Αντιγράφουμε από το κύριο άρθρο της χθεσινής «Αυγής»: «Το να έχουν και να διατηρούν οι ΑΝΕΛ και ο Π. Καμμένος μία θέση στο ζήτημα του ονόματος της πΓΔΜ είναι ένα θέμα, φαίνεται όμως από τις συζητήσεις των τελευταίων ημερών πως υπάρχουν πολύ σοβαρότερα». Επί της ουσίας η κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ γενίκευσε τη φράση που χρησιμοποίησε η Σία Αναγνωστοπούλου για έναν βουλευτή των ΑΝΕΛ. «Θέλετε να πάρω στα σοβαρά τον Δημήτρη Καμμένο;» είχε αναρωτηθεί η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και η «Αυγή» το πήγε αρκετά παραπέρα, υπονοώντας ότι δεν παίρνουν στα σοβαρά συνολικά τις θέσεις του κόμματος Καμμένου. Ενδιαφέρουσα εξέλιξη, παρότι παραγνωρίζουν στην Κουμουνδούρου πως με αυτούς συγκυβερνούν εδώ και τρία χρόνια.

Η αλήθεια είναι πως στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν υιοθετήσει μια βολική θεωρία για την άσκηση εξουσίας. Είναι αυτή που λέει πως από τους ΑΝΕΛ το μόνο που παίρνουμε είναι τις ψήφους των εννέα βουλευτών προκειμένου να υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία. Από εκεί και πέρα θεωρούν πως δεν έχει καμία σημασία τι λένε οι ΑΝΕΛ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις σχέσεις Εκκλησίας - Κράτους, τις διεθνείς σχέσεις και τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Γι’ αυτό και κάθε τόσο ουσιαστικά απαιτούν από τη ΝΔ, τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι να αντικαθιστούν στις κρίσιμες στιγμές τις ψήφους των ΑΝΕΛ. Το σχήμα είναι ωραίο και συμφέρει, καθώς μεταφέρει τα διλήμματα από τον κυβερνητικό εταίρο στην αντιπολίτευση. Λες και η υποχρέωση της αντιπολίτευσης είναι να βάζει πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι να αντιπολιτεύεται ένα ανερμάτιστο κόμμα που έχει επιλέξει ως σύμμαχο ένα ακροδεξιό μόρφωμα.

Η πραγματικότητα είναι βεβαίως πως για ένα διάστημα η τακτική αυτή έπιασε, μιας και υπήρξαν -σε όλα τα κόμματα- διάφοροι συνεννοησάκηδες που έδιναν απλόχερα χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση. Είτε από επιλογή είτε από βλακεία. Γι’ αυτό και το σχήμα επιβίωσε το καλοκαίρι του 2015, όταν αποχώρησαν μια ντουζίνα βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και πέρασαν μια σειρά νομοσχέδια παρότι οι ΑΝΕΛ έκαναν «αντάρτικο».

Και τώρα φτάνουμε στο σημείο να ακούμε από τα κυβερνητικά χείλη το εξής εξοργιστικό: Πως δεν έχει καμία σημασία τι λέει ο κυβερνητικός εταίρος και εν προκειμένω ο υπουργός Αμυνας, αλλά τι λένε τα κόμματα της αντιπολίτευσης για το ζήτημα της ονομασίας. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε γνωστή σε όλον τον κόσμο τη λέξη «kolotoumba». Ετσι όπως πάει, θα διεθνοποιήσει και την «politiki apateonia».