Συμπληρώνονται σήμερα δύο χρόνια από τη μαύρη ημέρα για το ποδόσφαιρο , όταν έφυγε από τη ζωή ο Ντιέγκο Μαραντόνα.

Πρόκειται για τον άνθρωπο που χαρακτηρίστηκε και ως «θεός του ποδοσφαίρου».

Από τις «γιγαντιαίες» τοιχογραφίες μέχρι τα ατελείωτα και επαναλαμβανόμενα αθλητικά αφιερώματα και από την τηλεοπτική σειρά για τη ζωή του έως τις διαδικασίες προκειμένου να εξακριβωθούν τα αίτια θανάτου του, ο Ντιέγκο Μαραντόνα παραμένει «ζωντανός» για εκατομμύρια Αργεντινούς, δύο χρόνια μετά τον θάνατό του.

Ο «Ντιεγκίτο», που αποτέλεσε έναν εκ των διασημότερων ποδοσφαιριστών της γενιάς του, βρέθηκε νεκρός στις 25 Νοεμβρίου 2020, στο σπίτι όπου διέμενε, σε ένα προάστιο του Μπουένος Άιρες.

Στα 60 χρόνια της ζωής του ο Μαραντόνα κατάφερε να γίνει ίνδαλμα για τα περισσότερα παιδιά και είδωλο για τους περισσότερους ποδοσφαιρόφιλους.

Ωστόσο, η σημαντικότερη προσφορά του στην ανθρωπότητα είναι τα διαρκή μηνύματα που εξέπεμπε σχετικά με τη φθορά και την καταστροφή που προκαλεί η χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Άλλωστε, αυτή είναι και επί της ουσίας η αιτία θανάτου του.

«Ο Ντιέγκο ζει», «Αιώνιο 10», «D1OS», «Ντιέγκο, σ' ευχαριστούμε», είναι οι συνηθέστερες φράσεις που συνοδεύουν τις εικόνες του διάσημου Αργεντινού, με τον Ντιέγκο να φιλά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, αλλά και να απεικονίζεται με φτερά αγγέλου, ως προστάτης με φωτοστέφανο και σκήπτρο, σημειώνοντας το γκολ «χέρι του θεού» εναντίον της Αγγλίας στο Μουντιάλ του 1986, ως παιδί, έφηβος, καταξιωμένος ποδοσφαιριστής, γενειοφόρος στα πενήντα του.

«Είναι ένα είδωλο που έχει φύγει τώρα. Δεν μπορούσαν να του φτιάξουν άγαλμα όσο ζούσε, οπότε του φτιάχνουν τοιχογραφίες, οι οποίες θα πολλαπλασιασθούν», εκτιμά ο 57χρονος θαυμαστής του Μαραντόνα, Σέρχιο, μιλώντας μπροστά σε μία τοιχογραφία που δείχνει τον Μαραντόνα σε διαφορετικές ηλικίες της ζωής του.

Ο Μαραντόνα είναι ακόμα και στις οθόνες, με μια σειρά εννέα επεισοδίων της Amazon «Sueno bendito» (σ.σ.: ευλογημένο όνειρο), που αναφέρεται στη ζωή του, αλλά και στο δίωρο ντοκιμαντέρ «Mas alla de Diego».

Το φετινό Μουντιάλ 2022, που διεξάγεται στο Κατάρ, φαντάζει πιο φτωχό, καθώς αποτελεί το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που απουσιάζει ο άλλοτε Αργεντινός αρτίστας.

Σε κάθε περίπτωση, ο Μαραντόνα θα είναι για πάντα «ένας θεός λίγο πιο βρόμικος, ο πιο ανθρώπινος από όλους τους θεούς», όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο σπουδαίος λογοτέχνης της Λατινικής Αμερικής Εντουάρντο Γκαλεάνο, αλλά και «ένας ήρωας με πολλές ατέλειες», σύμφωνα με τον Αργεντινό ιστορικό Φελίπε Πίνια.

*Φωτογραφία: Reuters