Δύο αυτοτελή εργαστήρια για τις αρχέγονες υφαντικές τεχνικές, διοργανώνει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στο πλαίσιο δράσης πειραματικής αρχαιολογίας και με αφορμή τη νέα περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου».

Τα εργαστήρια πραγματοποιούνται το Σάββατο 26 και την Κυριακή 27 Ιανουαρίου, από τις 11:00 έως τις 14:00, με τη συμμετοχή της Lena Bjerregaard και της δρος Καλλιόπης Σαρρή, ερευνητριών στο Κέντρο Έρευνας της Υφαντικής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Η δράση αυτή έρχεται σε συνέχεια του πειραματικού εργαστηρίου με τίτλο «Νεολιθική υφαντική» που παρουσίασε πριν ένα χρόνο με επιτυχία το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο σε συνεργασία με τους ίδιους φορείς.

Οι γνώσεις μας για τις τεχνικές ύφανσης της αρχαιότητας εξαρτώνται από τα αρχαιολογικά κατάλοιπα που άντεξαν στο χρόνο. Τα κλωστοϋφαντουργικά εργαλεία, κυρίως τα σφονδύλια γνεσίματος, τα πηνία, οι αγνύθες και οι οστέινες βελόνες και κάποιες σπάνιες αναπαραστάσεις υφαντικών μοτίβων πάνω σε πήλινα έργα, δείχνουν ότι η υφαντική ήταν ήδη τεχνολογικά προηγμένη. Μετά από μια σύντομη περιήγηση στις εκθέσεις του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που παρουσιάζουν νεολιθικά αγγεία με διακόσμηση εμπνευσμένη από την υφαντική, οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν σε δύο υφαντικές τεχνικές: Στην απλή ύφανση με τη βοήθεια του φορητού αργαλειού «της μέσης», που αποτελεί ίσως την πρωιμότερη μορφή αργαλειού, καθώς και στην ύφανση με βελόνες (nalbinding), που επίσης θεωρείται από τις πρώτες υφαντικές τεχνικές. Οι συμμετέχοντες θα έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν το δικό τους ύφασμα και μετά το πέρας του εργαστηρίου να το πάρουν μαζί τους ως αναμνηστικό.

Το εργαστήριο θα γίνει στα αγγλικά με παράλληλη επεξήγηση στα ελληνικά. Για την παρακολούθηση απαιτείται δήλωση συμμετοχής στο τηλέφωνο 2132144800. Λόγω του πειραματικού χαρακτήρα του εργαστηρίου, ο μέγιστος αριθμός των συμμετεχόντων θα είναι είκοσι, εκ των οποίων οι δέκα θα είναι παρατηρητές. Απαραίτητη είναι η προμήθεια εισιτηρίου εισόδου στο μουσείο. Το εργαστήριο είναι μια συνεργασία του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με το Ινστιτούτο της Δανίας στην Αθήνα και το Centre for Textile Research (CTR) του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης.