ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Ψάχνει για σέντερ ο Παναθηναϊκός
Η ήττα από την Μπαρτσελόνα δεν ενεργοποιεί κανένα καμπανάκι κινδύνου. Είναι εντός προγράμματος κι η εμφάνιση δεν ήταν τέτοια, που θα πυροδοτούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στους θιασώτες των δραμάτων, που κατοικοεδρεύουν στα ελληνικά Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Από την άλλη, ανέδειξε ένα ζήτημα που υπάρχει στον Παναθηναϊκό: Την απουσία αξιόπιστου σέντερ.
Οι «πράσινοι» σχεδόν εμμονικά συζητούν ύστερα από κάθε μεγάλη νίκη για «… φάιναλ φορ». Προσωπικά θεωρώ πως κανείς εκ των δυο εκπροσώπων μας δεν μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά κι αυτό είναι καταγεγραμμένο πριν το τζάμπολ της Ευρωλίγκας, αλλά αφού οι ίδιοι επιμένουν να βάζουν ψηλά τον πήχη, θα συζητήσουμε επ’ αυτού του δεδομένου. Το ρητορικό ερώτημα είναι: Μπορεί να φτάσει κανείς ψηλά σε μια διοργάνωση, δίχως αξιόπιστο σέντερ;
Ο Παπαγιάννης είναι εξελίξιμος, ξέρει άμα πάρει σωστά την μπάλα να τη βάλει στο καλάθι, όμως στην άμυνα έχει πρόβλημα με τους κινητικούς ψηλούς (από δαύτους είναι γεμάτες οι ομάδες πρώτης γραμμής της Ευρωλίγκας), ενώ ταυτόχρονα όταν κοντοί μπαίνουν μέσα η… γραμμή των ψηλών δεν κόβει ούτε με δυο… βαλέδες από χέρι.
Στους πρώτους αγώνες ο Τζέικομπ Ουάιλι έδειχνε ότι μπορεί να αποτελέσει λύση, ακόμα και να υποστηρίξει «φανέλα βασικού» (αδόκιμος και δανεικός από την ποδοσφαιρική ορολογία ο χαρακτηρισμός), όμως μαζί με τον Αργύρη Πεδουλάκη μοιάζει να έφυγε κι εκείνος. Επί ημερών «Άρτζι» είχε 10.16 λεπτά στην πρεμιέρα με τον Ερυθρό Αστέρα μικρότερο χρόνο συμμετοχής και 40.38’’ στο ματς με την Άλμπα Βερολίνου μεγαλύτερο. Ενδιάμεσα σταθερά γύρω στα 15 λεπτά μέσο όρο.
Από την ώρα που έγινε η αλλαγή στον πάγκο, ο χρόνος του έπεσε (στους δύο αγώνες με τον Βόβορα στο τιμόνι) κάτω από τα 10 λεπτά). Ήρθε ο Ρικ Πιτίνο, του έδωσε 15.19’’ με την Μπασκόνια και μετά… τον έσβησε. Δεν αγωνίστηκε κόντρα στον Ολυμπιακό, έπαιξε μόλις 4.45’’ (και χωρίς να είναι κακός) κόντρα στην Μπαρτσελόνα.
Πάμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ο Ουάιλι δεν υπολογίζεται επί της ουσίας, ο Παπαγιάννης έχει χτυπητές αδυναμίες, ο Βουγιούκας είναι «τόσο όσο» (τίμιος, πλην όμως δεν τον περιμένεις να βγει μπροστά), ο Μπέντιλ δεν είναι 5άρι. Ο Παναθηναϊκός πήρε ένα (1) ριμπάουντ σ’ όλο το πρώτο ημίχρονο κι αυτό το μάζεψε ο Παππάς! Την ίδια στιγμή οι Καταλανοί είχαν μαζέψει 11.
Πριν πει κάποιος (ορθώς) ότι τα ριμπάουντ δεν είναι υπόθεση μόνο των ψηλών, θυμηθείτε πόσα ρήγματα δημιουργούν οι αντίπαλοι κοντοί, όταν δεν νιώθουν ότι υπάρχει πίσω παίκτης – φόβητρο. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συνεχίσει με αυτή τη φροντ λάιν, ή πρέπει να βρει λύσεις εκ των έσω (ήτοι ενεργοποίηση εκ νέου του Ουάιλι), ή να πάει σε μεταγραφή, για να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος, καθώς αν υπάρξει προσθήκη απαιτείται και χρόνος προσαρμογής.
