Φροντιστήριο στον Αλέξη
H χαραμάδα ευκαιρίας του πρωθυπουργού
Ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο πρωθυπουργός αντιμετώπισαν με πολύ σεβαστικό τρόπο τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Με αποκορύφωμα την παρουσία του κ. Τσίπρα και κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων στη Μητρόπολη, όπου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία.
Από την περασμένη Δευτέρα ειπώθηκαν και γράφτηκαν πάρα πολλά για τον εκλιπόντα. Κοινή συνισταμένη όλων ήταν η απέχθεια του Κ. Μητσοτάκη στον λαϊκισμό, η επιμονή του να λέει την αλήθεια στον λαό με όποιο τίμημα και η αγωνιώδης προσπάθειά του για υπέρβαση των διαφορών του παρελθόντος. Στοιχεία, δηλαδή, που κατά πολλούς αποτελούν το πιο αδύνατο σημείο του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ: Ανήλθαν στην εξουσία με έναν ατέλειωτο κατάλογο υποσχέσεων. Εκμεταλλεύτηκαν τις αδυναμίες ενός μεγάλου τμήματος των πολιτών που έχασε σημαντικό μέρος των προνομίων του, πιστεύοντας πως με έναν μαγικό τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ θα του τα επιστρέψει. Δίχασαν την κοινωνία με διάφορα ψευτοδιλήμματα και με ανιστόρητες συγκρίσεις.
Το ρολόι του χρόνου προφανώς δεν γυρίζει πίσω. Η τεράστια οικονομική ζημιά που επέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί, ούτε να επουλωθούν οι πληγές του μίσους που έχουν ανοίξει στην ελληνική κοινωνία με ευθύνη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Τα όσα ειπώθηκαν, ωστόσο, για τον πρώην πρωθυπουργό ανοίγουν μια χαραμάδα ευκαιρίας για τον κ. Τσίπρα. Να το πάρει αλλιώς. Αλλωστε, η αποτυχία της κυβέρνησής του είναι εμφανής και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα, ενώ το νέο φιάσκο βρίσκεται προ των πυλών. Που σημαίνει ότι τα κόλπα του παρελθόντος εξαντλήθηκαν και περιθώρια για άλλα δεν υπάρχουν. Που σημαίνει ότι η κοινωνία μπούχτισε από τον σανό που έφαγε όλο το προηγούμενο διάστημα και δεν θέλει άλλο. Ποια είναι η ευκαιρία για τον κ. Τσίπρα; Να μιλήσει επιτέλους τη γλώσσα της αλήθειας. Να ζητήσει συγγνώμη για τα ατέλειωτα ψέματά του. Να απολογηθεί στους ανθρώπους που σπίλωσε.
Εδώ που (μας) έχει φτάσει, ας μην έχει ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να αλλάξει η μοίρα της κυβέρνησής του. Τα ταμείο ήδη έχει γίνει και είναι πολύ μείον. Τώρα που σιγά-σιγά τελειώνει ο χρόνος της κυβέρνησής του, ας κάνει για μια φορά ως πρωθυπουργός το σωστό. Ας είναι το μάθημα της αυτοκριτικής το μοναδικό που πήρε από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Αν το πράξει, η Ιστορία θα τον κρίνει με μεγαλύτερη επιείκεια. Αλλιώς…