Τρεις street artists σε μια full color τοιχογραφία
«Trippin on Belleville»
Είναι παρήγορο όταν στην πόλη ανοίγουν καινούργιοι χώροι Τέχνης, που επιλέγουν να προβάλλουν το διαφορετικό.
Η λέξη «Belleville» σημαίνει «όμορφη πόλη» στα γαλλικά και μάλλον αυτό ήρθε να κάνει αυτός ο καινούργιος χώρος, να ομορφύνει την πόλη. Επίσης, η λέξη «Βelleville» μάς ταξιδεύει σε τρία γεωγραφικά σημεία του πλανήτη: σε μια πρώην εργατική συνοικία στο ανατολικό Παρίσι, σε μια πόλη του Illinois στις δυτικές ΗΠΑ και σε ένα μπαρ στο κέντρο της Αθήνας.
Ο καινούργιος χώρος είναι ένα πολύ «ουάου» νεοκλασικό, στον Κεραμεικό. Το ισόγειο του τριώροφου κτιρίου έχει εμβαδόν 100 τ.μ. και αυτή την επιφάνεια κλήθηκαν να ζωγραφίσουν τρεις mural artists, οι Billy Gee, Alex Martinez και Lune82. Με αρκετά «χιλιόμετρα» στα γκράφιτι, αποτελούν ενεργό κομμάτι του διεθνούς crew «Color Nomads».
Η έκθεση που παρουσιάζουν έχει τον τίτλο «Trippin on Belleville». Δηλαδή, «Τριπάροντας στην Μπελβίλ». Οι τρεις street artists αποφάσισαν να απλώσουν σε μια full color τοιχογραφία διάφορες όψεις, απόψεις και οπτικές της αντιφατικής Αθήνας, που στα μάτια τους είναι όμορφη. Το έργο τους έχει ένταση και κάτι το ιλιγγιώδες, που προκαλεί στον θεατή μια… ευφορική, jazzy κατάσταση φρενίτιδας. Μιλάω με τον Παναγιώτη, που χρησιμοποιεί το καλλιτεχνικό όνομα «Lune82».
Ο Παναγιώτης είναι ένας σοβαρός «γκραφιτάς», που θα μπορούσε να πάρει και τον τίτλο «King».
Ξεκίνησε τα γκράφιτι στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και μου λέει ότι τα πράγματα έχουν πια αλλάξει, ότι η μεγάλη πληροφορία και το Ιντερντετ δεν έχουν βοηθήσει τα γκράφιτι να «ομορφύνουν», ότι έχουν Τρεις street artists απλώνουν διάφορες όψεις της Αθήνας σε μια full color τοιχογραφία Το έργο τους έχει ένταση και κάτι το ιλιγγιώδες, που προκαλεί στον θεατή μια… ευφορική, jazzy κατάσταση φρενίτιδας χάσει αυτή τη μυστικότητα και το ψάξιμο που είχαν τη δεκαετία του ’90, όταν κάποιος έφερνε ένα περιοδικό για γκράφιτι από το εξωτερικό και όλοι στην κοινότητα το μελετούσαν ευλαβικά. Μου μιλάει για την ηδονή που έχει να έχεις σχεδιάσει ένα βαγόνι και να βλέπεις, ας πούμε, την υπογραφή σου να τσουλάει.
Για το σχεδόν παράνομο του πράγματος και για αυτή την ικανοποίηση που αντλείς, όταν έχεις ομορφύνει μια άσχημη και μουντή επιφάνεια. Από τα γκράφιτι πέρασε και στον καμβά, που είναι μια άλλη ιστορία, αλλά αγαπάει πάντα να εκφράζεται δημιουργικά, γιατί η Τέχνη είναι για εκείνον μια μεγάλη εκτόνωση, ένας τρόπος να εκφράσει τον εαυτό του και ό,τι έχει μέσα του.
Στην τωρινή έκθεση νιώθει διπλή χαρά, γιατί αυτό που ζωγράφισαν στον τοίχο με μια προσωρινότητα θα μείνει να ομορφαίνει τελικά τον χώρο και αυτό είναι μια πρώτη επιβεβαίωση ότι τα ωραία πράγματα κρατάνε, αν και έχει μάθει να μην έχει ευαισθησίες όταν ένα έργο του καταστρέφεται ή κάποιος άλλος ζωγραφίζει κάτι άλλο από πάνω. Του αρέσει να βλέπει μπροστά, την επόμενη ημέρα, το επόμενο project.
Τον ρωτάω αν αποχωρίζεται με ευκολία τα έργα του, όταν χρειάζεται να τα πουλήσει. Κουνάει αδιάφορα τους ώμους και μου λέει φιλοσοφικά ότι τίποτα δεν μας ανήκει. Ετσι και αλλιώς τίποτα δεν μας ανήκει παρά μόνο ο εαυτός μας. Ο Παναγιώτης είναι και συνειδητοποιημένος και φιλοσοφημένος και ταλαντούχος και του αρέσει να κοιτάει μπροστά και να «τριπάρει» με την τέχνη του. Pas mal du tout.
Info: «Belleville», Σαλαμίνος 15, Κεραμεικός. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 7/5.