Η µόνη καλή πλευρά της ενεργειακής κρίσης είναι η αναστολή της λειτουργίας των ηλεκτρικών καρεκλών σε όσες πολιτείες των ΗΠΑ χρησιµοποιούν ακόµη αυτά τα εργαλεία (…µπρρ, µακάβριο!). Αλλά είναι ακόµα πιο µακάβρια η διατήρηση της θανατικής ποινής εκεί και όπου αλλού υπάρχει. Κατά τα άλλα, η ενεργειακή κρίση στην Ευρωπαϊκή Ενωση λαµβάνει εφιαλτικές διαστάσεις.
Η Ενωση παίρνει τα όποια µέτρα µε µεγάλη καθυστέρηση, η πολιτική τους στόχευση είναι µόνον υπέρ των Εταιρειών και τα διαχειρίζεται µια γραφειοκρατία χειρότερη από τη Σοβιετική. Ταυτοχρόνως, οι χώρες-µέλη αδειάζουν η µία την άλλη (ακόµα και εξαπατούν η µία την άλλη), προοιωνιζόµενες ένα άδοξο τέλος της Ενωσης, µια επώδυνη κατάσταση για τους λαούς και ταυτοχρόνως πολύ επικίνδυνη (κυρίως λόγω ασυναρτησίας)…
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Παραπολιτικά το Σάββατο 3/9.
