ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Σπύρος Μπιμπίλας στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: «Το κίνημα me too δεν είναι σε καλό δρόμο»
Ο γνωστός ηθοποιός και Πρόεδρος του ΣΕΗ δεν νιώθει πως η πορεία του κινήματος me too εξελίσσεται ομαλά
Μαριανθη Κουνια
Κομβικό ρόλο στη μεγάλη δημόσια συζήτηση που έχει ανοίξει τους τελευταίους μήνες αναφορικά με τις καταγγελίες κακοποίησης στον καλλιτεχνικό χώρο και το κίνημα Me too
, κατέχει ο Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Σπύρος Μμιμπίλας.
Ο γνωστός ηθοποιός που ήταν και ένας από τους ομιλητές στην πρώτη ανοιχτή συζήτηση του Εθνικού Θεάτρου στις 3 Οκτωβρίου με θέμα «Το ελληνικό θέατρο στην εποχή του #MeToo» θεωρεί πως έχουμε περάσει σε μια νέα εποχή για το ελληνικό θέατρο καθώς σήμερα στον τομέα αυτό έχουν σημειωθεί σημαντικές αλλαγές.
«Υπάρχει μια τάση για περισσότερη προσοχή προς τους νεώτερους ηθοποιούς. Σχετικά με τις κακοποιήσεις δεν ξέρω τι θα προκύψει στο μέλλον, αλλά προς το παρόν το θέμα έχει μπει σε ένα δρόμο που κάποιοι σέβονται περισσότερο τους ηθοποιούς. Έχουν δοθεί κάποια μηνύματα. Και κάποιοι από τον φόβο των καταγγελιών, που έχει κάνει το ΣΕΗ πάρα πολλές φορές στις επιθεωρήσεις εργασίας, έχουν αρχίσει και πληρώνουν τις πρόβες, με λίγα χρήματα βέβαια. Όμως μέχρι πριν λίγο καιρό δεν πληρωνόμασταν καθόλου τις πρόβες» αναφέρει ο ίδιος στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά.
Ωστόσο, αν και έχουν σημειωθεί μικρά σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της κάθαρσης του Ελληνικού Θεάτρου και εν γένει του καλλιτεχνικού χώρου, ο Πρόεδρος του ΣΕΗ δεν νιώθει πως η πορεία του κινήματος me too εξελίσσεται ομαλά.
«Όχι δεν είμαστε σε καλό δρόμο κατά την άποψή μου. Γιατί πολλοί άνθρωποι που έχουν πράγματα να καταγγείλουν, δεν το κάνουν. Δηλαδή ακόμα και στις δίκες που διεξάγονται υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, αλλά κρατούν το στόμα τους κλειστό ως προς τις δίκες, αλλά ανοιχτό στο να διαρρέουν περιστατικά. Και δεν το κάνουν αυτό λόγω φόβου, γιατί αν φοβόντουσαν δεν θα τα έλεγαν δεξιά και αριστερά. Απλά δεν θέλουν να τα πουν εκεί που πρέπει. Θα ήθελα όλοι αυτοί οι άνθρωποι που κρατούν εφτασφράγιστα μυστικά, που τελικά δεν είναι μυστικά, γιατί τα διοχετεύουν σαν κουτσομπολιά, να τα πουν στα επίσημα όργανα. Γιατί αυτοί που δεν μιλούν, θα είναι συνυπεύθυνοι για τις αποφάσεις που θα βγουν στο τέλος» τονίζει.
Ο Σπύρος Μπιμπίλας, που από την πρώτη στιγμή βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά των κακοποιητικών συμπεριφορών στην εργασία των ηθοποιών, είναι σε θέση να γνωρίζει και γεγονότα που δεν έχουν έως τώρα δει το φως της δημοσιότητας. «Υπάρχουν κι άλλα πολύ σοβαρά πράγματα που δεν έχουν αποκαλυφθεί. Μπορεί να τα συζητάμε μεταξύ μας κάποιοι και να τα ξέρουμε από διαφόρους, αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να τα πούμε αφού τα έχουμε ακούσει ως κουτσομπολιό. Μιλάω κυρίως για γεγονότα που αφορούν τις περιπτώσεις που ήδη χειρίζεται η δικαιοσύνη. Ο ένας φοβάται να μην χαλάσει η καριέρα του, ο άλλος ντρέπεται, ο άλλος δεν έχει θάρρος ή διάθεση να μιλήσει και έτσι δεν βγαίνουν να μιλήσουν. Αλλά η πολιτική του Πόντιου Πιλάτου δεν βοηθάει καθόλου» αποκαλύπτει.
Η συζήτηση που άνοιξε το Εθνικό Θέατρο την Δευτέρα 3 Οκτωβρίου στο Κτήριο Τσίλλερ παρουσία γνωστών καλλιτεχνών και δημοσιογράφων από όλα τα ΜΜΕ στόχευσε να εστιάσει στις αλλαγές που έχει φέρει αυτό το κίνημα στο θεατρικό τοπίο, αλλά και σε προτάσεις που μπορεί να ανοίξουν νέα μονοπάτια στον μακρύ και συχνά δύσβατο δρόμο της ισότητας στην τέχνη. Ο Σπύρος Μπιμπίλας ως ομιλητής έθιξε μεταξύ άλλων και το μείζον θέμα των εργασιακών συμβάσεων.
«Το θέμα των εργασιακών συμβάσεων που έθιξα εγώ μέσα στη συζήτηση, είναι συνδεδεμένο άμεσα με το me too. Γιατί κακοποίηση είναι και να μην πληρώνεται ένας ηθοποιός αξιοπρεπώς, να εκβιάζεται, να πηγαίνει δωρεάν να παίζει για να τον κάνει δήθεν γνωστό κάποιος μέσα από την τηλεόραση ή το θέατρο. Ένας εκβιασμός είναι κι αυτός. Οι θεατρικοί παραγωγοί δυστυχώς δεν είναι όλοι μαζί. Είναι χωρισμένοι σε τρία στρατόπεδα. Πρέπει πρώτα να βρουν ένα τρόπο να συνεννοηθούν μεταξύ τους, ώστε μετά να έρθουν να μιλήσουμε στο ΣΕΗ. Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα, δεν μπορούμε εμείς να το λύσουμε. Οι μεγάλοι παραγωγοί, τους μικρότερους τους θεωρούν λίγο δεύτερους, και ένας άλλος πόλος είναι οι Αστικές μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες που έχουν συστήσει οργανισμούς με άλλους κανόνες. Και δεν γίνεται να έχουν συλλογικές συμβάσεις τα μεγάλα θέατρα και οι Μη κερδοσκοπικές, οι οποίες επιχορηγούνται από το Κράτος, να πληρώνουν τους ηθοποιούς με ποσοστά. Εμείς έχουμε αρχίσει να κάνουμε συζητήσεις από πέρυσι και τώρα είμαστε στο στάδιο των ραντεβού. Στη συνέχεια θα κάνουμε Γενικές συνελεύσεις για να δούμε αν όσα ειπώθηκαν στα ραντεβού τα εγκρίνει η Γ.Σ. Είναι πολύπλοκο και επώδυνο το θέμα» καταλήγει.
.
Ο γνωστός ηθοποιός που ήταν και ένας από τους ομιλητές στην πρώτη ανοιχτή συζήτηση του Εθνικού Θεάτρου στις 3 Οκτωβρίου με θέμα «Το ελληνικό θέατρο στην εποχή του #MeToo» θεωρεί πως έχουμε περάσει σε μια νέα εποχή για το ελληνικό θέατρο καθώς σήμερα στον τομέα αυτό έχουν σημειωθεί σημαντικές αλλαγές.
«Υπάρχει μια τάση για περισσότερη προσοχή προς τους νεώτερους ηθοποιούς. Σχετικά με τις κακοποιήσεις δεν ξέρω τι θα προκύψει στο μέλλον, αλλά προς το παρόν το θέμα έχει μπει σε ένα δρόμο που κάποιοι σέβονται περισσότερο τους ηθοποιούς. Έχουν δοθεί κάποια μηνύματα. Και κάποιοι από τον φόβο των καταγγελιών, που έχει κάνει το ΣΕΗ πάρα πολλές φορές στις επιθεωρήσεις εργασίας, έχουν αρχίσει και πληρώνουν τις πρόβες, με λίγα χρήματα βέβαια. Όμως μέχρι πριν λίγο καιρό δεν πληρωνόμασταν καθόλου τις πρόβες» αναφέρει ο ίδιος στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά.
Δεν είμαστε σε καλό δρόμο
Ωστόσο, αν και έχουν σημειωθεί μικρά σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της κάθαρσης του Ελληνικού Θεάτρου και εν γένει του καλλιτεχνικού χώρου, ο Πρόεδρος του ΣΕΗ δεν νιώθει πως η πορεία του κινήματος me too εξελίσσεται ομαλά.
