∆ηµόσιο, Τράπεζες, Εταιρείες, ∆ήµοι χρησιµοποιούν επ’ εσχάτοις και περισσότερο από κάθε άλλη φορά ένα µυστικό όπλο εναντίον των πολιτών, το τηλέφωνο που δεν απαντά!
Το τηλέφωνο που δεν σηκώνει κανείς. Το τηλέφωνο που «στην άλλη άκρη της γραµµής» βασιλεύει «άκρα του τάφου σιωπή» - το πεθαµένο τηλέφωνο. Αυτό το τηλέφωνο που δεν σηκώνει ποτέ κανείς µπορεί να µην είναι ο υπ’ αριθµόν Ενα Εχθρός του Λαού, αλλά για όσους το υφίστανται και για όσο το υφίστανται είναι ο υπ’ αριθµόν Ενα Εφιάλτης.
Ολοι το έχουµε πάθει… Και όταν συµβαίνει αυτό, και για όσο συµβαίνει, νιώθουµε αδύναµοι, αβοήθητοι, ανυπεράσπιστοι, περιφρονηµένοι, παραπεταµένοι. Το ίδιο επονείδιστη είναι και η (συνήθης) εναλλακτική. ∆ηλαδή, όταν το εν λόγω τηλέφωνο «απαντά» - απαντά όµως ως µηχανή. Που, µετά από αλλεπάλληλες ερωτήσεις, σε παραπέµπει σε µια άλλη µηχανή.
Που δεν απαντά! Ή σε «συνδέει» µε κάποιον «συνεργάτη», ο οποίος δεν απαντά επίσης ή σε «συνδέει» κι αυτός µε τη σειρά του µε άλλον «συνεργάτη», όστις κατοικεί στις ελληνικές καλένδες. Αϋλος, απρόσβλητος, υπεράνω πάσης ευθύνης. Κι όλα αυτά στην εποχή της Πληροφορικής. Οσο για τα ερωτήµατα «τις πταίει» και πώς µπορούν να ελεγχθούν οι υπαίτιοι για αυτόν τον εφιάλτη, το ∆ηµόσιο, οι Τράπεζες, οι Εταιρείες και οι ∆ήµοι απαντούν: «Περιµένετε στο ακουστικό σας» -όταν απαντούν- ή µε τη σιωπή του πεθαµένου τηλεφώνου…
Δημοσιεύθηκε στην στήλη «Κόκκινος Πειρατής» της εφημερίδας Παραπολιτικά το Σάββατο 5/2
