Επί χρόνια η Αριστερά κυκλοφορούσε στην πολιτική πιάτσα ως η παράταξη της καθαρότητας, της διαφάνειας και της αντιδιαπλοκής . Hταν άτυπος ιδιοκτήτης των Γραμμάτων, της Tέχνης και του Πολιτισμού, μέχρι που εσχάτως μάθαμε από τον Πολάκη ότι είναι απόγονοι και συναγωνιστές του Κολοκοτρώνη. Ολα αυτά είναι πολύ ωραία όταν ακούγονται και ακόμα πιο συναρπαστικά όταν γράφονται από την πύρινη πένα, για παράδειγμα, του μπαρμπα-Θανάση του Καρτερού. Ωστόσο, οι διαχρονικές αμπελοφιλοσοφίες ήρθαν να διαλυθούν σαν χάρτινος πύργος τα τεσσεράμισι χρόνια της διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο. Τα όσα αποκαλύπτονται τα τελευταία χρόνια, μετά την πτώση της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, προκαλούν ανατριχίλα ακόμα και στους σκληροπυρηνικούς της Κουμουνδούρου. Εν προκειμένω, δεν μιλάμε για κάτι θεωρητικό, αλλά για μια αποκρουστική πολιτική πραγματικότητα. Αυτήν τη στιγμή ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, Δημήτρης (Μίμης) Παπαγγελόπουλος, βρίσκεται με το ένα πόδι στο κατώφλι του Ειδικού Δικαστηρίου, κατηγορούμενος ότι επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ έστησε έναν μηχανισμό χειραγώγησης της ανεξάρτητης ελληνικής Δικαιοσύνης. Τα όσα φέρεται να έχει διαπράξει ο υπουργός του κ. Τσίπρα σίγουρα δεν ταιριάζουν σε ευρωπαϊκή χώρα. Απεναντίας, παραπέμπουν σε καθεστώτα τύπου Μαδούρο. Ανώτατοι δικαστές διερευνούν τη διάπραξη αξιόποινων πράξεων από την πλευρά Παπαγγελόπουλου. Την ίδια ώρα, στενός φίλος του τέως πρωθυπουργού και πρόσωπο της εμπιστοσύνης σειράς στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, ο εργολάβος Χρήστος Καλογρίτσας, καταγγέλλει ενώπιον του εισαγγελέα ένα δυσώδες παρασκήνιο που προηγήθηκε, αλλά και ακολούθησε τον διαγωνισμό-φιάσκο, και το οποίο τελούσε σε γνώση του κ. Τσίπρα. Τα όσα αναφέρει ο δημιουργός της εφημερίδας «Documento» για την εμπλοκή του πρώην αρμόδιου επί των Μέσων Ενημέρωσης υπουργού, Νίκου Παππά, καταδεικνύουν τη λογική που επικρατούσε στους κόλπους της προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτοί που μιλούν για «βοθροκάναλα» και σχέσεις διαπλοκής του Μητσοτάκη με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ απροκάλυπτα έστηναν κανάλια μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου και τηλεφωνούσαν σε επιχειρηματίες για να τσοντάρουν τον δικό τους (άφραγκο) καναλάρχη. Και, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθαν και οι «ρουκέτες» από τον σκληρό της Αριστεράς, Σταύρο Κοντονή. Τον δικό τους υπουργό. Τον έμπιστο του Τσίπρα και του Παππά. Ενα πρόσωπο που ο τέως πρωθυπουργός τού εμπιστεύθηκε σε μια κρίσιμη περίοδο το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ο κ. Κοντονής βγήκε και κατήγγειλε ωμές παρεμβάσεις του (τότε) Μαξίμου στο έργο της Δικαιοσύνης. Μίλησε για το πολιτικό πραξικόπημα προκειμένου να ψηφιστούν οι νέες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα. Επί της ουσίας, άνοιξε την πόρτα του Ειδικού Δικαστηρίου στον διάδοχό του (και όχι μόνο) Μιχάλη Καλογήρου. Και όλα αυτά δεν τα λέει κανείς αριστερός και κανένα βοθροκάναλο. Τα καταγγέλλουν οι ίδιοι. Οι καναλάρχες τους και οι πρώην υπουργοί τους. Γιατί, προφανώς, δεν αντέχουν ούτε οι ίδιοι την μπόχα του πραγματικού βόθρου.