Αντί σχολίου για τον ανασχηματισμό
Για την "Ηθική της αριστεράς" ακούγαμε για πολλά χρόνια και νιώθαμε περήφανοι, ξεχωριστοί, ότι κουβαλάμε και εμείς ένα φορτίο, που κάποιοι με τόσο κόπο είχαν χτίσει.
"Πατάγαμε" πάνω στις διαδρομές ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους για αυτά που πιστεύανε. Που ενώ οι ζωές τους κρεμόντουσαν από μια κλώστη, δεν έκαναν μια δήλωση για να τη διασώσουν. Δεν άλλαζαν τα πιστεύω τους παρότι πολλοί προσπαθούσαν να τους δελεάσουν με διάφορους τρόπους.
Κατέστρεψαν τις ζωές τους, ενδεχομένως για ένα "λάθος".
Ζούσαν με έναν υποδειγματικό τρόπο και ήταν παράδειγμα για πολλούς. Λιτό, ξεχωριστό, ασκητικό, ίσως μίζερο και μουντό. Αλλά με ψηλά το κεφάλι για να μπορεί ο ήλιος να τους το καίει με αξιοπρέπεια.
Μια "τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική" έχει εξευτελίσει τα πάντα. Εξαγοράζει περιφερόμενα νούμερα, διάφορους ανεπάγγελτους, κάποιους που δεν μπορούν να ζήσουν έστω και λίγο καιρό μακριά από την καρέκλα της εξουσίας.
Η ευθύνη δεν είναι όλων αυτών των λιγουριών, όπως αυτοί που υπουργοποίησε σήμερα ο Τσίπρας ή άλλοι που ζεσταίνονται για τα ψηφοδέλτια ή όπου αλλού. Αυτοί "τόσοι είναι ή τόσοι ήταν".
Πάντα, άλλωστε, θα υπάρχουν "τέτοιοι".
Η αποκλειστική ευθύνη είναι του Αλέξη Τσίπρα που διαπαιδαγωγεί την κοινωνία με τη λογική της εξαγοράς, της συναλλαγής. Που καταπατά κάθε έννοια πολιτικής αξιοπρέπειας. Για αυτό και πρέπει να ηττηθεί ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ σε όλα τα επίπεδα. Πρωτίστως, όμως, στο ηθικό επίπεδο. Εκεί που αποδεικνύεται πιο ανήθικος από τους πάσης φύσεως Τσοχατζόπουλους.