Ίσως την πιο συγκλονιστική ερμηνεία της καριέρας του δίνει φέτος στο Θέατρο Ιλίσσια ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, που πρωταγωνιστεί στο «Τίμημα» του Άρθουρ Μίλλερ υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Ιωάννας Μιχαλακοπούλου. Ο γνωστός ηθοποιός σκιαγραφεί με απόλυτη επιτυχία έναν 50χρονο άντρα που μάταια προσπαθεί να αναμετρηθεί με τον εαυτό του σε έναν αγώνα με μοναδικό σκοπό την αλλαγή της ζωής του. Το παίξιμό του ρεαλιστικό, γήινο. Διαθέτει τη δύναμη που έχει η παραδοχή ότι όλοι πληρώνουμε κάποιο τίμημα για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Κάνει τη συντριπτική πλειοψηφία του κοινού να ταυτιστεί με το θέμα του έργου και μεταδίδει μια συγκίνηση που σε πολλά σημεία προκαλεί ρίγος.

Ποιο είναι το τίμημα που πληρώνει ο καθένας για τις επιλογές που κάνει στη ζωή του; Και πόσο άραγε οι επιλογές αυτές τον ικανοποιούν; «Το δύσκολο δεν είναι να μην πιστεύεις σε τίποτα, το δύσκολο είναι να συνεχίζεις να πιστεύεις σε κάτι» λέει ακριβώς στη μέση του αριστουργηματικού του έργου ο βραβευμένος Αμερικανός συγγραφέας.

Το έργο είναι καθηλωτικό και γεμάτο διαχρονικές αλήθειες. Οι διάλογοι σπιρτόζοι, γνήσιοι, και ολοζώντανοι αν και γράφτηκαν το 1967. Οι τέσσερις ηθοποιοί του έργου πλήρως εναρμονισμένοι, κινούνται σε μια νοητή γραμμή που οδηγεί σε μια συνεχώς αυξανόμενη ένταση, μέχρι να φτάσουν στο τέλος. Στη λύτρωση.

Δυο αδέλφια συναντιούνται μετά από 16 χρόνια για να μοιράσουν την πατρική περιουσία και πατώντας στο παρελθόν επιδίδονται σε ένα επώδυνο παιχνίδι που σκάβει πολύ βαθιά μέσα τους. Η παράσταση πετυχαίνει τον σκοπό της. Φέρνει τον θεατή αντιμέτωπο με όσα έχει ουσιαστικά ανάγκη, δείχνοντάς του τον μονόδρομο προς τη λύτρωση: «Αν κοιτάξεις το παρελθόν με γενναιότητα, τότε μπορεί και να ελευθερωθείς».

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος παίζει στο έργο έναν ρόλο-σύμβολο και με το θεατρικό του εκτόπισμα αγκαλιάζει τους άλλους τρεις ηθοποιούς, κατακτώντας ο ίδιος την κεντρική θέση. Η Ρένια Λουιζίδου παίζει πετυχημένα τη σύζυγο που δέχεται όπως είναι τον άντρα που αγαπά, αλλά η φωνή της σε κάποια σημεία γίνεται παραπάνω λεπτή από ό,τι επιβάλλει η ατμόσφαιρα. Ο Χρήστος Σαπουντζής πολύ πειστικός και στις τρυφερές σκηνές αλλά και στις πιο σκληρές.