Στην πιο ώριμη φάση της επαγγελματικής αλλά της προσωπικής του ζωής βρίσκεται αυτόν τον καιρό ο Σταύρος Νικολαϊδης , καθώς από τη μία η καριέρα του βρίσκεται σε ανοδική τροχιά και από την άλλη η οικογενειακή του ευτυχία έχει ολοκληρωθεί με τον ερχομό του γιού του που σήμερα είναι 4 ετών. Ο γνωστός ηθοποιός που σε λίγες μέρες θα πρωταγωνιστήσει ξανά στην κωμωδία «Δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω» του Γιώργου Θεοδοσιάδη στο Θέατρο Άλμα, που θα κάνει πρεμιέρα στις 6 Οκτωβρίου, μιλάει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά για την παράσταση, που του έχει χαρίσει αμέτρητες χαρές, την περιπέτειά του με τον Κορωνοϊό, τις αμοιβές των ηθοποιών, το κίνημα me too, αλλά και τη δική του περιπέτεια λεκτικής κακοποίησης από σκηνοθέτη.

Είναι εύκολο να παίζει κάποιος τον μουγκό, όπως εσείς στην παράσταση "Δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω"; Πως το κάνετε;


Στην αρχή στις πρόβες δυσκολεύτηκα πολύ. Γιατί είμαι ηθοποιός που αυτοσχεδιάζει συχνά, μου αρέσει να προσθέτω λόγια στο έργο και να παίζω με τον κόσμο. Το ότι έπρεπε να υποδυθώ τον μουγκό ήταν πολύ περιοριστικό για μένα. Έπρεπε να μάθω τι λέει ο ρόλος και μετά να το μεταφράσω σε κινήσεις. Και δεν υπήρχε κάποιος μπούσουλας για αυτό. Πρέπει να κάνω κινήσεις που να μπορεί να αντιληφθεί ο κόσμος τι εννοώ. Περίπου σαν παντομίμα.

Με τους συμπρωταγωνιστές σας έχετε δέσει πολύ στη σκηνή. Είστε και φίλοι εκτός σκηνής;


Ναι είμαστε κολλητοί φίλοι. Με τον Σπύρο Σπαντίδα γνωριζόμαστε από την «Απαγορευμένη αγάπη» όταν ήμασταν και οι δυο μικροί. Με τον Σπύρο Πούλη επίσης γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Έχουμε πολύ ωραία χημεία, έχουμε δέσει.

Ποιο μήνυμα περνάει στο τέλος η παράσταση εκτός από το κωμικό;


Το μήνυμα το περνάει ο γυναικείος ρόλος. Είναι 'οτι όσα προβλήματα κι αν έχουμε στη ζωή μας, να μην το βάζουμε κάτω, αλλά να σηκωνόμαστε και να παλεύουμε. Ότι η ζωή πρέπει να συνεχίζετε πάντα. Και πάνω από όλα είναι η φιλία.

δεν_μιλαω

Έχετε ποτέ νιώσει την επιθυμία να κάνετε ποτέ τον μουγκό και να μη μιλήσετε για κάτι που έχετε προκληθεί;


Δυστυχώς όχι, αυτό είναι το κακό με εμένα. Λέω πάντα αυτό που σκέφτομαι και το έχω πληρώσει πολύ στη ζωή μου. Ίσως λίγο τα τελευταία χρόνια το κάνω διπλωματικά εξ ανάγκης. Στο facebook έχω μαζευτεί λίγο και δεν γράφω πάντα αυτά που θέλω. Κάποιες φορές είχαν καταφερθεί εναντίον μου κάποιοι. Έχω δεχθεί επιθέσεις.


Τι αλλάζει στον χώρο του θεάτρου με την πανδημία; Ποια είναι τα συναισθήματά σας;


Το θέατρο είναι ένας από τους χώρους που χτυπήθηκε περισσότερο. Θα πάμε στο εξής με πιο μικρά έργα γιατι θα είναι πιο μεγάλο το ρίσκο. Αλλά ελπίζω αυτό να γίνει μόνο φέτος.

Το διάστημα της καραντίνας και τον κλειστών θεάτρων στηριχθήκατε οικονομικά από το κράτος;


Εγώ τους μήνες που δεν δούλεψα στο θέατρο πήρα αυτό το 500αρικο που έδινε η Κυβέρνηση, αλλά παράλληλα ευτυχώς είχα και την τηλεόραση, το σήριαλ του Star «Έρωτας με διαφορά», και πληρωνόμουν από εκεί.

