Βαγγέλης Παπαθανασίου: Η συγκατοίκηση με τον Ντέμη Ρούσο, το Όσκαρ και η Μυθωδία στους Στύλους του Ολυμπίου Διός

Πέρασε στην ιστορία μέσα από το σημαντικό του έργο, τις ιδέες και τη στάση ζωής του ο «παγκόσμιος» συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου , που έφυγε την περασμένη Τρίτη για τη συνοικία των αγγέλων σε ηλικία 79 ετών χτυπημένος από τον Κορωνοϊό.

Ο αστείρευτος μουσικοσυνθέτης, που ξεκίνησε από πέντε ετών να γράφει μουσική κατάφερε με το μοναδικό ταλέντο του να χαρίσει στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα συγκλονιστικές συνθέσεις κάνοντας μια ζηλευτή, διεθνή καριέρα.

Από το Βόλο στο Παρίσι

Γεννήθηκε στο Βόλο το 1943 αλλά ήδη από τη δεκαετία του 60 μεσουρανούσε μουσικά. Το 1968 μετακομίζει στο Παρίσι και μαζί με τον Έλληνα καλλιτέχνη Ντέμη Ρούσσο δημιουργεί τους Aphrodite’s Child, των οποίων το επιτυχημένο διπλό άλμπουμ με τον τίτλο «666» του δίνει ώθηση για την αρχή μιας διεθνούς καριέρας.

Νωρίτερα στις αρχές της δεκαετίας του 1960 είχε κάνει στην Ελλάδα τα πρώτα του βήματα στη μουσική με τη συμμετοχή του στο συγκρότημα Forminx. Το όχημα για την επιτυχία του συγκροτήματος ήταν το τραγούδι «Jeronimo Yanka», που σημείωσε τεράστια επιτυχία, καθώς το 45άρι άλμπουμ έγινε χρυσό την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας.

Ενώ αποτελούσε ακόμα μέλος των Aphrodite’s Child, άρχισε να γράφει μουσική και για ταινίες με την πρώτη μια ταινία τού Χένρι Χάπιερ το 1970.

Ακολούθησε ένα ακουστικό ντοκιμαντέρ, επηρεασμένο από τις φοιτητικές εξεγέρσεις στο Παρίσι το 1968. Το 1973 ξεκίνησε μία επιτυχημένη συνεργασία με τον σκηνοθέτη Φρέντερικ Ροσίφ για μία σειρά ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση, ενώ, λίγο προτού μεταβεί στο Λονδίνο, κυκλοφόρησε το σόλο άλμπουμ «Earth».

Η διεθνής καριέρα και το Λονδίνο 

Το 1975 αποχώρησε τους Aphrodite’s Child για να εγκατασταθεί στο Λονδίνο. Εκεί ίδρυσε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις μουσικών ηχογραφήσεων, τα Nemo studios, ενώ θεωρείται πρωτεργάτης του ηλεκτρονικού ήχου.
Κυκλοφόρησε την πρώτη του συλλογή με τίτλο Heaven and Hell (1975), ενώ ακολούθησαν και άλλα επιτυχημένα άλμπουμ, όπως το Albedo 0.3 (1976), το Spiral (1977), για το οποίο βραβεύτηκε με το διεθνές βραβείο MIDEM Instrumental, το Beaubourg (1978) και το China (1979). Εκείνη την περίοδο ο Παπαθανασίου άρχισε να γίνεται παγκοσμίως γνωστός.

Το 1978 συνεργάστηκε με την Ελληνίδα ηθοποιό Ειρήνη Παππά στο άλμπουμ με τίτλο «Ωδές», που περιέχει παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια, ενώ το 1986 συνεργάστηκαν ξανά στο άλμπουμ «Ραψωδίες.

Το Όσκαρ το 1981

Κορυφαία στιγμή της καριέρας του ήταν η βράβευση του με Όσκαρ για το σάουντρακ «Οι δρόμοι της φωτιάς» («Chariots of Fire») που έγραψε για την ομώνυμη ταινία του 1981, η οποία απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής το 1982. Η ταινία εξιστορεί την προσπάθεια τριών Βρετανών δρομέων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 στο Παρίσι.

Η μουσική για τη ΝΑΣΑ 

Ωστόσο η μεγάλη αγάπη που είχε από μικρό παιδί για το διάστημα τον οδήγησε σε μια ακόμα μαγική στιγμή της καριέρας του. Το καλοκαίρι του 2001 ο Παπαθανασίου παρουσιάζει το συγκλονιστικό έργο «Μυθωδία», στους στύλους του Ολυμπίου Διός, που για πολλούς θεωρείται η πιο επική μουσική που γράφτηκε ποτέ από Έλληνα. Η μουσική του έργου δημιουργήθηκε ώστε να συνοδεύσει τη διαστημική αποστολή «ΝΑΣΑ 2001: Οδύσσεια στον Άρη».

Ήταν μία φαντασμαγορική μουσική παράσταση, κατά τη διάρκεια της οποίας προβάλλονταν με ειδικά οπτικά εφέ απεικονίσεις κυρίως από θεούς της αρχαίας Ελλάδας και διαστημικές εικόνες της ΝΑΣΑ.

Το έργο προβλήθηκε τηλεοπτικά σε όλο τον πλανήτη, ενώ υπήρχαν γιγαντοοθόνες και στο Παναθηναϊκό Στάδιο με τις σοπράνο Τζέσι Νόρμαν και Κάθλιν Μπατλ να δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας. Επίσης, συμμετείχε η Μητροπολιτική Ορχήστρα του Λονδίνου, 120μελής χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και ο ίδιος ο συνθέτης που χειριζόταν τα πλήκτρα.

Το περασμένο φθινόπωρο, η Decca Records ανακοίνωσε το τελευταίο άλμπουμ του με τίτλο «Juno To Jupiter», που κυκλοφόρησε στις 24 Σεπτεμβρίου σε CD και ψηφιακή μορφή αφήνοντας μαζί με το υπόλοιπο έργο του μια τεράστια παρακαταθήκη στην παγκόσμια μουσική σκηνή.