Προετοιμάζεται για να πραγματοποιήσει το όνειρο του ο Αλεξέι Ποκουσέφσκι. Ο Σέρβος φόργουορντ αποχαιρετά τον Ολυμπιακό για να μετακομίσει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, καθώς οι «Κεραυνοί» τον επέλεξαν στο Νο17 του φετινού draft.

Ο «Πόκου» πριν φύγει από το Λιμάνι έδωσε μια συνέντευξη-ποταμό. Αρχικά, ευχαρίστησε τους Προέδρους των Ερυθρόλευκων, όλους του παράγοντες του συλλόγου, τον Ντέιβιντ Μπλατ που όπως αποκάλυψε τον βοήθησε πολύ, αλλά και όσους συνεργάστηκαν μαζί του. Παράλληλα, μίλησε για το πως πήγε στο λιμάνι, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε με την μετακόμιση του στην Ελλάδα από τη Σερβία, ενώ υπογράμμισε πως το ΝΒΑ ήταν το μεγάλο του όνειρο.

Αναλυτικά η συνέντευξη του στο επίσημο σάιτ της ΚΑΕ Ολυμπιακός:

Ο δικός μας Πόκου επιλέχθηκε στο Νο17 του ντραφτ του ΝΒΑ από τους Μινεσότα Τίμπεργουλφς, οι οποίοι εν συνεχεία παραχώρησαν τα δικαιώματά του στους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, οι οποίοι για να τον αποκτήσουν αντάλλαξαν τον Ρίκι Ρούμπιο και δύο picks τους!

«Πρώτα από όλα θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στους Προέδρους, τους κυρίους Γιώργο και Παναγιώτη Αγγελόπουλο, καθώς επίσης και στον κύριο Γιώργο Σκινδήλια, που πίστεψαν σε εμένα, με έφεραν σε πολύ μικρή ηλικία στον Ολυμπιακό και μου έδωσαν την ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Επίσης, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόουτς Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος στο διάστημα της θητείας του στην ομάδα με βοήθησε πολύ», είπε μιλώντας στο επίσημο site της ομάδας μας.

Η Οκλαχόμα αναμένεται να είναι ο επόμενος σταθμός του, όμως, το ταξίδι που μεσολάβησε έχει τη δική του ιδιαίτερη σημασία για τον υψηλόσωμο (2.14μ.) γκαρντ, που σε έναν μήνα και κάτι (και πιο συγκεκριμένα στις 26 Δεκεμβρίου) θα γίνει 19 ετών. «Γεννήθηκα στο Βελιγράδι, όμως, όταν ήμουν ακόμη πολύ μικρός μετακομίσαμε στο Νόβι Σαντ. Εκεί, σε ηλικία περίπου έξι ετών, ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ σε μια πολύ μικρή ομάδα, την Βοϊβοντίνα. Δεν θυμάμαι ακριβώς πως και πότε γεννήθηκε η αγάπη μου για το μπάσκετ. Αυτό που ξέρω είναι πως ο μπαμπάς μου έχει ένα βίντεο στο οποίο αν και ήμουν μόλις δύο ετών ντρίπλαρα την μπάλα».

Η συνήθεια του πατέρα του να τον απαθανατίζει σε βίντεο ακόμη και στις προπονήσεις του, ήταν και εκείνη που τον βοήθησε να ξεχωρίσει πριν καν κλείσει τα 14! «Από τότε που ξεκίνησα το μπάσκετ ο πατέρας μου φρόντιζε ότι έκανα στο παρκέ να το ‘τραβά’ βίντεο και εν συνεχεία το ανέβαζε στο YouTube. Από εκεί με είδαν και ενδιαφέρθηκαν κάποιες ομάδες… Μία από αυτές ήταν και ο Ολυμπιακός».

