, το πρώτο βιβλίο της οποίας «Ισμαήλ και Ρόζα» έγινε κινηματογραφική ταινία με τίτλο «Η Ρόζα της Σμύρνης», ο Γιάννης Γιαννέλλης-Θεοδοσιάδης επιστρέφει με το καινούριο του μυθιστόρημα «Σχολή Νυφών» (εκδόσεις Πατάκη). Αυτή τη φορά ο διακεκριμένος συγγραφέας εστιάζει σε μια από τις πιο «μαύρες» σελίδες της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας: τηγερμανική κατοχή.
Όπως σημειώνει ο ίδιος: «Το μυθιστόρημα αυτό γράφτηκε για “να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι” τα δεινά των Ελλήνων στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, εξαιτίας της θηριωδίας των κατακτητών, που ξεπερνούσε τα όρια της φαντασίας. Τους φριχτούς κουκουλοφόρους, που έδειχναν τους πατριώτες με το μιαρό τους δάχτυλο και αυτούς, που αβγάτιζαν τα κεμέρια τους από τη δυστυχία των άλλων. Τέλος για τη δύναμη του έρωτα, της αγάπης και του πατριωτισμού που καμιά δύναμη, δεν κουμαντάρει».
Η πλοκή του βιβλίου
Στην Αθήνα, την περίοδο της γερμανικής κατοχής, η Ροζάνα, φοιτήτρια της Σχολής Καλών Τεχνών, που υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές της, είναι μνηστευμένη με τον Λεωνίδα, αξιωματικό του ναυτικού και μέλος της Αντίστασης, αυτοεξόριστο στο Κάιρο. Την ερωτεύεται όμως ο Γιόχαν Κλάους, Γερμανός αξιωματικός των Ες Ες. Όσο και αν η Ροζάνα προσπαθεί να τον αποκρούσει, εκείνος την εξαναγκάζει να γίνει μέλος της οργάνωσης φίλων του Χίτλερ «ΜΠΟΥΝΤ» και πιεστικά προσπαθεί να την πείσει να τον ακολουθήσει στο Βερολίνο για να φοιτήσει στην περίφημη Σχολή Νυφών· έπειτα, σκοπεύει να την παντρευτεί, παρέχοντάς της ασυλία. Η Ροζάνα δεν ενδίδει, αλλά ούτε και αρνείται. Σε συνεννόηση με τον μνηστήρα της και τον Χριστόδουλο Τσιγάντε, αρχηγό του Ιερού Λόχου, λειτουργεί ως κατάσκοπος και παραδίδει στους συμμάχους απόρρητα μυστικά των ναζί. Ωστόσο, στη δίνη της Ιστορίας, οι ανατροπές στη ζωή της Ροζάνας θα αρχίσουν να διαδέχονται η μία την άλλη…
Μια καταιγιστική ιστορία συγκλονιστικών γεγονότων τηςκατοχικής περιόδου, με τη ναζιστική θηριωδία στο απόγειό της. Έρωτας, δολοπλοκίες, κατασκοπεία, κουκουλοφόροι και μαυραγορίτες, που με την ανοχή της κυβέρνησης των δωσίλογων, σφίγγουν τη θηλιά στον λαιμό της αθηναϊκής κοινωνίας και στέλνουν αθώους στην κρεμάλα και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι επιτήδειοι αβγατίζουν το κομπόδεμά τους.
