Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης Ζουγανέλης στην μεγάλη του καριέρα περιοδεύει ανα την Ελλάδα με μια διασκεδαστική κωμωδία.

Όμως το φετινό Καλοκαίρι δεν μοιάζει με κανένα από τα προηγούμενα. Ο μεγάλος πόνος που από τον περασμένο μήνα είναι διάχυτος σε όλον τον κόσμο, εξαιτίας της ανείπωτης τραγωδίας στην Ανατολική Αττική, έχει αλλάξει και τη δική του αποστολή.

Ο γνωστός ηθοποιός με αφορμή το έργο "Παράξενο ζευγάρι" του Νιλ Σάιμον, στο οποίο πρωταγωνιστεί μαζί με τον Βλαδίμοιρο Κυριακίδη, μας μίλησε για όλα.

Πως πάει η περιοδεία; Πως είναι φέτος τα πράγματα;

Η περιοδεία πάει πολύ καλά. Το έργο έχει αναφορές στη ζωή των ανθρώπων, τη φιλία και το πώς μπορεί κάποιος να βοηθήσει τον φίλο του σε μια δύσκολη στιγμή. Αλλά τώρα πια έχουμε άλλη αποστολή. Ο κόσμος είναι συγκλονισμένος, έχει τρομερό πόνο με όσα συμβαίνουν τελευταία στη χώρα και εμείς είμαστε εμψυχωτές του. Το γεγονός με τις φωτιές ήταν για μένα η κορύφωση του δράματος των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα. Αυτή την τεράστια τραγωδία την κουβαλάμε πια όλοι μέσα μας. Εγώ προσπαθώ να γίνω καλύτερος για να μπώ στη διαδικασία της εμψύχωσης. Θέλω να εμψυχώσω τον κόσμο. Προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο να παίξει μαζί μας, ώστε να βγει έστω κι ένα χαμόγελο.

Τι σας λέει ο κόσμος; Τον βλέπετε διαφορετικό φέτος, τον έχει επηρεάσει όλο αυτό;

Έχει επηρεάσει όλη την Ελλάδα, όλον τον κόσμο. Στο τέλος κάθε παράστασης καθόμαστε και μιλάμε με τον κόσμο. Φέτος το κοινό έχει πολύ μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ο κόσμος έχει μια διάθεση να δημιουργήσει εις μνήμην των ανθρώπων που έφυγαν. Αυτό που έχει συμβεί είναι τραγικό, αλλά δεν πρέπει να μεμψιμοιρούμε. Πρέπει να μπούμε στη διαδικασία της δημιουργίας.

Είναι αλήθεια ότι στο θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης πέσατε θύματα ληστείας;

Ναι, είχαμε μια τεράστια ατυχία στη Θεσσαλονίκη. Μπήκαν κάποιοι στο ταμείο και πήραν όλα τα λεφτά. Και εξαφανίστηκαν στο δάσος. Όμως η επιχείρηση, οι αδερφοί Τάγαροι, χωρίς εμείς να θέλουμε, μας πλήρωσε στο ακέραιο για την παράσταση.

Η τραγωδία αυτή πιστεύετε πως έχει ρίζες πολύ πίσω;

Από τότε που υπάρχει η Ελλάδα αυτό ήταν το πιο καθοριστικό γεγονός για να συνειδητοποιήσουμε τι έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Έχει τεράστιες ρίζες πίσω. Δεν υπάρχει πια έμπνευση στην πολιτική. Είναι όλοι διεκπεραιωτές. Δεν υπηρετούν το έργο. Υπουργός σημαίνει υπηρέτης. Η πολιτική αντιπαράθεση γινόταν πάντα για να εξυπηρετήσει συμφέροντα. Τίποτα δεν έγινε με αγάπη για αυτόν τον τόπο. Οι πολιτικοί δεν ασχολούνται ποτέ και με τον πολιτισμό. Είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν έχουμε Ακαδημία Τεχνών. Αυτό δημιουργεί ανθρώπους χωρίς παιδεία γιαυτό και αυθαιρετούμε. Οπότε χωρίς παιδεία πως θα κάνει ο λαός σωστές επιλογές στους πολιτικούς; Τώρα όμως ήρθε η ώρα να τελειώσει αυτή παρακμή και να μην πετάμε το μπαλάκι των ευθυνών στους ξένους.

Τι θα αλλάξει ύστερα από την τεράστια τραγωδία;

Νομίζω πως καταλάβαμε πια πως είμαστε έρμαια των επιλογών μας. Ο κόσμος είναι διχασμένος.

Σας πειράζει όταν τα ΜΜΕ σας χτυπούν;

Με εξοργίζει. Τελευταία έχω υποστεί έναν τρομερό εκφοβισμό από αυτά. Εγώ δεν ταυτίστηκα ποτέ με κανένα κόμμα. Δεν πιστεύω στην εξουσία. Οι καλλιτέχνες είναι η δουλειά τους να βρίσκονται απέναντι στην εξουσία. Η Βουλή έχει ανθρώπους από το περιθώριο γιαυτό δεν έχουν καμία έμπνευση.