Όταν οι «ερυθρόλευκοι» ενδιαφέρθηκαν για την περίπτωσή του, ο Αλεξέι Ποκουσέφσκι ήξερε πολύ καλά τι εστί Θρύλος! «Παρακολουθούσα γενικότερα το Ευρωπαϊκό μπάσκετ και ήξερα πολύ καλά τι σημαίνουν οι Βασίλης Σπανούλης και Γιώργος Πρίντεζης. Μάλιστα θυμάμαι πολύ καλά το τρίποντο του Πρίντεζη κόντρα στην Μπαρτσελόνα με το οποίο ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στο φάιναλ φορ της Μαδρίτης το 2015! Είχα χαρεί τότε πάρα πολύ! Όταν, λοιπόν, έμαθα πως με θέλει ο Ολυμπιακός ενθουσιάστηκα. Αν θυμάμαι καλά νομίζω πως η πρώτη επαφή έγινε μέσω email. Για να πω την αλήθεια στην αρχή δεν το πίστεψα. Ήμουν ένα παιδί που έπαιζε σε μια πολύ μικρή ομάδα και το ότι ένας τόσο μεγάλος σύλλογος ήθελε να με εντάξει στο δυναμικό του μου φαινόταν απίστευτο! Παράλληλα, όμως, σήμαινε πως κάτι είδαν σε εμένα και πως κάτι έκανα σωστά. Ήταν μια πραγματικά μεγάλη στιγμή! Από τότε πίστευα πολύ στον εαυτό μου, πίστεψε, όμως, και ο Ολυμπιακός σε εμένα και πραγματικά τον ευχαριστώ για αυτό».

Το καλοκαίρι του 2015 ο Πόκου ταξίδεψε στην Ελλάδα για να δοκιμαστεί από τους «ερυθρολεύκους». «Γινόταν ένα summer camp. Ήρθα και έμεινα σε ένα ξενοδοχείο που ‘βλέπει’ προς τον Πειραιά. Θυμάμαι πως ήμασταν στους τελευταίους ορόφους του ξενοδοχείου και κοιτώντας από το παράθυρο είπα στον πατέρα μου: ‘ Θέλω να μείνω εκεί’. Έδειχνα με το δάκτυλό μου, όμως, τότε δεν ήξερα ακόμη πως λεγόταν η περιοχή. Μετά από λίγους μήνες, όντως έμεινα στον Πειραιά!».

Κάθε αρχή και δύσκολη, λένε. Πόσο μάλλον για ένα παιδί δεκατεσσάρων ετών που μιλά μόνο Σέρβικα και μετακομίζει σε μια άλλη χώρα (σε πρώτη φάση) χωρίς τη μισή του οικογένεια. «Στην αρχή ήμουν λίγο μόνος μου, μετά με την μητέρα μου… Δεν υπήρχε μια σταθερή κατάσταση. Δεν ήμασταν όλοι μαζί. Για αυτό, όπως είναι λογικό, το πρώτο διάστημα ήταν λίγο δύσκολο, όμως, ο Ολυμπιακός ήταν εκεί! Όλοι οι άνθρωποι της ομάδας εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο ήταν εκεί για εμένα και με έκαναν να νιώθω πάρα πολύ άνετα, σα να ήμουν στο σπίτι. Και αυτό δεν άλλαξε ποτέ μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια… Μέχρι και σήμερα ισχύει το ίδιο. Είναι πάντα εκεί για εμένα».

Σημαντικό κεφάλαιο στην πορεία και την εξέλιξή του έπαιξαν τα τμήματα υποδομής των «ερυθρολεύκων». «Οι Ακαδημίες του Ολυμπιακού με βοήθησαν πάρα πολύ να εξελιχθώ ως παίκτης. Όταν ήρθα προπονητής μου ήταν ο κύριος Κεραμέας και χρωστάω και σε εκείνον ένα μεγάλο ευχαριστώ. Πίστεψε και εκείνος σε εμένα, όμως, πέρα από το μπάσκετ με βοήθησε να μεγαλώσω σωστά και να μάθω μια ακόμη γλώσσα. Τον θυμάμαι να μου μιλάει ώρες στα ελληνικά, επειδή δεν καταλάβαινα τίποτα, ώστε να τα μάθω! Και μπασκετικά εννοείται πως με βοήθησε πάρα πολύ και τον ευχαριστώ. Και ελληνικά και αγγλικά έμαθα εδώ».

Εκτός, όμως, από τις Ακαδημίες σημαντικές ευκαιρίες πήρε και στην πρώτη ομάδα, με τα «αστέρια» της να τον «αγκαλιάζουν» από την πρώτη στιγμή! «Θαύμαζα και τότε και τώρα τον Κώστα Παπανικολάου. Μου αρέσει πάρα πολύ η ενέργειά του, μου αρέσει ως παίκτης πολύ, αλλά και ως άνθρωπος. Όλοι οι παίκτες με βοήθησαν. Σπανούλης, Παπανικολάου, Πρίντεζης με πήραν από την αρχή κοντά τους και ένιωθα πάρα πολύ άνετα. Γενικά όλοι στην πρώτη ομάδα με αγκάλιασαν και δεν είχα κανένα πρόβλημα ποτέ».

