Εδώ και πολλές δεκαετίες –κι όχι µόνον προσφάτως– καθίσταται όλο και πιο φανερό ότι η σύγκρουση Ελλάδας - Τουρκίας είναι αναπόφευκτη. Μάλιστα, είναι πιθανόν αυτή η σύγκρουση να έχει τα χαρακτηριστικά µιας «τελικής αναµέτρησης».
Οσοι το βλέπουν αυτό, και το λένε, γίνονται αντιπαθείς. Αντιθέτως, η κυρίαρχη «σχολή σκέψης» προσπαθεί να «κατευνάσει» την Τουρκία, προσδοκώντας έτσι την αποφυγή της σύγκρουσης – µε όλο και πιο αµφιλεγόµενα αποτελέσµατα για τα εθνικά µας συµφέροντα. Με έναν τρόπο, η προσπάθεια αποφυγής της σύγκρουσης οδηγεί στη σύγκρουση.
Τελευταίως η Τουρκία καταγγέλλεται (από εµάς κι όχι από άλλους) ως Αναθεωρητική ∆ύναµη. Οµως, όλες οι ∆υνάµεις είναι Αναθεωρητικές ∆υνάµεις. Η Ουκρανία, λόγου χάριν, είναι «χτισµένη» πάνω σε πρώην πολωνικά εδάφη ή η Πολωνία πάνω σε πρώην γερµανικά και πάει λέγοντας. Με δεδοµένο λοιπόν ότι το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, στον βαθµό που υπάρχει, είναι το εκάστοτε status που παράγει ο εκάστοτε συσχετισµός ισχύος, είναι απαραίτητο για την Ελλάδα να µην αυταπατάται, να µην επαφίεται, να µη χαζολογάει.
Επί χρόνια µάς απασχολεί ένα τυχόν «θερµό επεισόδιο», η διαχείρισή του και τα συναφή. Σχεδόν παιδαριώδης προσέγγιση. Μόνον εάν η Ελλάδα διατυπώσει urbi et orbi ένα νέο Αµυντικό ∆όγµα, που θα διακηρύσσει ότι οποιαδήποτε προσβολή της κυριαρχίας της θα σηµαίνει πλήρη και ολοκληρωτικό πόλεµο, θα σοβαρευτεί η Τουρκία, θα σοβαρευτούν οι Σύµµαχοί µας και θα σταµατήσει το ροκάνισµα της χώρας. Οι καιροί άλλαξαν (δραµατικά) και εµείς οµιλούµε την ίδια γλώσσα την παλιά.
Την οποία «γλεντούν» οι πολεµοκάπηλοι (και στην Τουρκία και παντού). Οµως, «ο υπέρτατος νόµος» για τη ∆ηµοκρατία µας «είναι η σωτηρία της πατρίδας»! Και, «αν θέλεις ειρήνη, ετοιµάσου για πόλεµο». Αλλιώς, «η Καρχηδών που θα καταστραφεί» θα είµαστε εµείς…
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 4/6