Πηγή:to10.gr
Οι «πράσινοι» σχεδόν εμμονικά συζητούν ύστερα από κάθε μεγάλη νίκη για «… φάιναλ φορ». Προσωπικά θεωρώ πως κανείς εκ των δυο εκπροσώπων μας δεν μπορεί να φτάσει τόσο ψηλά κι αυτό είναι καταγεγραμμένο πριν το τζάμπολ της Ευρωλίγκας, αλλά αφού οι ίδιοι επιμένουν να βάζουν ψηλά τον πήχη, θα συζητήσουμε επ’ αυτού του δεδομένου. Το ρητορικό ερώτημα είναι: Μπορεί να φτάσει κανείς ψηλά σε μια διοργάνωση, δίχως αξιόπιστο σέντερ;
Ο Παπαγιάννης είναι εξελίξιμος, ξέρει άμα πάρει σωστά την μπάλα να τη βάλει στο καλάθι, όμως στην άμυνα έχει πρόβλημα με τους κινητικούς ψηλούς (από δαύτους είναι γεμάτες οι ομάδες πρώτης γραμμής της Ευρωλίγκας), ενώ ταυτόχρονα όταν κοντοί μπαίνουν μέσα η… γραμμή των ψηλών δεν κόβει ούτε με δυο… βαλέδες από χέρι.
Στους πρώτους αγώνες ο Τζέικομπ Ουάιλι έδειχνε ότι μπορεί να αποτελέσει λύση, ακόμα και να υποστηρίξει «φανέλα βασικού» (αδόκιμος και δανεικός από την ποδοσφαιρική ορολογία ο χαρακτηρισμός), όμως μαζί με τον Αργύρη Πεδουλάκη μοιάζει να έφυγε κι εκείνος. Επί ημερών «Άρτζι» είχε 10.16 λεπτά στην πρεμιέρα με τον Ερυθρό Αστέρα μικρότερο χρόνο συμμετοχής και 40.38’’ στο ματς με την Άλμπα Βερολίνου μεγαλύτερο. Ενδιάμεσα σταθερά γύρω στα 15 λεπτά μέσο όρο.
Από την ώρα που έγινε η αλλαγή στον πάγκο, ο χρόνος του έπεσε (στους δύο αγώνες με τον Βόβορα στο τιμόνι) κάτω από τα 10 λεπτά). Ήρθε ο Ρικ Πιτίνο, του έδωσε 15.19’’ με την Μπασκόνια και μετά… τον έσβησε. Δεν αγωνίστηκε κόντρα στον Ολυμπιακό, έπαιξε μόλις 4.45’’ (και χωρίς να είναι κακός) κόντρα στην Μπαρτσελόνα.
Πάμε να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Ο Ουάιλι δεν υπολογίζεται επί της ουσίας, ο Παπαγιάννης έχει χτυπητές αδυναμίες, ο Βουγιούκας είναι «τόσο όσο» (τίμιος, πλην όμως δεν τον περιμένεις να βγει μπροστά), ο Μπέντιλ δεν είναι 5άρι. Ο Παναθηναϊκός πήρε ένα (1) ριμπάουντ σ’ όλο το πρώτο ημίχρονο κι αυτό το μάζεψε ο Παππάς! Την ίδια στιγμή οι Καταλανοί είχαν μαζέψει 11.
Πριν πει κάποιος (ορθώς) ότι τα ριμπάουντ δεν είναι υπόθεση μόνο των ψηλών, θυμηθείτε πόσα ρήγματα δημιουργούν οι αντίπαλοι κοντοί, όταν δεν νιώθουν ότι υπάρχει πίσω παίκτης – φόβητρο. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συνεχίσει με αυτή τη φροντ λάιν, ή πρέπει να βρει λύσεις εκ των έσω (ήτοι ενεργοποίηση εκ νέου του Ουάιλι), ή να πάει σε μεταγραφή, για να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος, καθώς αν υπάρξει προσθήκη απαιτείται και χρόνος προσαρμογής.
Πηγή:to10.gr