Πως βιώσατε τον Κορωνοϊό πριν μερικούς μήνες;


Το πέρασα πολύ βαριά. Έμεινα 10 μέρες στο σπίτι με υψηλό πυρετό και μια εβδομάδα στο νοσοκομείο Σωτηρία με πνευμονία και χαμηλό οξυγόνο. Ένιωθα συνέχεια το φόβο μην εισαχθώ σε ΜΕΘ. Ήμουν σαν αγρίμι σε κλουβί. Ξάπλωνα, ίδρωνα, δεν βολευόμουνα, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Οι νοσοκόμες δεν μου έλεγαν και πολλά πράγματα. Κάποια στιγμή είχε μάθει όλο το νοσοκομείο για μένα και έρχονταν όλες οι νοσοκόμες από όλες τις πτέρυγες να με δουν. Αλλά με περιποιήθηκαν καλά. Μου έδιναν δυο αντιβιώσεις και ενέσεις κορτιζόνης. Ήταν ένα πολύ περίεργο συναίσθημα γατί δεν είχα ποτέ ξανά στη ζωή μου νοσηλευτεί έως τότε. Ήμουν και ψυχολογικά και σωματικά καταβεβλημένος. Όταν βγήκα ήμουν αδυνατισμένος και λίγο κίτρινος. Την τελευταία μέρα που βγήκα, ήταν τα γενέθλια του γιού μου, και είχα ανέβει στο παράθυρο και καθόμουν. Μόλις με είδε ο γιατρός μου είπε ότι είχε σκοπό να με βγάλει αύριο, αλλά άλλαξε γνώμη επειδή πίστευε πως θα πήδαγα από το παράθυρο. Κόλλησε και η γυναίακ μου και ο γιός μου, αλλά και οι δυο πιο ελαφρά.

Πώς βλέπετε το σημερινό τηλεοπτικό πεδίο;


Το βλέπω με ελπίδα. Βλέπω ότι βγαίνουν ωραίες δουλειές με καλές παραγωγές, με καλά σκηνικά και καλούς συναδέλφους. Μακάρι να πάνε πιο καλά από τα ριάλιτι γιατί αυτά είναι πληγή. Είχαμε γύρω στο 2015 γλυτώσει από αυτά, αλλά από πέρυσι ξαναεμφανίστηκαν. Αλλά οι παραγωγές των σήριαλ είναι πολύ καλοφτιαγμένες γιατί δίνεται πια βάση στο καλό σενάριο.

Tι σας αρέσει περισσότερο σε μια νέα τηλεοπτική παραγωγή;


Εγώ συνηθίζω να επιλέγω τον καλό ρόλο, αυτόν που μου αρέσει. Αλλά θα ήθελα να κάνω περισσότερο δράμα γιατί το έχω στερηθεί. Είναι απωθημένο πολλών χρόνων. Θα ήθελα να μπω πιο βαθιά στο εξής σε δραματικούς ρόλους. Είναι κουραστικό να κάνεις συνέχεια ένα πράγμα. Και η κωμωδία είναι δύσκολο είδος. Δεν είναι εύκολο να προκαλεί κάποιος το γέλιο.

Τι είναι αυτό που ακόμα σας γοητεύει στον καλλιτεχνικό χώρο;


Με γοητεύει πολύ η δουλειά μου γιατί δεν είναι ένα επάγγελμα που το έχω κληρονομήσει από τον πατέρα μου. Βγαίνει από μέσα μου αλλιώς δεν γίνεται. Είμαι σχεδόν τριάντα χρόνια στη δουλειά.

Πως γινεται και φαίνεστε πάντα νέος;


Τα γονίδια, έτσι είναι και οι γονείς μου. Αλλά πολλές φορές αυτό με περιορίζει στους ρόλους. Γιατί ένας σκηνοθέτης δεν θα πάρει εμένα για νεαρό, ούτε όμως και για πενηντάρη. Είμαστε της ταμπέλας στην Ελλάδα.

Τι είναι αυτό που σας πληγώνει στον χώρο;


Πάντα με πλήγωναν οι κακές συμπεριφορές. Η έλλειψη σεβασμού στην προσωπικότητα του άλλου. Έχει τύχει να γυρίζω από πρόβα και να είναι τόσο άσχημη η συμπεριφορά του σκηνοθέτη που έκλεγα στην αγκαλιά της γυναίκας μου. Και πρόσφατα, όχι πολύ παλιά. Κάνουμε μια δουλειά που καλώς η κακώς εξαρτώμαστε από κάποιους ανθρώπους.

Έχουν αρχίσει και βελτιώνονται οι αμοιβές των ηθοποιών στο θέατρο και την τηλεόραση;


Όχι δυστυχώς. Οι αμοιβές των ηθοποιών έχουν πέσει τουλάχιστον στο ¼ από αυτές που ήταν προ κρίσης και δεν νομίζω πως θα ανέβουν ξανά. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι είχαν ξεφύγει παλιά. Αλλά οι χαμηλότεροι μισθοί δίνουν την ευκαιρία στον παραγωγό να κάνει καλύτερες δουλειές. Να ρίξει περισσότερα λεφτά στα σκηνικά και τα κουστούμια. Το θέατρο δεν είχε ποτέ τεράστιους μισθούς. Παλιά ένας ηθοποιός στην τηλεόραση μπορεί να έπαιρνε 10.000 το επεισόδιο.

