Ο..Μινώταυρος του Αλέξη
Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να έχεις τελειώσει το LSE για να αντιληφθείς πώς διαμορφώνονται τα μπλοκ στην πολιτική σκακιέρα και ποιοι βρίσκονται στην κάθε πλευρά!
Η «γραμμή» συνήθως σερβίρεται στα Κυριακάτικα φύλλα. Εκεί μπορεί να βρει κανείς σε πολλές εφημερίδες πανομοιότυπα ρεπορτάζ, που σημαίνει πως κάποιο κέντρο τα έχει καθοδηγήσει.
Για παράδειγμα, με εξαίρεση την Αυγή που, για να είμαστε δίκαιοι, ποτέ δεν κάνει το λεγόμενο «ρουλεμάν», υπήρχε στις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες ένα μπαράζ δημοσιευμάτων για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Το ζουμί; Πως είναι απέναντί του η ΝΔ του Μητσοτάκη, ότι τον πολεμά η κεντροαριστερά κλπ. Αφορμή, προφανώς, τα όσα ειπώθηκαν στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αλλά και η παρουσία σε αυτό του κ. Μητσοτάκη.
Αφήνοντας στην άκρη την-ολόσωστη και από πλευράς ουσίας και από πλευράς τακτικής-επιλογή του αρχηγού της ΝΔ να παρευρεθεί στο συνέδριο, τι πιο λογικό σε μια μάζωξη της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας να βρεθούν στο επίκεντρο της κριτικής τα πεπραγμένα της «μοιραίας πενταετίας», στην οποία ο κ. Παυλόπουλος ήταν βασικός υπουργός, με τα γνωστά πολύ αρνητικά αποτελέσματα; Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε τον έκανε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν παραγράφει την προσωπική ευθύνη του για την χρεοκοπία της χώρας. Επιπροσθέτως, από τη στιγμή που έχει αποφασίσει ότι θα λειτουργεί ως «στήριγμα» των τσιπροκαμμένων, είναι φυσικό επακόλουθο να γίνεται και η αντίστοιχη κριτική. Τζάμπα σχέδιο στην πολιτική δεν υπάρχει!
Αντιστοίχως, παρεμφερή ρεπορτάζ, από τα ίδια κέντρα, κυκλοφορούν ευρέως για τον Κώστα Σημίτη, με υπονοούμενα και χυδαιότητες για εμπλοκή του σε σκάνδαλα. Τι και αν έχει φύγει 13 χρόνια από την πρωθυπουργία, απασχολεί ακόμη μια συγκεκριμένη πτέρυγα της ΝΔ αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ, που στον πρόσωπό του έχει βρει τον εχθρό που αναζητούσε.
Τα προαναφερθέντα δεν λαμβάνουν χώρα σε ουδέτερο πολιτικό χρόνο. Βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε μια φάση που ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, η ΝΔ τρέχει προς την αυτοδυναμία και ο ενδιάμεσος χώρος ανασυγκροτείται. Αυτομάτως ενεργοποιείται το αντίπαλο μπλοκ. Που από τη μία θέλει καθηλωμένη την ΝΔ και υποταγμένο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και από την άλλη επιθυμεί διασπασμένη την προοδευτική παράταξη και απαξιωμένη την πιο εμβληματική της προσωπικότητα, τον κ. Κώστα Σημίτη. Ξέρουν ότι για να επιβιώσουν Τσίπρας, Καμμένος και σία, είναι προϋπόθεση ένας αδύναμος Κυριάκος και μια διαλυμένη κεντροαριστερά.
Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να έχεις τελειώσει το LSE για να αντιληφθείς πώς διαμορφώνονται τα μπλοκ στην πολιτική σκακιέρα και ποιοι βρίσκονται στην κάθε πλευρά!