Πανηγυρικά διαβεβαίωσε τους Σκοπιανούς, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στα Σκόπια, η κυρία Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ότι «είναι Μακεδόνες», ότι συνιστούν το «µακεδονικό έθνος» και ότι µιλούν τη «µακεδονική γλώσσα». Ακριβώς, δηλαδή, ό,τι προέβλεπε η Συµφωνία των Πρεσπών. Βεβαίως, όσο ντούροι υπήρξαν µε εµάς οι Σκοπιανοί, άλλο τόσο ευέλικτοι κατέληξαν να γίνουν µε τους Βούλγαρους - αναγνωρίζοντας, εν τέλει, ότι υπάρχει βουλγαρική µειονότητα στη χώρα τους.
Και ότι η γλώσσα τους είναι αυτή που λένε τα βιβλία της Ιστορίας: «πρωτοβουλγαρική». Κατόπιν τούτων, σύµφωνα µε την κυρία Ούρσουλα, αλλά καθώς και τα ευρωπαϊκά κιτάπια προβλέπουν, η «µακεδονική γλώσσα» (κι όχι η «πρωτοβουλγαρική») θα γίνει µία από τις επίσηµες γλώσσες της Ενωσης. Προσπαθούν ορισµένοι παρ’ ηµίν να παρηγορήσουν εαυτούς λέγοντας ότι οι Σκοπιανοί παραδέχθηκαν τουλάχιστον ότι δεν έχουν σχέση µε τους αρχαίους Μακεδόνες (ούτε και αυτό είναι αληθές, αλλά αυτό είναι µια άλλη ιστορία). Οµως, η ιστορία της Ελλάδας δεν είναι µόνον η ιστορία της αρχαίας Ελλάδας.
Και έτσι, οι κλέφτες της Ιστορίας «Μακεδόνες» πλιατσικολογούν ό,τι µπορούν από τη βυζαντινή εποχή (Βελισσάριο, Μεθόδιο, Κύριλλο κ.ά), καθώς και από τη νεότερη (που µάλιστα φέρει στριφνά φορτία). Μαζεύεται κι άλλο µπαρούτι στο µπαρουτοβάρελο των Βαλκανίων. Και θα ήθελα να πιστεύω ότι η µοιραία πτήση του Αντόνοφ υποσηµείωσε σε πολλούς ότι ο πόλεµος δεν κείται κάπου µακράν, αλλά υπερίπταται πάνω από τα κεφάλια µας. Ως άλλη δαµόκλειος σπάθη. Νοµίζουν κάποιοι ότι ο πόλεµος είναι κάπου µακριά, λόγου χάριν στο Κουρδιστάν, όπου οι Τούρκοι σκοτώνουν ανενόχλητοι (από Αµερικανούς και Ρώσους) κόσµο και κοσµάκη. Επίσης νοµίζουν κάποιοι ότι ο πόλεµος στην Ουκρανία είναι υπό έλεγχον. Οµως, ο πόλεµος τρέχει µέσα στον χρόνο.
Και τον χώρο. Και ο πόλεµος που έγινε µέσα στο σώµα της πρώην Γιουγκοσλαβίας είναι ακόµη ζεστός. Και πολλές εστίες εκεί τον αναθερµαίνουν...
