Αυτές είναι οι απόψεις μου, αν δεν σας αρέσουν έχω και άλλες, έλεγε χαριτολογώντας ο Αμερικανός κωμικός Γκράουτσο Μαρξ. Το χιούμορ του ταιριάζει γάντι με την περίπτωση των ΑΝΕΛ μετά και τις τελευταίες εξελίξεις.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός σπατάλησε το ήδη τρωθέν κύρος του για να υπερασπιστεί τις ερεβώδεις συναναστροφές Καμμένου με τον ισοβίτη Γιαννουσάκη και όχι μόνο. Προφανώς, γνωρίζει πως αν αδειάσει τον υπουργό Άμυνας, θα πέσει η κυβέρνησή του και θα ανοίξει ο ασκός των πολιτικών εξελίξεων. Και το έπραξε με το αζημίωτο ο κ. Τσίπρας, καθώς φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεται πως έχει τεράστιο κόστος να χρεώνεται αυτός, ένας νέος πολιτικός της αριστεράς, ένα τόσο αμφιλεγόμενο πρόσωπο όπως ο Πάνος Καμμένος.

Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι ζήτησε πολιτικά ανταλλάγματα, τα οποία δεν ήταν άλλα από τη στήριξη εκ μέρους των ΑΝΕΛ του συνόλου των κυβερνητικών επιλογών. Και, ως διά μαγείας, μέσα σε ένα 24ωρο οι ΑΝΕΛ εξελίχθηκαν από ακραίο κόμμα της εθνικολαϊκιστικής δεξιάς σε… προοδευτική δύναμη που ψηφίζει ακόμα και την αλλαγή στην ταυτότητα φύλου ή τη μετονομασία της Μουσουλμανικής Ενωσης Θράκης σε Τουρκική. Στο πλευρό των διεμφυλικών ανθρώπων, δηλαδή, αυτοί που ως προχθές προέβαιναν σε ρατσιστικά παραληρήματα και χυδαιότητες με τη σχέση ή τον γάμο ατόμων του ιδίου φύλου. Σέβονται, δηλαδή, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αυτοί που έχουν πει τα μύρια όσα για τους Τούρκους, τους Εβραίους ή τους κατοίκους της FYROM.

Η εξουσία, λένε, είναι η καλύτερη συγκολλητική ουσία. Ακόμα όμως πιο ισχυρή είναι η ανάγκη του κ. Καμμένου να προστατευθεί από αυτά που έρχονται. Ξέρει -ο υπουργός Άμυνας- ότι η σκευωρία που έστησε γυρίζει μπούμερανγκ για τον ίδιο και μπορεί σύντομα να βρεθεί ενώπιον δικαστηρίου. Ξέρει, επίσης, ότι υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά το ποιόν του και το παρελθόν του. Και αν δεν το γνώριζε, το αντιλήφθηκε από κάποιες αποστροφές στις παρεμβάσεις βουλευτών κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή. Γι' αυτό και θα βάλει τους βουλευτές του να ψηφίσουν οτιδήποτε κι αν φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είτε αφορούν ζητήματα εξωτερικής πολιτικής (ονομασία FYROM, Κυπριακό), είτε σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τις σχέσεις Εκκλησίας-κράτους.

Το υπέρτατο αυτή την ώρα για τον κ. Καμμένο είναι η διατήρηση της βουλευτικής ασυλίας. Μένει να δούμε για πόσον καιρό…