Ο βουλευτής Γρηγόρης Ψαριανός με μια οργισμένη ανάρτηση στο twitter έκανε γνωστό ότι η ΕΡΤ μπήκε γύρω στα δυο εκατομμύρια ευρώ μέσα από τις μεταδόσεις του μουντιάλ. Απορώ γιατί εξοργίστηκε; Τι περίμενε δηλαδή; Να βγάλει και χρήματα; Πότε το έκανε; Αλλωστε το χει πει και ο Υφυπουργός κ. Βασιλειάδης: «σκοπός της ΕΡΤ δεν είναι να βγάζει λεφτά». Πολύ σωστά. Υπάρχει για να την πληρώνουν τα κορόιδα που λέγονται Ελληνες φορολογούμενοι.

Μολονότι η κάλυψη των αγώνων δεν στοίχησε σχεδόν τίποτα, αφού οι δημοσιογραφικές αποστολές ήταν μικρές και έγιναν τελικά μόνο για λόγους ματαιοδοξίας, η ΕΡΤ κατάφερε να μπει μέσα γιατί οι υπεύθυνοι δεν πούλησαν τη διαφήμιση που θα πρεπε. Δεν ήταν και απλό βέβαια, αφού στις εκπομπές π.χ δεν ήθελε να διαφημιστεί κανένας, οπότε το σύνολο των χρημάτων ήρθαν μόνο από τα σποτ που έπαιζαν πριν και μετά τις μεταδόσεις.

Όμως αν δεν κυνηγήσεις την διαφήμιση μόνη δεν έρχεται. Είναι εντυπωσιακό, αλλά στη διάρκεια του τελικού και ακριβώς πριν την απονομή, η ΕΡΤ έκανε μόνο μια διακοπή για διαφημίσεις μολονότι χρόνος υπήρχε. Σε αυτή τη διακοπή μας πληροφόρησαν ότι γίνονται κάτι εκδηλώσεις στην αυλή του ραδιομεγάρου με πρωταγωνιστές τους σολίστες της ορχήστρας της ΕΡΤ. Είναι αυτό που λένε πάρε το αυγό και κούρευτο δηλαδή…

Από την άλλη αν θέλεις να κάνεις αντιπολίτευση δεν περιορίζεσαι σε tweet. Kάνεις π,χ μια επερώτηση και ρωτάς τον αρμόδιο Υπουργό πόσο στοίχισε η κάλυψη, ποιος είχε την ευθύνη της παραγωγής, ποιος δεν βρήκε χορηγούς, ποιος ευθύνεται αν μια διοργάνωση ο τελικός της οποίας έκανε 70% τηλεθέαση μπήκε μέσα. Και μετά τουιτάρεις τις απαντήσεις και γελάει ο κόσμος.

Πάρα πολλοί ήταν αυτοί που ρωτούσαν μετά το τέλος του μουντιάλ πότε θα δούμε το χρήσιμο VAR στην Ελλάδα. Η απάντηση είναι «κάποια στιγμή»! Θυμόσαστε τις διακηρύξεις του Υφυπουργού Αθλητισμού κ. Γιώργου Βασιλειάδη ότι θα είναι έτοιμο το σύστημα με την έναρξη του πρωταθλήματος; Ξεχάστε τες. Θυμόσαστε τις δεσμεύεις ότι θα ξεκινήσει τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο; Ξεχάστε τες κι αυτές. Στις τελευταίες του δηλώσεις σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό από αυτούς που γλύφουν μέρα νύχτα την Κυβέρνηση ο Υφυπουργός είπε ότι «του χρόνου θα έχουμε κεντρική επιτροπή διαιτησίας και θα έχουμε και VAR, τώρα είναι η ώρα για θεσμικές αλλαγές». Τι σόι θεσμικές αλλαγές θέλει δεν το ξέρει κανείς – πιθανότατα ούτε και ο ίδιος.

Η ιστορία της υιοθέτησης του VAR στην Ελλάδα ξεκίνησε πριν δυο χρόνια, όταν στον τελικό του Τσάμπιονς λιγκ στο Κάρντιφ η UEFA, δηλαδή ο Θόδωρος Θεοδωρίδης, πρότεινε στο Υφυπουργείο Αθλητισμού, δηλαδή στο Βασιλειάδη, να ζητήσει από την ΕΠΟ, δηλαδή από τον Δρόσο που τότε διοικούσε την ομοσπονδία, να κάνει αίτηση για να μπει στο σχετικό πρόγραμμα. Η UEFA ήθελε τότε να μας χρηματοδοτήσει κιόλας, αλλά στην ΕΠΟ δεν έκαναν τίποτα, διότι το τελευταίο που ήθελαν ήταν να εκτίθενται οι διαιτητές από το VAR. Έτσι αντί για το VAR, προτίμησαν στη διαιτησία Τίγρηδες και Δράκους, αλλά ο Βασιλειάδης που αυτά τα ξέρει σφυρίζει κλέφτικα. Από το να γίνονται πράγματα, προτιμά να υπόσχεται πράγματα. Οι συνεντεύξεις και τα λόγια είναι πιο εύκολα από τις πράξεις.

