Φανταστείτε ένα παγκόσμιο black out ! Μια κατάσταση στην οποία όλο το δίκτυο της ηλεκτρικής ενέργειας έχει σβήσει.

Για την ακρίβεια το φως έχει σβήσει, το δίκτυο παραμένει εκεί και περιμένει να τροφοδοτηθεί με την γνωστή σε όλους μας ενέργεια που ονομάζεται ηλεκτρισμός. Κοιτάτε γύρω σας και τι βλέπετε; Σκοτάδι.

Τώρα ας φανταστούμε ένα αντίστοιχο σβηστό αόρατο δίκτυο που συγκρατεί συνδεδεμένα με κάποιο μαγικό τρόπο όλα τα πλάσματα πάνω στη Γη. Και σε αυτό το σημείο ας αναρωτηθούμε:

Ποια είναι αυτή η ενέργεια που χρειάζεται να διαπεράσει το «αόρατο» αυτό δίκτυο που μας διατηρεί συνδεδεμένους προκειμένου να επανέλθει το Φως στις ζωές μας; Είναι τελικά κάτι τόσο θεωρητικό και άπιαστο;

Τι είναι αυτό που λείπει από τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε με τους συνανθρώπους μας και συνεχίζουμε να αισθανόμαστε αποκομμένοι και μόνοι;

Ποια είναι τα πρακτικά οφέλη που βιώνουμε όταν οι συνδέσεις μας, μετατραπούν σε «εμπειρίες σύνδεσης» και πώς μαθαίνουμε να δημιουργούμε κάτι τέτοιο;

Οι απαντήσεις ήρθαν από τρία διαφορετικά πεδία

Από το πεδίο της Τέχνης, της Ψυχολογίας και από το χώρο της Πνευματικότητας.

Κάθε εμπειρία με οδηγούσε σε μια ψυχολογική έννοια και κάθε έννοια σε μια πνευματική αρχή. Το γεγονός αυτό, μαζί με την πίστη μου ότι θα μπορούσαν να επωφεληθούν πολύ περισσότεροι άνθρωποι αν όλο αυτό γινόταν ένα σύστημα, οδήγησε στη συγγραφή της μεθόδου που έγινε βιβλίο. Αυτό που ξεκίνησε ως καταγραφή ιδιαίτερων βιωμάτων από τη δράση μου ως καλλιτέχνιδα και εκπαιδεύτρια προγραμμάτων κοινωνικής ενδυνάμωσης σε δομές και ιδρύματα, σύντομα μετατράπηκε σε μια χρήσιμη εργαλειοθήκη κοινωνικών δεξιοτήτων.

«Η Τέχνη της Σύνδεσης» αποτελεί μια ολιστική μέθοδο που μπορεί να αξιοποιηθεί από όσους αισθάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά στον κόσμο αυτό, όσους νιώθουν κάποιες φορές «ξένοι» και οραματίζονται μια ανθρωπότητα που το δίκτυο που μας συνδέει δεν ζει στην σφαίρα των φαντασίας, αλλά της πραγματικότητας και μπορεί να υλοποιηθεί με εξάσκηση συγκεκριμένων δεξιοτήτων που όλοι κατέχουμε και απλά δεν έχουμε εκπαιδευτεί στην αποτελεσματική χρήση τους. Γιατί η σύνδεση με τον συνάνθρωπο την εποχή που διανύουμε γίνεται όλο και πιο απαραίτητη. Γιατί μόνο ο άνθρωπος μπορεί να υπηρετήσει τον άνθρωπο και μέσα από αυτό να εκπληρώσει την αποστολή του στη Γη.

Το βιβλίο διατίθεται μέσω της ιστοσελίδας των Εκδόσεων, και σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία. Πατήστε τον σύνδεσμο: Iwrite.gr



Ένα μικρό βιογραφικό για την Αγγελική Aριάδνη Βούλγαρη 

Η Αγγελική Aριάδνη Βούλγαρη είναι απόφοιτος του τμήματος Συντήρησης Αρχαιότητων και Έργων Τέχνης της Σχολής Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Κατόπιν, ολοκληρώνει τις σπουδές της στο θέατρο, στη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών.

Έχει ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με τη ψυχοκοινωνική στήριξη ευάλωτων ομάδων μέσα από τις τέχνες. Έχει ιδρύσει μη κερδοσκοπικούς ανθρωπιστικούς οργανισμούς με αντικείμενο την εμψύχωση παιδιών, ατόμων με αναπηρίες και ηλικιωμένων μέσα από θεατρικές παραστάσεις και μουσικοκινητικά προγράμματα ψυχικής ενδυνάμωσης και κοινωνικής ένταξης.

Έχει εκπαιδευτεί στην παιδαγωγική Waldorf, την αρχιτεκτονική σώματος και φωνής (Gemetzaki method), τη μέθοδο ενδυνάμωσης κοινωνικών δεξιοτήτων για παιδιά (Zimbaloo method), ενώ όλες της οι επιμορφώσεις σχετίζονται με τις νεότερες τάσεις της θετικής ψυχολογίας που έχουν στόχο την ανάπτυξη του ανθρώπου σε πεδία όπως είναι η ενσυνειδητότητα, η ευεξία και η αυτοβελτίωση κ.α.

