Ο φορέας της… αλλαγής
Είναι δεδομένο πως όποιο (προσωρινό) όνομα και αν επέλεγαν η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης θα υπήρχε γκρίνια.
Είναι δεδομένο πως όποιο (προσωρινό) όνομα και αν επέλεγαν η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης θα υπήρχε γκρίνια. Είναι σαν τους γονείς που τσακώνονται έως ότου καταλήξουν στο όνομα του παιδιού τους και μετά ακούν και την γκρίνια της πεθεράς ή του κουμπάρου. Είναι, επίσης, δεδομένο πως δεν ακολουθήθηκε και η πιο δημοκρατική διαδικασία στην ονοματοδοσία. Από την άλλη, τίθεται το ερώτημα αν θα μπορούσε να υπάρξει συλλογική απόφαση και από ποιο όργανο; Αν, δηλαδή, θα μπορούσε διά της περιφοράς σε Παπανδρέου, Ανδρουλάκη, Καμίνη, Θεοχαρόπουλο και όποιον άλλον κορυφαίο παράγοντα, να επέλθει η συμφωνία. Η λογική λέει πως επ’ ουδενί δεν θα βρισκόταν κοινός τόπος και το θέμα αυτό θα αποτελούσε αντικείμενο ζυμώσεων στα social media για αρκετό καιρό.
Η εμπειρία, όμως, λέει πως οι επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού επέδειξαν τουλάχιστον σοβαρότητα από τη στιγμή που ούτε οι στενοί συνεργάτες τους δεν γνώριζαν το όνομα του σχήματος, γι’ αυτό και δεν διέρρευσε πουθενά. Επιπλέον, και παρά τα όσα γράφτηκαν, ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου αλλά και κανένας άλλος δεν είχε ενημερωθεί για το όνομα πριν το ανακοινώσουν Γεννηματά και Θεοδωράκης στους δημοσιογράφους. Αν μη τι άλλο, φαίνεται ότι οι δυο τους έχουν βρει ένα καλό πεδίο συνεννόησης και εμπιστοσύνης, στοιχεία που αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για να προχωρήσει το εγχείρημα.
Γνωρίζω καλά τις ευαισθησίες των στελεχών της ΔΗΜΑΡ, αλλά και προσωπικοτήτων που προέρχονται κυρίως από την ανανεωτική Αριστερά στην τήρηση των δημοκρατικών διαδικασιών. Γι’ αυτό και έχει αξία η έντιμη κριτική που έκαναν στην πρακτική που ακολουθήθηκε. Ταυτοχρόνως, φρονώ πως από τη στιγμή που πρώτα μπήκε το κάρο και μετά το άλογο, δηλαδή πρώτα η εκλογή αρχηγού και μετά η πραγματοποίηση του ιδρυτικού συνεδρίου, θα πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι να βάλουν μπόλικο νερό στο κρασί τους και να αφήσουν στην άκρη την καχυποψία και τη συνήθη μιζέρια. Προφανώς θα υπάρξουν λάθη και αστοχίες, μιας και το σχετικό πείραμα δεν έχει επαναληφθεί. Στην παρούσα φάση, λοιπόν, το μείζον είναι η δημιουργία του νέου φορέα. Με βάση, δε, τα πρώτα δείγματα γραφής μετά την εκλογή ηγεσίας, τα πράγματα (φαίνεται πως) βαίνουν πάνω σε σωστές ράγες και με ταχείς ρυθμούς. Χρήσιμη, συνεπώς, η διαφωνία για το προσωρινό όνομα, χρησιμότερη η εποικοδομητική συμβολή στη δημιουργία του φορέα.