Στο μεταξύ ξεψάρωσαν και οι Ελληνες διαιτητές και λένε ότι δεν το θέλουν το VAR. «Είναι χρήσιμο μόνο για τους κακούς διαιτητές» έλεγε σε μια εκπομπή ο Παναγιώτης Βαρούχας που τελευταία είναι ο πραγματικός εκπρόσωπος των διαιτητών. Πρόσθεσε επίσης ότι κάμποσοι διαιτητές που έφυγαν από τους πίνακες το καναν για να γίνουν διαιτητές VAR, όταν αρχίσει η εφαρμογή του. Αυτό είναι κάτι πολύ σοβαρό. Ποιος άραγε δίνει υποσχέσεις στελέχωσης; Θα μου πεις τι σε νοιάζει αφού δεν πρόκειται να το δούμε σύντομα. Σωστό είναι αυτό. Όμως δεν θέλω και το VAR να γίνει εργαλείο παρολί – να διαδίδουν δηλαδή δεξιά κι αριστερά διάφοροι «παπαγάλοι» ότι έχουν λόγο στη στελέχωση, κάνουν κουμάντο κτλ. Αυτά θα πρεπε να απασχολούν τον Βασιλειάδη π.χ. Αλλά σιγά μην τον έπιασε η αγωνία για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η μόνη σοβαρή αλλαγή που μπορεί να περιμένει κανείς στην ελληνική διαιτησία του χρόνου είναι οι ξένοι διαιτητές. Ετσι όπως έχουν γίνει οι πίνακες και να θέλει ο Περέιρα να χρησιμοποιήσει Ελληνες δεν θα βρίσκει. Ο Σιδηρόπουλος πάντα κάτι θα έχει να κάνει στο εξωτερικό. Τον Παπαπέτρου, αν τον βάλουν σε ντέρμπι του Ολυμπιακού, ο Μαρινάκης μπορεί να πάρει την ομάδα να φύγει από το πρωτάθλημα: καλύτερα να βάλουν τον ίδιο το Θωμά να σφυρίξει. Τον Κομίνη τον κρατήσανε στους πίνακες μάλλον για να τον εκθέσουν: η επιτροπή διαιτησίας της UEFA δεν του έδωσε ένα ματς έστω στα προκριματικά του Γιουρόπα λιγκ. Οι διαιτητές που μείνανε είναι ικανοί να παίξουν το ντέρμπι του Λεβαδειακού με τη Λαμία. Και να πάνε για σουβλάκια αμέσως μετά…

Τα μαθήματα του μουντιάλ

Μετά από κάθε μεγάλη διοργάνωση οι δημοσιογράφοι φλυαρούν. Ετσι συνέβη και μετά το τέλος του μουντιάλ. Ασχολήθηκαν όλοι με το πόσοι Γάλλοι προέρχονται από την Αφρική και με το αν η Κροατία είναι μια μικρή χώρα. Και κανείς δεν στάθηκε στα τρία μεγάλα συμπεράσματα που βγήκαν στο μουντιάλ της Ρωσίας.

Συμπέρασμα πρώτο: για να κάνεις σπουδαία πράγματα χρειάζεσαι πια ένα μεγάλο τερματοφύλακα. Τα λάθη της άμυνας είναι αδύνατο να σταματήσουν γιατί το παιγνίδι έχει γίνει πολύ γρήγορο. Οποιος όμως έχει μεγάλο τερματοφύλακα κάτι κάνει. Οι τέσσερις ομάδες που έφτασαν στα ημιτελικά στηρίχτηκαν στους τερματοφύλακές τους. Η Κροατία απέκλεισε την Δανία και την Ρωσία στα πέναλτι κυρίως χάρη στον Σούμπασιτς. Στο ματς της Γαλλίας με την Ουρουγουάη και το Βέλγιο, ο Λορίς ήταν καθοριστικός και υπέροχος. Η αποκάλυψη και ο ήρωας της Αγγλίας ήταν ο Πίκφορντ, τερματοφύλακας της Εβερτον με μπόι 1,84 μόλις. Τέλος ο Ντίμπο Κουρτουά ήταν ο αναμφίβολα μεγάλος πρωταγωνιστής στο ματς Βέλγιο – Βραζιλία και θα πάει στη Ρεαλ.

Συμπέρασμα δεύτερο: μην περιμένεις γκολ από ένα και μόνο παίκτη. Δεν ήταν ένα μουντιάλ στο οποίο είδαμε τους μεγάλους σκόρερ του καιρού μας να καταπλήσσουν. Ο Μέσι, ο Ρονάλντο και ο Ντιέγκο Κόστα έφυγαν πολύ νωρίς. Ο Νεϊμάρ έφτανε δύσκολα σε θέση βολής. Ο Λουκάκου δεν σκόραρε ούτε στον μικρό τελικό, μολονότι Αγγλοι και Βέλγοι έπαιξαν ανοιχτό ποδόσφαιρο. Ο Χάρι Κέιν, που ήταν τελικά ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, τα τρία γκολ του τα πέτυχε με πέναλτι και τα τέσσερα από τα συνολικά πέντε στον Παναμά και στην Τυνησία στις πιο αδύναμες δηλαδή ομάδες της διοργάνωσης. Αν θες διακρίσεις πρέπει όλοι να σκοράρουν.

Συμπέρασμα τρίτο: όποιος έχει κόφτες επιπέδου δεν φοβάται τίποτα. Οι Γάλλοι είχαν Καντέ, Ματουιντί, Πογκμπά και τους καθάρισαν όλους. Ο Καζεμίρο έλειψε από ένα ματς της Βραζιλίας κι αυτή σ αυτό αποκλείστηκε. Ο Φελαϊνί και Βίτσελ πήγαν το Βέλγιο στον ημιτελικό. Ο Μπρόζοβιτς και ο Ράκιτις τρέξανε για το Μόντριτς. Οι Αγγλοι χωρίς κόφτη χαθήκανε στα δύσκολα, οι Αργεντίνοι έφυγαν νωρίς γιατί ο Μασεράνο περπατούσε, οι Γερμανοί με τον Κεντίρα κουρασμένο δεν ήταν για τίποτα.
Ραντεβού στο Κατάρ σε τέσσερα χρόνια.