Τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής είναι γνωστό πως δεν αποτελούν το φόρτε του πρωθυπουργού. Γι' αυτό, άλλωστε, τα έχει εκχωρήσει αποκλειστικά στον κ. Κοτζιά, με τα γνωστά αποτελέσματα. Αυτό που, ωστόσο, αποτελεί το ισχυρό του ατού είναι το πολιτικό του ένστικτο. Έχει δηλαδή τις προσλαμβάνουσες για να αντιληφθεί πού υπάρχουν οι κακοτοπιές, τι πρέπει να αποφύγει και πού πρέπει να υπερθεματίσει. Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο προκαλεί τεράστια εντύπωση η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε από την κυβέρνηση για να επισκεφθεί την Ελλάδα ο Τούρκος πρόεδρος.

Το πρώτο και κύριο είναι η απομόνωσή του από τους περισσότερους ηγέτες του κόσμου. Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύεται στη χώρα του ο κ. Ερντογάν, ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα. Μιλάμε για έναν οιονεί δικτάτορα, που έχει στήσει ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο έχει γεμίσει τις φυλακές με τους πάσης φύσεως διαφωνούντες, και που δεν δείχνει ίχνος ανοχής στη διαφορετική γνώμη. Και μόνο τα όσα έχουν συμβεί με τους δημοσίους λειτουργούς και τα ΜΜΕ θα έπρεπε να αποτελούν τους λόγους για τους οποίους ο κ. Ερντογάν δεν είναι ευπρόσδεκτος στην Αθήνα.

Δείχνοντας τεράστια απειρία, άγνοια, αλλά και αμοραλισμό, η κυβέρνηση προσκάλεσε τον κ. Ερντογάν. Κι αυτός από την πλευρά του την αποδέχτηκε ασμένως, προκειμένου να πάρει μιας μορφής διεθνή νομιμοποίηση και να σπάσει το άτυπο εμπάργκο που του έχει γίνει.

Εδώ που βρισκόμαστε, και για να αποφύγει ο κ. Τσίπρας την κατακραυγή, έχει μόνο μια διέξοδο: Να μιλήσει, έστω και με διπλωματικό τρόπο, τη γλώσσα της αλήθειας. Να μιλήσει για τη δημοκρατία, τις ευρωπαϊκές αξίες και το δίκαιο. Δεν μπορεί να εξελιχθεί σε μια επίσκεψη δημοσίων σχέσεων και τίποτα παραπάνω. Καλώς ή κακώς, έτσι όπως εξελίχθησαν τα πράγματα, τα διμερή θέματα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και προέχει η σαφέστατη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών στη γειτονική χώρα.

Η διεθνής παρουσία και στάση, όμως, του πρωθυπουργού δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Με ντροπή θυμούνται ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ τις υμνητικές αναφορές που είχε κάνει στον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, όπως ότι «διαπίστωσα από τη συζήτηση πως ορισμένες φορές μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά είναι για το καλό». Ας ελπίσουμε ότι ο πρωθυπουργός δεν θα γοητευθεί από την προσωπικότητα του Τούρκου προέδρου και να αρχίσει να του λέει πόσο θαυμάζει την κουλτούρα ανοχής που έχει στη διαφορετική άποψη…