«Όχι δεν είμαστε σε καλό δρόμο κατά την άποψή μου. Γιατί πολλοί άνθρωποι που έχουν πράγματα να καταγγείλουν, δεν το κάνουν. Δηλαδή ακόμα και στις δίκες που διεξάγονται υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, αλλά κρατούν το στόμα τους κλειστό ως προς τις δίκες, αλλά ανοιχτό στο να διαρρέουν περιστατικά. Και δεν το κάνουν αυτό λόγω φόβου, γιατί αν φοβόντουσαν δεν θα τα έλεγαν δεξιά και αριστερά. Απλά δεν θέλουν να τα πουν εκεί που πρέπει. Θα ήθελα όλοι αυτοί οι άνθρωποι που κρατούν εφτασφράγιστα μυστικά, που τελικά δεν είναι μυστικά, γιατί τα διοχετεύουν σαν κουτσομπολιά, να τα πουν στα επίσημα όργανα. Γιατί αυτοί που δεν μιλούν, θα είναι συνυπεύθυνοι για τις αποφάσεις που θα βγουν στο τέλος» τονίζει.
Όσα δεν έχουν ακόμα αποκαλυφθεί
Ο Σπύρος Μπιμπίλας, που από την πρώτη στιγμή βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά των κακοποιητικών συμπεριφορών στην εργασία των ηθοποιών, είναι σε θέση να γνωρίζει και γεγονότα που δεν έχουν έως τώρα δει το φως της δημοσιότητας. «Υπάρχουν κι άλλα πολύ σοβαρά πράγματα που δεν έχουν αποκαλυφθεί. Μπορεί να τα συζητάμε μεταξύ μας κάποιοι και να τα ξέρουμε από διαφόρους, αλλά δεν έχουμε δικαίωμα να τα πούμε αφού τα έχουμε ακούσει ως κουτσομπολιό. Μιλάω κυρίως για γεγονότα που αφορούν τις περιπτώσεις που ήδη χειρίζεται η δικαιοσύνη. Ο ένας φοβάται να μην χαλάσει η καριέρα του, ο άλλος ντρέπεται, ο άλλος δεν έχει θάρρος ή διάθεση να μιλήσει και έτσι δεν βγαίνουν να μιλήσουν. Αλλά η πολιτική του Πόντιου Πιλάτου δεν βοηθάει καθόλου» αποκαλύπτει.
Οι συλλογικές συμβάσεις των ηθοποιών
Η συζήτηση που άνοιξε το Εθνικό Θέατρο την Δευτέρα 3 Οκτωβρίου στο Κτήριο Τσίλλερ παρουσία γνωστών καλλιτεχνών και δημοσιογράφων από όλα τα ΜΜΕ στόχευσε να εστιάσει στις αλλαγές που έχει φέρει αυτό το κίνημα στο θεατρικό τοπίο, αλλά και σε προτάσεις που μπορεί να ανοίξουν νέα μονοπάτια στον μακρύ και συχνά δύσβατο δρόμο της ισότητας στην τέχνη. Ο Σπύρος Μπιμπίλας ως ομιλητής έθιξε μεταξύ άλλων και το μείζον θέμα των εργασιακών συμβάσεων.
«Το θέμα των εργασιακών συμβάσεων που έθιξα εγώ μέσα στη συζήτηση, είναι συνδεδεμένο άμεσα με το me too. Γιατί κακοποίηση είναι και να μην πληρώνεται ένας ηθοποιός αξιοπρεπώς, να εκβιάζεται, να πηγαίνει δωρεάν να παίζει για να τον κάνει δήθεν γνωστό κάποιος μέσα από την τηλεόραση ή το θέατρο. Ένας εκβιασμός είναι κι αυτός. Οι θεατρικοί παραγωγοί δυστυχώς δεν είναι όλοι μαζί. Είναι χωρισμένοι σε τρία στρατόπεδα. Πρέπει πρώτα να βρουν ένα τρόπο να συνεννοηθούν μεταξύ τους, ώστε μετά να έρθουν να μιλήσουμε στο ΣΕΗ. Αυτό είναι δικό τους πρόβλημα, δεν μπορούμε εμείς να το λύσουμε. Οι μεγάλοι παραγωγοί, τους μικρότερους τους θεωρούν λίγο δεύτερους, και ένας άλλος πόλος είναι οι Αστικές μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες που έχουν συστήσει οργανισμούς με άλλους κανόνες. Και δεν γίνεται να έχουν συλλογικές συμβάσεις τα μεγάλα θέατρα και οι Μη κερδοσκοπικές, οι οποίες επιχορηγούνται από το Κράτος, να πληρώνουν τους ηθοποιούς με ποσοστά. Εμείς έχουμε αρχίσει να κάνουμε συζητήσεις από πέρυσι και τώρα είμαστε στο στάδιο των ραντεβού. Στη συνέχεια θα κάνουμε Γενικές συνελεύσεις για να δούμε αν όσα ειπώθηκαν στα ραντεβού τα εγκρίνει η Γ.Σ. Είναι πολύπλοκο και επώδυνο το θέμα» καταλήγει.
.