Πως νιώσατε όταν το χειμώνα ξέσπασε το κίνημα me too και άρχισαν σιγά σιγά να γίνονται αποκαλύψεις; 


Ετυχώς η νέα γενιά δεν χαμπαριάζει από αυτά. Εμείς παλιά ήμασταν και λίγο χάπατα. Τώρα οι νέοι δεν αφήνουν κανέναν να τους πατήσει. Από τότε που έγινα πατέρας έχω αλλάξει και δεν θα δεχόμουν τώρα πια τίποτα κακό από κάποιον ανώτερό μου. Θέλω να περνάω καλά στη δουλειά μου.

Το περιμένατε;


Όχι δεν το περίμενα. Οι ψυχολόγοι λένε ότι άρχισαν κάποιοι άνθρωποι να μιλάνε λόγω παρατεταμένης αεργίας εξαιτίας των κλειστών θεάτρων και του περιορισμού στο σπίτι.

Τι σας σόκαρε περισσότερο από αυτά που βγήκαν στο φως;


Όταν κατηγορήθηκαν συνάδελφοι για βιασμούς. Ήταν σοκαριστικό. Το σοκαριστικό ήταν ότι εκμεταλεύτηκαν τη θέση τους για να το κάνουν.

Πιστεύετε πως υπάρχουν κι άλλα να βγουν ή βγήκαν όλα;


Ξέρω πως υπάρχουν κι άλλα πολλά που δεν έχουν βγει, αλλά δεν ξέρω αν θα βγουν ποτέ. Κάποια έχουν παραγραφεί, άλλα δεν είναι τόσο σοβαρά, και κάποια δεν θέλουν να τα πουν αυτοί που τα έχουν υποστεί.

Εσείς είχατε ποτέ βρεθεί σε δύσκολη θέση με σκηνοθέτη; Έχετε δεχτεί κάποιου είδους κακοποίηση στη δουλειά σας;


Είχα ένα περιστατικό πριν λίγα χρόνια με ένα σκηνοθέτη που εξαπέλυε μεγάλεςς ύβρεις. Ερχόταν πριν την παράσταση και καθόταν πίσω στα παρασκήνια και μας έβριζε αισχρά και μας απειλούσε όποτε ήθελε. Ακόμα και την ώρα της παράστασης και εμείς βγαίναμε στη σκηνή τρέμοντας. Τότε δεν είχα αντιδράσει γιατί είχα ανάγκη τη δουλειά, αλλά στο εξής δεν θα αφήσω να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Όποιος μου μιλήσει άσχημα θα τον βουτήξω από το γιακά. Ευτυχώς δύσκολα πια θα φτάσει κάποιος σε αυτό το σημείο σήμερα.

Δεν ακούω, δεν βλέπω, δεν μιλάω: Η απόλυτη κωμωδία 


Η κωμωδία που αγαπήθηκε όσο λίγες και απέκτησε φανατικό κοινό, η παράσταση που δεν χρειάζεται συστάσεις. 

Ένας κουφός. Ένας τυφλός. Ένας μουγκός. Είναι φίλοι, ζουν μαζί κι αντιμετωπίζουν από κοινού τις αντιξοότητες που δημιουργεί η καθημερινότητα και οι ειδικές τους δυνατότητες. Σ’ αυτή την μικρή Βαβέλ, σ’ αυτήν την εντελώς ασυνήθιστη συνύπαρξη, ο κάθε ήρωας έχει αναπτύξει τον δικό του κώδικα για να επικοινωνεί με τους άλλους. Και τα καταφέρνουν τόσο... όσο...

Κάποια στιγμή μπαίνει στην ζωή τους μια κοπέλα γεμάτη δύναμη και αισιοδοξία, ένας άγγελος της αγάπης. Και όλα αλλάζουν ξαφνικά. Την διεκδικούν και οι τρεις. Ποιος και με τι τρόπο θα την κερδίσει;

Το «Δεν ακούω, δε βλέπω, δε μιλάω» εμπνευσμένο από έναν παλιό Ινδικό μύθο για την υπομονή και την μακροθυμία απέναντι στις δυσκολίες της ζωής, είναι μια πολύ ιδιαίτερη, ξεκαρδιστική κωμωδία. Ταυτόχρονα, όμως, είναι ένα έργο για τη συντροφικότητα, την αγάπη, την εκτίμηση, τη φιλία, τον καθημερινό αγώνα και την αισιόδοξη προσέγγιση της ζωής, σε μια εποχή που οι μαύρες σκέψεις πληθαίνουν.

ΠΑΙΖΟΥΝ: Σπύρος Πούλης, Σπύρος Σπαντίδας, Σταύρος Νικολαΐδης και η Ευγενία Τσαούση