«Τα καλύτερα δεν έχουν έρθει» είπε χθες στο υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και σε άλλο σημείο μίλησε για στρατηγικό σχεδιασμό εξαετίας! Επί Σοβιετικής Ενωσης, τα πρώτα χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση υπήρχαν δύο είδη προπαγάνδας, του πρώτου τύπου ή του δεύτερου ή κοινώς αγκιτάτσια, που ουσιαστικά παραπέμπει στη… «ζύμωση». Η διάκριση έγινε από τον «πατέρα τού ρωσικού μαρξισμού» και δάσκαλο του Λένιν, Γ. Πλεχάνοφ, και ουσιαστικά η αγκιτάτσια έχει στόχο όχι τον ιδεολογικό προσηλυτισμό, αλλά την κινητοποίηση της μάζας με τη μέθοδο της υποβολής.
Στην παρούσα φάση, η ομάδα του Μαξίμου, υπό τον Αλ. Τσίπρα, επιχειρεί να δημιουργήσει συνθήκες υποβολής των πολιτών σε μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που ζουν. Ο πρωθυπουργός, αν και έθεσε το ζήτημα του εξαετούς στρατηγικού σχεδιασμού, αναγνωρίζει -όπως προκύπτει από τις εσωτερικές συζητήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου- ότι δεν έχει μεγάλα περιθώρια ελιγμών. Ουσιαστικά για να αλλάξει το κλίμα, όσο αυτό είναι εφικτό -άγνωστο σε τι βαθμό μπορεί να συμβεί- πρέπει να υπάρξουν κινήσεις για να αποδώσουν.
Το ορόσημο ουσιαστικά που θέτουν στα ενδότερα του πρωθυπουργικού επιτελείου είναι η άνοιξη του 2018. Επί της ουσίας, η αξιολόγηση έχει κλείσει και απομένει να συμφωνηθούν τα μέτρα για το χρέος, η ψήφιση της συμφωνίας από τη Βουλή έχει ήδη προεξοφληθεί και άρα όσα ακούγονται και από τον Αλ. Τσίπρα -όπως η χθεσινή του αναφορά για τους ξένους (πιστωτές) που δεν είναι φίλοι μας- εντάσσονται στο εσωτερικό παιχνίδι και είναι για εγχώρια κατανάλωση.
Οποιος προσπαθήσει να αναλύσει ψύχραιμα και αποστασιοποιημένα τα γεγονότα και μη φορώντας κομματικά γυαλιά, θα αποκωδικοποιήσει και το πώς θα εξελιχθεί το πολιτικό παιχνίδι. Ο Αλ. Τσίπρας και οι συνοδοιπόροι του, μετά τη συμφωνία με τους πιστωτές, και με βάση όσα πράττουν, δείχνουν ότι δεν έχουν καμία διάθεση να εγκαταλείψουν, τουλάχιστον έως το επόμενο έτος, τη διακυβέρνηση της χώρας. Ως εκ τούτου, η όποια στρατηγική χαραχθεί θα πρέπει να έχει ως σημείο αναφοράς την άνοιξη του 2018. Μέχρι τότε, όμως, η πρωθυπουργική ομάδα θα κινηθεί με όρους αγκιτάτσιας, προσαρμοσμένη στις σημερινές συνθήκες. Και η αποκωδικοποίηση της πρωθυπουργικής στρατηγικής γίνεται μόνο μέσω των θεωριών του Πλεχάνοφ, που κυριαρχούν στο Μέγαρο Μαξίμου.

Από την Ελευθερια του Τύπου