Με αφορμή το βιβλίο "Σάσα Ντάριο: 36 μαθήματα χορού. Αναμνήσεις" του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα με τη συμβολή του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, η μοναδική Σάσα Ντάριο φώτισε με την παρουσία της την Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος όπως την εποχή που μεσουρανούσε ως Α΄ Χορεύτρια της ΕΛΣ και μοναδική Danseuse Étoile.
«Είμαι βαθιά συγκινημένη που επέστρεψα στη Λυρική, στο σπίτι μου», ήταν τα πρώτα λόγια της Σάσας Ντάριο, η οποία δώρισε το αρχείο και τα κοστούμια της από θρυλικές παραστάσεις στην Εθνική Λυρική Σκηνή.
Τη Σάσα Ντάριο υποδέχτηκαν στη σκηνή η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Γιώργος Κουμεντάκης, o Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος, ο δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου και θεάτρου Ιάσων Τριανταφυλλίδης και ο εκδότης της Άγρας Σταύρος Πετσόπουλος.
Η ηθοποιός Μαρία Σκουλά διάβασε χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου, στο οποίο η Σάσα Ντάριο μιλάει σε πρώτο πρόσωπο και παρουσιάζει τη ζωή της και την ιστορία της, που έγινε συνώνυμη της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
«Η Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος είναι η μοναδική σκηνή της ΕΛΣ που δεν έχω χορέψει. Θα ήθελα να ήμουν μικρή και να χόρευα», δήλωσε η Σάσα Ντάριο, αποσπώντας το θερμότατο χειροκρότημα φίλων, συνεργατών, αγαπημένων προσώπων, καθώς και απλών θαυμαστών της που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση. Η ίδια χόρεψε επί σκηνής με τη συνοδεία του Κωνσταντίνου Ρήγου, ενώ ευχαρίστησε και αγκάλιασε τους παρευρισκόμενους με θέρμη.
H Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη άνοιξε την τιμητική εκδήλωση με τον χαιρετισμό της:
«Είμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε τη Σάσα Ντάριο, έναν άνθρωπο που αποτελεί τη ζωντανή ιστορία της ελληνικής σύγχρονης τέχνης του χορού, για την ιστορία και την προσφορά της στην Εθνική Λυρική Σκηνή και στον χώρο του θεάματος. Xωρίς υπερβολή, πρόκειται για μια μυθική μορφή για τον ελληνικό χορό. Ανήκει στο πάνθεον των κορυφαίων Ελληνίδων εκπροσώπων της ορχηστικής τέχνης καθώς επί δεκαετίες κράτησε τα σκήπτρα στους πρώτους χορευτές στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Είναι η παράδοση, είναι η κληρονομιά, ένα παράδειγμα για τους σημερινούς χορευτές. Κανένας άλλος χορευτής δεν συνέδεσε τόσο πολύ το όνομά του με τη Λυρική Σκηνή όσο η Σάσα Ντάριο. Για περισσότερα από 30 χρόνια εμφανίστηκε στο ελληνικό θέατρο ερμηνεύοντας κορυφαίους ρόλους ρεπερτορίου και γεμίζοντας τη σκηνή με τη φινέτσα, την τεχνική και την εκφραστικότητά της. Η δεξιοτεχνία, η αρμονία των κινήσεων, η αισθητική και η εκφραστική της δύναμη κυριολεκτικά καθήλωναν σε κάθε παράσταση το ακροατήριο. Συνδύασε το κλασικό μπαλέτο με τον σύγχρονο χορό, το θέατρο και την οπερέτα με την επιθεώρηση, απόδειξη του εύρους του ταλέντου της και της ευελιξίας της να υπηρετεί διαφορετικά είδη τέχνης.
Θέλω να την ευχαριστήσω για την τεράστια προσφορά της στον ελληνικό χορό, τον σεβασμό που έχει δείξει στην τέχνη, και τα μαθήματα τέχνης και ήθους που έχει παραδώσει στις νεότερες γενιές στο παρελθόν. Θέλω να ευχαριστήσω τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη, τον Σταύρο Πετσόπουλο και φυσικά τον Γιώργο Κουμεντάκη για τη διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης. Ευχαριστούμε τη Σάσα Ντάριο, την τιμούμε για όσα προσέφερε».
Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της ΕΛΣ Γιώργος Κουμεντάκης σημείωσε:
«Όταν ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης με ενημέρωσε για το βιβλίο που ετοίμαζε για τη Σάσα Ντάριο και μου έστειλε στη συνέχεια να διαβάσω τα πρώτα αποσπάσματα, συγκινήθηκα βαθιά. Για μένα, η Σάσα Ντάριο είναι ένας ζωντανός θρύλος του κλασικού χορού. Το όνομά της, οι θρίαμβοί της, η μοναδική της καριέρα, συνθέτουν ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να τη γνωρίσω προσωπικά, συνάντησα μια πανέμορφη, πανέξυπνη γυναίκα και επιβεβαίωσα την πεποίθησή μου ότι οι πραγματικά μεγάλοι καλλιτέχνες λάμπουν μέσα στην απλότητά τους. Αισθάνομαι πραγματικά τυχερός που τη γνώρισα.
Το βιβλίο “Σάσα Ντάριο: 36 μαθήματα χορού. Αναμνήσεις” του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα, με τη συμβολή του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, είναι μια μοναδική καταγραφή μιας σπουδαίας καριέρας και μιας συναρπαστικής ζωής. Ευχαριστούμε θερμά την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, τον Ιάσονα Τριανταφυλλίδη και τον κύριο Σταύρο Πετσόπουλο για την εξαιρετική συνεργασία και αυτή τη σημαντική παρακαταθήκη.
Αγαπημένη μας Σάσα, σπουδαία κύρια Ντάριο, εκ μέρους της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και των χιλιάδων ανθρώπων που μαγέψατε μέσα από τις παραστάσεις σας, ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς για την υψηλή τέχνη σας, τη μοναδική προσωπικότητά σας, τη συγκινητική αφιέρωσή σας στο μπαλέτο και τη στοργική καρδιά σας».
O Διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ Κωνσταντίνος Ρήγος μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Η Σάσα Ντάριο είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, μια υπέροχη γυναίκα που στήριξε το πιστεύω της σε μια εποχή που η τέχνη του μπαλέτου έκανε τα πρώτα βήματά της στη χώρα μας αλλά ταυτόχρονα αγκάλιασε με την ύπαρξή της και όλες τις επόμενες γενιές».
O δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου και θεάτρου Ιάσονας Τριανταφυλλίδης σημείωσε:
«Όταν η Σάσα Ντάριο έφτασε στο σημείο να μου πει πως σε κάποια δύσκολα και φτωχικά χρόνια που πέρασαν, όχι μόνο για την ίδια αλλά και για όλη την Ελλάδα, προτίμησε, αντί να πάρει σπίτι, που αυτό τότε ήταν το όνειρο όλων των Ελλήνων, να χρησιμοποιήσει τα χρήματα για να πάει στο Παρίσι χωρίς να ξέρει λέξη γαλλικά, με σκοπό να μάθει όσο μπορούσε καλύτερα τη δουλειά της, για να μην μπορέσει ποτέ κανείς στο μέλλον να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την οποιαδήποτε ημιμάθειά της με πονηρό τρόπο, τότε απλώς υποκλίθηκα. Γιατί, αν δεν το ξέρετε, η αξιοπρέπεια είναι ένα πολύ ακριβό σπορ…».
Τέλος, ο εκδότης της Άγρας Σταύρος Πετσόπουλος υπογράμμισε:
«Η αφήγησή της δείχνει έναν άνθρωπο χορτάτο από τη ζωή, χωρίς μεμψιμοιρίες, χωρίς παράπονα, χωρίς κακίες και χρεωστούμενα. Αν έχει να αφηγηθεί κάποια δύσκολη στιγμή, αμέσως την ξεπερνάει για να περιγράψει ό,τι καλό προέκυψε μετά τη συγκεκριμένη δυσκολία. Είναι ένα μεγάλο μάθημα ζωής. Το βιβλίο, παράλληλα με τη συναρπαστική ζωή της Σάσας Ντάριο, που ξεκίνησε ως Σάσα Πρωτονοτάριου, αναδεικνύει και την ιστορία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στις πρώτες δεκαετίες της. Αποτελεί ένα μοναδικό ντοκουμέντο».