Τι σας έχει κουράσει από τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα;

Το έλλειμμα ευγένειας, η ξύλινη γλώσσα, η ανυπαρξία του έρωτα και της αγάπης, η ισοπέδωση.

Ταξιδεύετε συχνά και στο εξωτερικό καθώς έχετε δραστηριότητες εκεί. Βλέπετε διαφορές;

Είναι μια τρομερή ερώτηση. Στο εξωτερικό δεν πληρώνεις για να μορφωθείς, σε πληρώνουν κιόλας.

Οι ξένοι βλέπουν την Ελλάδα σαν όαση;

Μα είναι όαση η Ελλάδα. Και εμείς δεν φροντίζουμε τη χώρα μας. Κάνουμε συνέχεια αυθαιρεσίες. Η συμπεριφορά μας είναι κακή. Αν μπορούσαμε να κάνουμε ξενοδοχείο την Ακρόπολη, θα την κάναμε. Σε άλλες χώρες βλέπεις τον σεβασμό του παρελθόντος στην καθημερινότητά σου.

Πιστεύετε πως σήμερα έχει χαθεί η πίστη στους Έλληνες που περνούν δύσκολα στα χρόνια της κρίσης;

Όχι, δεν θέλω να πιστέψω κάτι τέτοιο. Εγώ συνέχεια παρακινώ τις νέες γενιές να πάρουν τα ηνία. Απλά όλη αυτή η ιστορία με τα χρέη έκανε τους Έλληνες να χάσουν την αυτοπεποίθησή τους.

Αυτό το δράμα έχει κάμψει το χιούμορ σας;

Ναι πάρα πολύ. Δεν έχω το ίδιο κέφι να βρεθώ με τους φίλους μου να πιω ένα κρασί. Αυτό που συνέβη είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να συμβεί σε μια χώρα. Με επηρέασε τόσο, που είδα στον ύπνο μου ως εφιάλτη ότι ήμουν κι εγώ μέσα στις φλόγες και πάλευα. Και το άλλο που φοβάμαι είναι να μην ξεχαστούμε. Γιατί έχουμε ξεχαστεί πολλές φορές. Αλλά σχετικά με την κωμικότητα, να ξέρεις πως το κωμικό είναι ότι πιο σοβαρό υπάρχει στη ζωή.

Έχετε ποτέ συγκατοικήσει με άντρα, όπως κάανετε και στην παράσταση φέτος;

Όχι ποτέ, γιατί δεν συγκατοικώ με κανέναν. Είμαι ψυχαναγκαστικός. Μόνο με κορίτσια γιατί μου μυρίζουν άσχημα οι άντρες. Μόνο με τον Σάκη Μπουλά ήμασταν έτσι και με έναν άλλο ένα Σάκη, τον Τρίκη και τον αδελφό μου τον Αντώνη.

ΤΟ ΕΡΓΟ

Στο έργο, το τόσο κωμικό και ανατρεπτικό, πρωταγωνιστούν ο Γιάννης Ζουγανέλης και ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης. Μαζί τους, μια δυνατή ομάδα από καλούς ηθοποιούς, οι: Πάνος Σταθακόπουλος, Βάσω Γουλιελμάκη, Ιωάννα Ασημακοπούλου , Γιώργος Χατζής, Ντίνος Σπυρόπουλος, Ερμόλαος Ματθαίου. Ο Όσκαρ είναι ένας αθλητικός συντάκτης σε εφημερίδα της Νέας Υόρκης, καλοπληρωμένος αλλά λίγο… χαλαρός στα έξοδα. Η πρώην σύζυγός του μάταια περιμένει την διατροφή και η εφορία αδίκως την δήλωσή του.Γοητευτικός και άστατος, κοινωνικός και σκορποχέρης, ξενύχτης και τρομερά τσαπατσούλης, ο Όσκαρ είναι ο αντίποδας του φίλου του του Φέλιξ που είναι και οικονόμος και μονογαμικός και σπιτόγατος και άσσος στο νοικοκυριό. Οι δυο τους, εκτός από μια βαθιά φιλία, μοιράζονται και την εμπειρία ενός διαλυμένου γάμου. Διότι όταν η σύζυγος του Φέλιξ τον πετάει έξω από το σπίτι, ο φίλος του ο Όσκαρ του προσφέρει το δικό του ως καταφύγιο. Η συμβίωση των δύο αυτών ανθρώπων, έχει ανατρεπτικά, εκρηκτικά, ξεκαρδιστικά αποτελέσματα…

Διότι.. πριν συγκατοικήσεις με κάποιον, σκέψου το καλύτερα...

ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