να γνωρίσει εργαζόμενους των διαφόρων επαγγελμάτων της εποχής για να μάθει τις δυσκολίες και τις λεπτομέρειες των επαγγελμάτων τους. Επίσης αμφισβητεί την αναγκαιότητα της σφαγής που γίνεται ως θυσία στους θεούς γιατί δεν πιστεύει πως έχουν κάνει κάτι για να αξίζουν να χύνεται τόσο αίμα για χατίρι τους».

Ποιες ιδιαίτερες σχέσεις έχει ο Οδυσσέας σ’ αυτό το μυθιστόρημα;

«Έχει μεγάλο δέσιμο με την Ευρύκλεια που τον μεγαλώνει, αγαπάει τον πρώτο του ξάδελφο, τον Ιάσονα, που θεωρεί κατά κάποιον τρόπο πρότυπο και αποκτάει ιδιαίτερη σχέση με τη Μήδεια, όταν τη συστήνει ο Ιάσονας στους συγγενείς. Η σχέση ζωής όμως για τον Οδυσσέα είναι η γνωστή Ελένη».

Ποιοι θέλω να διαβάσουν το βιβλίο μου και ποιοι πιστεύω ότι είναι το αναγνωστικό μου κοινό;

«Πιστεύω πως είναι ένα βιβλίο που δεν έχει περιορισμούς ως προς τον κόσμο που θα μπορούσε να το διαβάσει. Θα μπορούσε νεότεροι να το διαβάσουν για να τον νιώσουν πιο οικείο κι όχι μόνο έναν ήρωα για τον οποίο θα διδαχθούν Ιλιάδα και Οδύσσεια στο σχολείο. Θα μπορούσε να ταυτιστούν οι άντρες μαζί του και να τον αγαπήσουν και οι γυναίκες (και σα μανάδες και σα γυναίκες). Αλήθεια δε νομίζω ότι περιορίζει και κυρίως δεν περιορίζει γιατί γράφω όπως μιλάω, οπότε λογικά μπορεί να το παρακολουθήσει ο καθένας άνετα».

Αν ο Οδυσσέας ήταν ένας σημερινός άντρας τι χαρακτηριστικά(σημερινά ) θα είχε;

«Αν ήταν σημερινός πολιτικός, μπορεί να θύμιζε τον Τζάστιν Τρυντώ που είναι νέος και κερδίζει τον κόσμο γύρω του. Πιστεύω πως θα ήταν αντισυμβατικός αλλά με ήπιο τρόπο, ίσως ήταν κάποιος γοητευτικός τύπος που εκπλήσσει ευχάριστα όχι για την εμφάνιση, αλλά για τις απόψεις του. Νομίζω πως θα ήταν ένα ίνδαλμα της σημερινής εποχής παρότι τόσο γήινος και ανθρώπινος».