Από το 2010 έχει εργαστεί ως ηθοποιός-εμψυχώτρια και ως συντονίστρια ψυχοκοινωνικών προγραμμάτων μέσα από την τέχνη σε όλα τα νοσοκομεία Παίδων της Αττικής (Αγία Σοφία, Αγλαία Κυριακού, Παίδων Πεντέλης, Ογκολογική Μονάδα Παίδων ΕΛΠΙΔΑ), σε φορείς ειδικής αγωγής, ιδρύματα παιδικής προστασίας, καθώς και σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων και κέντρα αποκατάστασης στην Αθήνα και την επαρχία. Έχει πραγματοποιήσει πάνω από 1000 παραστάσεις και εξειδικευμένα προγράμματα και έχει συνδεθεί με περισσότερους από 10.000 ανθρώπους ηλικιωμένους, παιδιά, νοσηλευτές,ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, γιατρούς.

Έχει βραβευτεί από την Πρόεδρο του ΕΛΠΙΔΑ Μαριάννα Βαρδινογιάννη καθώς και από τον Πανθεσσαλικό Σύλλογο Ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση για την προσφορά της.

Μετά τη 10ετή δράση της δημιουργεί την «Τέχνη της Σύνδεσης», έναν οδηγό για οποιονδήποτε θέλει να να αξιοποιήσει τον εαυτό του στην ολότητά του, μια ολιστική μέθοδο δεξιοτήτων ζωής που μπορεί να αξιοποιηθεί από όσους έρχονται σε συστηματική επαφή με ανθρώπους ευάλωτους ή μη. Σήμερα εργάζεται ως σύμβουλος ψυχικής ενδυνάμωσης και αυτοανάπτυξης υλοποιώντας εκπαιδεύσεις και προσωπικές συνεδρίες σε άτομα και οργανισμούς.

Η πίστη της ότι η ελπίδα στις ανθρώπινες ψυχές μπορεί και πρέπει να παραμείνει ζωντανή και η πεποίθηση της ότι όλοι μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’αυτό, αποτελούν τους βασικούς άξονες του έργου της.

Αγγελική Aριάδνη Βούλγαρη

Προσπαθούσα να καταλάβω

«Μετά τη 10ετή εμπειρία μου σε ευαίσθητα περιβάλλοντα υγείας ως ηθοποιός-εμχυχώτρια και συντονίστρια προγραμμάτων ψυχοκοινωνικής ενδυνάμωσης μέσα από την τέχνη, αποφάσισα να καταγράψω τα θαυμαστά βιώματα -θαυμαστά με την έννοια του «θαύματος»- που έζησα σε αυτούς τους χώρους.

Προσπαθούσα να καταλάβω τί είναι αυτό που έκανε τους ανθρώπους να ζωοποιούνται έστω και παροδικά μετά από μια καλλιτεχνική παρέμβαση. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν η δύναμη της τέχνης, όμως όταν ξεκίνησα να εκπαιδεύω επαγγελματίες καλλιτέχνες και applied theatre practitioners για να κάνουν δράσεις σε νοσοκομεία , ιδρύματα, φορείς ειδικής αγωγής και ογκολογικά, κατάλαβα ότι αυτό που έλειπε ήταν κάτι άλλο. Ήταν μια εσωτερική κατάσταση, ένα εσωτερικό επίπεδο ύπαρξης.

Έτσι αποφάσισα να συστηματοποιήσω τις εσωτερικές ποιότητες και τις δεξιότητες που χρειάζεται να αναπτύξει κανείς συνειδητά, προκειμένου να συνδέεται με τους ανθρώπους. Συνειδητοποίησα ότι τα θαύματα-πολλά από τα οποία αναφέρω στο βιβλίο-, τα έφερναν οι ουσιαστικές συνδέσεις με τους ανθρώπους και όχι οι πρακτικές και οι τεχνικές που μπορεί να ξέραμε ως καλλιτέχνες ή facilitators. Αυτό λοιπόν που ξεκίνησε ως καταγραφή εμπειριών από τη δράση μου ως καλλιτέχνιδα και εκπαιδεύτρια προγραμμάτων κοινωνικής ενδυνάμωσης σε δομές και ιδρύματα, σύντομα μετατράπηκε σε μια χρήσιμη εργαλειοθήκη, τόσο για εμένα, όσο και για ανθρώπους που έχουν στο κέντρο της δραστηριότητάς τους την προσφορά στον συνάνθρωπο.

Άντλησα υλικό από 3 διαφορετικά πεδία. Από το πεδίο των Τεχνών, της Ψυχολογίας και από το χώρο της Πνευματικότητας. Κάθε εμπειρία με οδηγούσε σε μια ψυχολογική έννοια και κάθε έννοια σε μια πνευματική αρχή. Το γεγονός αυτό, μαζί με την πίστη μου ότι θα μπορούσαν να επωφεληθούν πολύ περισσότεροι άνθρωποι αν όλο αυτό γινόταν ένα σύστημα, οδήγησε στη συγγραφή της Τέχνης της Σύνδεσης. Άρχισα την συγγραφή του βιβλίου το 2019, όταν έμεινα έγκυος στην κόρη μου Γλαύκη-Μαρίνα, καθώς σκέφτηκα ότι θα μου άρεσε να μεγαλώνουν ταυτόχρονα μέσα μου και το φυσικό, αλλά και το πνευματικό μου παιδί.