Ο άνθρωπος που καταδυνάστευσε τα όνειρα του λαού της Γκάνας , με εκείνα τα χέρια στη γραμμή της εστίας στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2010, τα οποία οδήγησαν στην αποβολή του και στο πέναλτι που αστόχησε ο Ασαμόα Γκιαν, τώρα καθόταν στον πάγκο και είχε καλύψει με τη γαλάζια εμφάνιση το πρόσωπό του. Ο Λουίς Σουάρες δεν ψιθύριζε απλώς αντίο στην Ουρουγουάη. Της έλεγε συγγνώμη.



Οι Γκανέζοι, που ήθελαν εκδίκηση για εκείνη την ήττα στη διαδικασία των πέναλτι στο Γιοχάνεσμπουργκ, βρίσκονταν απλώς εκεί. Ήταν περίεργο, καθώς μετά το πέναλτι που έπιασε ο Σέρχιο Ροτσέτ στον Αντρέ Αγιού στο 21', η ιστορία έμοιαζε να τους βγάζει τη γλώσσα. Εκδίκηση μπορεί να μην ήταν σε θέση να πάρουν, πάντως υπήρξαν δυνητικοί θύτες στο τελευταίο παιχνίδι ενός εκ των μεγαλύτερων Ουρουγουανών επιθετικών με την ιερή φανέλα της εθνικής ομάδας του. 





Το παιχνίδι στο «Al Janoub» είχε λήξει και η «σελέστε» ήταν στο 2-0 επί της Γκάνας. Αυτό το σκορ, που της χάριζε την πρόκριση στη φάση των «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ και μια ιστορική αντάμωση με τη Βραζιλία, την έστελνε στον επόμενο γύρο μέχρι το 85'. Περίπου τότε ήταν που η Νότια Κορέα έβαλε το νικητήριο γκολ στο παιχνίδι της με την Ελβετία. Οι Κορεάτες έφταναν τους 4 βαθμούς, όσους είχε και η Ουρουγουάη, αλλά είχαν ενεργητικό 4-4, σε αντίθεση με το 2-2 των Λατινοαμερικανών. 





Με την ίδια (μη) διαφορά τερμάτων, η Κορέα επικρατούσε της Ουρουγουάης στον επιθετικό συντελεστή. Αυτό σημαίνει ότι οι παίκτες του Ντιέγκο Αλόνσο έπρεπε να βρουν άλλο ένα τέρμα, προκειμένου να είναι εκείνοι που θα προκριθούν με το συνολικό ενεργητικό-παθητικό. 

Αυτό δεν ήρθε. Οι Ουρουγουανοί πήραν στραβά το πέναλτι που δεν σφύριξε στην ανατροπή του Ντάργουιν Νούνιες στο 58' και σ' εκείνη του Έντισον Καβάνι στο 90'+3' και την «έπεσαν» στον Γερμανό διαιτητή Ντάνιελ Σίμπερτ. 





Ο Τζιόρτζιαν ντε Αρασκαέτα ήταν εκείνος που πέτυχε τα δύο γκολ της Ουρουγουάης, στο 26' και το 32'. Η «σελέστε» κράτησε το μηδέν στην άμυνά της, αλλά δεν μπόρεσε να βρει το επιπλέον τέρμα που θα την οδηγούσε στην επόμενη φάση, εκεί που πέρασαν Πορτογαλία και Νότια Κορέα.





Ο Φεντερίκο Βαλβέρδε, εξαντλημένος που έπαιζε για δύο μετά την αποχώρηση του Ροδρίγο Μπεντανκούρ λόγω τραυματισμού στο 34', ήθελε, αλλά δεν μπορούσε να πάρει τα πόδια του. Σε ποιον να το πει, πόσο τζάμπα πήγε αυτή η προσπάθεια.

Η Ουρουγουάη αποκλείστηκε στους ομίλους για πρώτη φορά από το 2002, ενώ το 2006, μετά τον αποκλεισμό της στα μπαράζ με την Αυστραλία, δεν είχε μετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. 

Γκάνα (Ότ. Άντο): Ατί Ζιγκί, Σεϊντού, Αμαρτέι, Σαλισού, Μπαμπά, Πάρτεϊ, Αμπντούλ Σαμέντ (73' Κιερέ), Κουντούς (90+8' Φαταβού), Α. Αγιού (46' Μπουκαρί), Ζ. Αγιού, Γουίλιαμς (72' Σεμενιό).
Ουρουγουάη (Ντ. Αλόνσο): Ροσέτ, Βαρέλα, Χιμένες, Κοάτες, Ολιβέρα, Πελίστρι (65' Ντε λα Κρους), Βαλβέρδε, Μπεντανκούρ (34' Βεσίνο), Ντε Αρασκαέτα (80' Κανόμπιο), Σουάρες (65' Καβάνι), Νούνιες (80' Γκόμες).