Την περσινή σεζόν ο Ποκουσέφσκι -ο οποίος πανηγύρισε συνολικά δύο πρωταθλήματα Ελλάδος με την Εφηβική ομάδα- εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του με την αναπτυξιακή ομάδα, ενώ τη σεζόν 2018-19 έκανε και το ντεμπούτο του στην Ευρωλίγκα. «Αυτό είναι κάτι που θα το θυμάμαι για πάντα…». Έτσι, σιγά σιγά άρχισε να τραβά το ενδιαφέρον των σκάουτερς του ΝΒΑ, που βρέθηκαν αρκετές φορές στο ΣΕΦ για χάρη του. Εν όψει του ντραφτ το φετινό καλοκαίρι έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι και πήρε μια γεύση του τι τον περιμένει στο μέλλον… «Ήμουν δύο μήνες στις ΗΠΑ, είδα πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα σε σχέση με την Ευρώπη. Όλο αυτό με βοήθησε πάρα πολύ. Σίγουρα θα χρειαστώ χρόνο για να προσαρμοστώ σε μια νέα κατάσταση, όμως, είναι κάτι που το έχω βιώσει ξανά στο παρελθόν, όταν έφυγα από το Νόβισαντ και εγκαταστάθηκα στον Πειραιά».

Τον τελευταίο μήνα είχε επιστρέψει στην Ελλάδα και αγωνιούσε για την διαδικασία του ντραφτ. «Δεν ήταν μόνο το βράδυ του ντράφτ… Ήταν πολλά βράδια και πριν από αυτό που δεν μπορούσα ούτε εγώ, αλλά ούτε οι δικοί μου να κοιμηθούμε. Ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι! Για να πω την αλήθεια δεν περίμενα να επιλεγώ τόσο ψηλά. Στην πραγματικότητα δεν περίμενα κάτι συγκεκριμένο. Οπότε όταν άκουσα το όνομά μου τόσο ψηλά ήταν ένα είδους σοκ για εμένα. Φυσικά και χάρηκα πάρα πολύ! Επίσης, η ανταλλαγή στην Οκλαχόμα ήταν ακόμη μεγαλύτερο σοκ, γιατί είναι μια πάρα πολύ καλή ομάδα. Κατά την διάρκεια της διαδικασίας δεν σκεφτόμουν και πολύ. Όταν, όμως, τελείωσε όλο αυτό ένιωσα απέραντη χαρά και ευχαριστώ το Θεό που το έζησα!».

Τα σωματικά προσόντα ήταν εκείνα που σίγουρα τον έκαναν να ξεχωρίσει, όμως, το work ethic του είναι κάτι για το οποίο μιλούν όλοι όσοι συνεργάζονται μαζί του. Για εκείνον, όμως, η επιλογή του στο ντραφτ ήταν κάτι παραπάνω από προσωπική δικαίωση. «Σίγουρα έχω δουλέψει σκληρά, όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχα την στήριξη της οικογένειάς μου. Ήταν δίπλα μου σε όλες τις δύσκολες στιγμές για να με στηρίξουν, αλλά και για να με ‘σπρώξουν’ να βγάλω τον καλύτερο εαυτό μου. Επίσης, με βοήθησαν να παραμείνω προσγειωμένος και αυτό είναι πολύ σημαντικό».

Όπως όλα τα παιδιά, έτσι και εκείνος έκανε όνειρα. Όνειρα που πλέον υλοποιούνται ή πιο σωστά διαφοροποιούνται… «Από μικρός είχα όνειρο να παίξω στο ΝΒΑ. Από την ηλικία των 8-9 δεν μπορώ να πω ότι ήμουν σίγουρος 100%, ήμουν όμως αποφασισμένος να το παλέψω και μέσα μου πίστευα πως θα τα καταφέρω. Πλέον, όμως, δεν έχω όνειρα για το ΝΒΑ. Έχω στόχους και θέλω να τους εκπληρώσω!».

Ο Αλεξέι Ποκουσέφσκι επέλεξε να «κλείσει» την συνέντευξη, όπως ακριβώς την άνοιξε: Με ευχαριστίες! «Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους, γιατί χωρίς αυτούς δε νομίζω πως θα ήταν εύκολο να φτάσω ως εδώ. Θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες στην ομάδα… Τους παίκτες της πρώτης ομάδας, των Ακαδημιών, της Αναπτυξιακής, τους προπονητές, τους φυσιοθεραπευτές, τον Χρήστο τον Μπαφέ, γενικά ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους του Ολυμπιακού».