Ο Ρόμπιν Σόντερλινγκ θα βρισκόταν σε παράκρουση γι' αυτό που είχε καταφέρει, αν δεν αντιπαθούσε σφόδρα τον τενίστα που βρισκόταν στην άλλη πλευρά του κορτ . Ήταν 1 Ιουνίου 2009 και ο Σουηδός, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, έριξε στο καναβάτσο τον Ράφα Ναδάλ. Αποκλείεται να μην υπήρξε, εκείνη τη μέρα στον πλανήτη, άνθρωπος που να μην αποκάλεσε αυτό το 3-1 του Σόντερλινγκ, εκείνη την Κυριακή στο «Φιλίπ Σατριέ», την πιο μεγάλη έκπληξη στην ιστορία των σπορ. 

Εκπορευόταν του απίθανου σερί του 22χρονου Ισπανού, ο οποίος έπαιξε το πρώτο Major του στο Παρίσι το 2005 και έως εκείνο το σημείο δεν είχε ηττηθεί. Ο Ναδάλ έχασε για πρώτη φορά στο Roland Garros εκείνο το απόγευμα, ανοίγοντας τον δρόμο στον Ρότζερ Φέντερερ ώστε να κατακτήσει, επίσης κόντρα στη ροή, το τρόπαιο των «Σωματοφυλάκων». Έπειτα, ο Ισπανός αποχώρησε του Wimbledon και ο Ελβετός νίκησε ξανά. Ο Ναδάλ, για πρώτη φορά, αντιμετώπισε πρόβλημα στα γόνατά του, όπως αναμενόταν. Έπαιζε σαν ημίθεος, όπως ο Αχιλλέας στην Τροία, αλλά, σε αντίθεση με τον πλέον περιώνυμο ήρωα του Ομήρου, δεν έκανε εκλεκτές εμφανίσεις στα κορτ. Η βάσανος από την οποία περνούσε το κορμί του, προκειμένου να αντιμετωπίσει τους υπόλοιπους... θεούς και δαίμονες, ένας εκ των οποίων -άγνωστο ποιος- έμοιαζε να είναι εχέγγυο σύντομης απόσυρσης. 

Ακριβώς όπως ο Αχιλλέας, επρόκειτο να «πεθάνει» νέος, από ιοβόλο βέλος, στο κορτ. 

Έχουν παρέλθει 14 χρόνια από εκείνη τη μέρα που ο Σόντερλινγκ τον «αποσυναρμολόγησε», μάλλον επειδή βρισκόταν στο λυκαυγές των προβλημάτων σε χιαστούς, μηνίσκους και λοιπούς... γονατιαίους σχηματισμούς, ο Ναδάλ απέχει 35 μέρες των 37 του και, ύστερα από την ανακοίνωση της αποχώρησής του σε αυτό το Roland Garros, που πρόκειται να αρχίσει τη Δευτέρα, 22 Μαΐου, της πρώτης στην καριέρα του, μεταφέρθηκε δήλωσή του, στην οποία τόνισε ότι πιθανότατα θα σταματήσει τον επόμενο χρόνο. 



Μέχρις εκείνο το σημείο, της ήττας από τον Σόντερλινγκ, ο Ναδάλ είχε κατακτήσει τρία Roland Garros, το Wimbledon του 2008 και το Australian Open το 2009, ήτοι πέντε Major. Του έλειπε το US Open. Τώρα, 14 χρόνια μετά, ο Ισπανός έχει 22 Major, είναι πρώτος μαζί με τον Νόβακ Τζόκοβιτς και έχει κατακτήσει... 14 φορές το Roland Garros. Δεν θα ήταν αθέμιτο να υποτεθεί ότι το επόμενο μεγάλο τουρνουά του θα ήταν εκείνο των Παρισίων, το 2024, στο οποίο θα αποχωρούσε, με τους Γάλλους να κλίνουν το γόνυ μπροστά σε έναν από τους τρεις καλύτερους τενίστες όλων των εποχών και σίγουρα τον κορυφαίο που πάτησε το πόδι στα χώματά τους.