Τι κι αν η κυβέρνηση επαίρεται ότι αντιμετωπίζει το έγκλημα και τη διαφθορά, επί των ημερών της περισσότεροι είναι αυτοί που βγαίνουν από τις φυλακές, παρά αυτοί που καταδικάζονται. Και βγαίνουν κάνοντας χρήση του επαίσχυντου νόμου Παρασκευόπουλου, τον οποίο ο κ. Κοντονής θέλει να επεκτείνει. Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ φτιάχνει εκλογική πελατεία (και) με τους (απο)φυλακισμένους, πάντως είναι προφανές ότι ουκ ολίγοι ποινικοί πίνουν νερό στο όνομά του, βλέποντας ότι η… πολυκοσμία στις φυλακές είναι αυτή που τους δίνει συγχωροχάρτι. Δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε (κάποια από) τα ονόματα όσων έκαναν χρήση του νόμου, διότι θα τρομάξουμε.

Όπως τρομάζουμε, τουλάχιστον κάποιοι, με την αδιαφορία που επιδεικνύει η πολιτεία στην υπόθεση της δίκης της Χρυσής Αυγής. Πολύ σωστά είπε η Μάγδα Φύσσα «αυτή η δίκη μάς αφορά όλους, όχι μόνο εμένα» («Καθημερινή», 17/9/17). Μιλάμε για ένα «κόμμα» που έχει όλα τα χαρακτηριστικά εγκληματικής συμμορίας, όπως αποδείχθηκε από τον τρόπο με τον οποίο οργανώθηκε η δολοφονία του γιου της, από την επίθεση στα στελέχη του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, από τη δομή της οργάνωσης, από τις πρακτικές που χρησιμοποιεί, αλλά και από το ποιόν των στελεχών της.

Έχουν περάσει ακριβώς τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου, και ο δολοφόνος Ρουπακιάς κυκλοφορεί ελεύθερος, όπως το ίδιο συμβαίνει με τους βουλευτές και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής που εμπλέκονται σε αυτήν, αλλά και σε άλλες σκοτεινές υποθέσεις.

Με αποτέλεσμα η Χρυσή Αυγή να συνεχίζει, απλώς με πιο ύπουλο και προσεκτικό τρόπο, να ποτίζει την κοινωνία με το δηλητήριο του μίσους. Και όλα αυτά επειδή και καλά δεν υπάρχει αίθουσα για να φιλοξενηθεί η δίκη. Πόσο αστεία δικαιολογία μπορεί να ακούγεται εν έτει 2017 πως δεν υπάρχει η κατάλληλη αίθουσα, με λειτουργικά μικρόφωνα και κατάλληλη ακουστική; Κι όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα με βάση και τα όσα λένε οι δικηγόροι.

Αν είχαν τσίπα οι αρμόδιοι, θα έπρεπε να αποτελεί βασική προτεραιότητα η εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης. Είναι σαφές, όμως, πως δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Δεν ξέρω ειλικρινά αν κάποιοι βολεύονται από την παρουσία της στο πολιτικό σύστημα ή αν τη χρησιμοποιούν για ερεβώδεις σκοπούς. Ξέρω, όμως, ότι τη μάνα του Φύσσα δεν μπορούν να την κοιτάξουν στα μάτια. Και αυτό είναι άλλη μια ντροπή για τον ΣΥΡΙΖΑ.