Η  εικόνα από την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ήταν για μια ακόμη φορά αποκαρδιωτική.

Ζήτημα να συμμετείχαν στην κινητοποίηση των δύο κυρίαρχων συνδικαλιστικών φορέων 350 άτομα! Την ίδια ώρα, σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων, το ΠΑΜΕ διοργάνωνε μια άκρως μαχητική συγκέντρωση. Η αντίθεση ήταν χαρακτηριστική. Παράλληλα, οι εικόνες από το εξωτερικό έδειχναν δυναμικές και μαζικές πορείες σε πληθώρα χωρών. Για μια ακόμη φορά, εν μέσω μνημονιακής κατάστασης, καθώς η Ελλάδα πορεύεται επτά χρόνια σε καθεστώς αυστηρής δημοσιονομικής επιτροπείας, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αδυνατούν να κινητοποιήσουν τους εργαζομένους.

Σε μια εποχή που η εργασία, με τη μορφή που τη γνωρίσαμε, βάλλεται πανταχόθεν και ζητούνται πολιτικές συρρίκνωσης του εργασιακού κόστους με κάθε τρόπο, καλπάζει η ανεργία και διευρύνεται η ελαστικοποίηση της εργασίας, οι εργαζόμενοι προτιμούν είτε τον καναπέ τους, είτε να μην απολέσουν, μέσω της απεργίας τους, έστω και αυτό το πενιχρό ημερομίσθιο. Και χθες προτίμησαν απ’ ό,τι φάνηκε, να… πιάσουν τον Μάη!
Οι εργαζόμενοι εμφανώς έχουν απαξιώσει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που εγκαλούνται για τη στάση τους τα χρόνια της κρίσης.

Μέχρι και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επέκρινε χθες, με το πρωτομαγιάτικο μήνυμά του, την εγχώρια συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όπως τη χαρακτήρισε, που επέδειξε, κατά τον ίδιο, αξιοσημείωτη αδιαφορία στη μάχη που έδωσε η κυβέρνηση με τους πιστωτές στο ζήτημα των εργασιακών. Ανεξάρτητα εάν έχει δίκιο ή άδικο ο πρωθυπουργός, ο όρος «συνδικαλιστική γραφειοκρατία» απηχεί τις απόψεις πολλών.

Ηρθε η ώρα οι ίδιοι οι συνδικαλιστές να κάνουν την υπέρβασή τους, εάν θέλουν να ξαναγεννηθεί υγιές συνδικαλιστικό κίνημα. Οι ίδιοι να μπουν σε μια διαδικασία να γκρεμίσουν και να ξαναχτίσουν υγιείς και μαζικές οργανώσεις στη βάση των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων, όπως αυτές που προκύπτουν από τις νέες μορφές απασχόλησης. Γιατί όσο δεν γίνεται η αναγκαία κάθαρση στα μάτια των εργαζομένων, πρωτίστως, τα συνδικαλιστικά σωματεία θα είναι απαξιωμένα. Και εάν δεν αλλάξουν πολλά, θα δίνουν το δικαίωμα στον πρωθυπουργό να λέει, όπως στην πρόσφατη συνέντευξή του, ότι δεν υπάρχουν αντιδράσεις! Οι συνδικαλιστές είναι οι πρώτοι που φταίνε! Ας τολμήσουν. Το οφείλουν στη χθεσινή μέρα και σε όσους αγωνίστηκαν γι’ αυτήν!

 Από την «Ελευθερία του Τύπου»