Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, είσαι ό,τι δηλώσεις. Με αποτέλεσμα ο Πάνος Καμμένος να αυτοσυστήνεται ως κεντρώος πολιτικός και οι ΑΝΕΛ ως κόμμα του πατριωτικού κέντρου. Θα μου πεις, έχει καμία σημασία η ιδεολογία του όταν έχει ξεπεράσει σε κωλοτούμπες τον Μελισσανίδη, και -για να μην παρεξηγηθώ και έχω τρεχάματα μέρες που είναι- εννοώ τον Ιωάννη, τον χρυσό ολυμπιονίκη…

Άσε, δε, που αν παραδεχόταν ότι είναι ακροδεξιός, πώς θα αιτιολογούσε τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και, ακολούθως, πώς θα του έπλεκε κάθε τόσο το εγκώμιο ο Αλέξης Τσίπρας;

Σε κάθε περίπτωση, η κριτική που κάνουν ο υπουργός Άμυνας και οι ΑΝΕΛ στην ΝΔ για ακροδεξιά παρέκκλιση ξεπερνά κάθε φαντασία. Μιλάμε για το πλέον ρατσιστικό κόμμα της βουλής μετά τη Χρυσή Αυγή, που έχει καταψηφίσει οτιδήποτε σχετίζεται με τις ανθρώπινες ελευθερίες και τα δικαιώματα, που υιοθετεί κάθε θεωρία συνωμοσίας και που έχει κάνει επιστήμη τον παραληρηματικό λόγο.

Στη ΝΔ μπορεί να καταλογίσει κανείς προγραμματικά ελλείμματα και πολύ περισσότερο ότι είναι σχεδόν ανύπαρκτη σε επικοινωνιακό επίπεδο. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι επί των ημερών του κ. Μητσοτάκη είναι πολύ πιο φιλελεύθερη. Όταν, μεταξύ άλλων, έχει υποστηρίξει το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών, όταν έχει στηρίξει ακόμα και την αλλαγή ταυτότητας, όταν έχει ψηφίσει το τέμενος, όταν -προς τιμήν της- δεν «φλερτάρει» με τις ψήφους της Εκκλησίας και, τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας, έχει αρκούντως καλές θέσεις για το Κυπριακό και το Μακεδονικό, τότε μόνο ακροδεξιά δεν είναι. Αντιθέτως, είναι ένα κανονικό κεντροδεξιό κόμμα που ψάχνει να βρει τα πατήματά του στις νέες συνθήκες. Ένα κλασικό συντηρητικό κόμμα που συνομιλεί άνετα με τα κόμματα του κέντρου και της κεντροαριστεράς.

Βεβαίως, η σχετική κριτική δεν είναι μόνο του Καμμένου. Είναι και του ΣΥΡΙΖΑ, και των φίλιων ΜΜΕ. Η τακτική είναι προφανής και γίνεται αφενός για να ξεπλυθεί η ντροπή της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ, αφετέρου για να επηρεάσει τους πολίτες με προοδευτικές αναφορές που σκέφτονται να ψηφίσουν τη ΝΔ. Και επειδή ακριβώς έχει επικοινωνιακή υπεροχή η «γραμμή» αυτή, περνάει σε ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας.

Έχει όμως και την πλάκα της, μιας και επικεντρώνεται στα στελέχη που προέρχονται από τον ΛΑΟΣ και πήραν μετεγγραφή στη ΝΔ. Έλα όμως που, όπως είπε χθες ο κ. Γεωργιάδης, ο Καμμένος ήθελε να πάει στον Καρατζαφέρη! Εντέλει, από τον ΛΑΟΣ στον ΣΥΡΙΖΑ μια (υπουργική) καρέκλα δρόμος.