ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Χαµένος στην ανάγνωση ο Aλέξης Τσίπρας με λάθος στρατηγική - Το πράσινο φως στον Πλεύρη και το μιντιακό μπλόκο στον Χαρίτση
Χωρίς στόχευση ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ
με τον Γιάννη Κουρτάκη
Διαχρονικά το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης
αποτελούσε το σταυροδρόμι της νέας πολιτικής σεζόν τόσο για τον εκάστοτε πρωθυπουργό όσο και για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Από τον Βαρδάρη υπήρξαν ανατροπές και διαμορφώθηκαν προγράμματα και ατζέντες. Η φετινή ΔΕΘ εκ των πραγμάτων απέκτησε ξεχωριστή βαρύτητα, αφού ήταν η πρώτη μετά την πανδημία του κοροναϊού, ενώ πραγματοποιούνταν σε μια δύσκολη (ενδεχομένως τη δυσκολότερη) χρονική συγκυρία για την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού διαδεχόταν το καταστροφικό καλοκαίρι των πυρκαγιών.
Όπως είναι λογικό, στον ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα επαναλάμβανε την εμφάνιση του 2014 και θα «γύριζε» το πολιτικό παιχνίδι. Άλλωστε, ήταν η πρώτη μεγάλη ευκαιρία για τον τέως πρωθυπουργό.
Τελικά, από το βήμα της ΔΕΘ, όπως προκύπτει και από το σύνολο των δημοσκοπήσεων που έχουν δει τις τελευταίες ημέρες το φως της δημοσιότητας, κερδισμένος βγήκε ο πρωθυπουργός και φανερά ηττημένος ο κ. Τσίπρας.
Ο πρώτος κατέθεσε ένα συγκροτημένο σχέδιο που περιείχε ρεαλιστικές προτάσεις και λύσεις για τους πολίτες, ενώ ο δεύτερος απλώς μοίραζε χρήματα σε όλους χωρίς να πείθει κανέναν. Αυτό είναι και το κυρίαρχο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τέως πρωθυπουργός.
Το γεγονός ότι επιδιώκει με έναν άκρως λαϊκίστικο λόγο να πείσει την κοινωνία ότι διαθέτει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, την οποία, ωστόσο, δεν αποκαλύπτει. Το βασικό πρόβλημα του κ. Τσίπρα, και αυτό προκύπτει ξεκάθαρα από τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, είναι ότι έχει κάνει λάθος ανάγνωση στο τι πραγματικά επιζητούν οι πολίτες.
Σε περίοδο που εμφανίζονται αχτίδες φωτός σε όλα τα επίπεδα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει καβαλήσει για άλλη μία φορά το άτι της καταστροφολογίας. Και όταν ένας ηγέτης δεν δίνει ελπίδα στον κόσμο, με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται στο περιθώριο και την απαξία.
Αυτό, δηλαδή, που συμβαίνει στην παρούσα φάση στον κ. Τσίπρα, ο οποίος, αδυνατώντας να αναγνώσει την πραγματικότητα, χάνει τον στόχο και συνεχώς οδηγείται σε λάθος αποτέλεσμα. Δείχνει σαν να ψαρεύει σε θολά νερά.
Είναι και με τους εμβολιασμένους και με τους αντιεμβολιαστές. Θέλει να ηγηθεί μιας σύγχρονης προοδευτικής Κεντροαριστεράς, την ίδια στιγμή που εξακολουθεί να έχει στην κομματική μαρκίζα τον Πολάκη. Λέει «όχι» στις ρεαλιστικές εξαγγελίες του Μητσοτάκη και την ίδια ώρα δίνει υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Εκείνο, όμως, που τον διατηρεί στο πολιτικό περιθώριο είναι ότι δυσκολεύεται να αντιληφθεί ότι πλέον απευθύνεται σε μια άλλη Ελλάδα, με τους πολίτες να επιζητούν την αλήθεια και τη θετική πρόταση.
Όσο ο κ. Τσίπρας επιμένει στις συνταγές του παρελθόντος, τόσο περισσότερο θα περιθωριοποιείται. Και το βασικότερο: Ο τέως πρωθυπουργός, σε αντίθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επειδή δεν διαβάζει τις ανάγκες του κόσμου, αλλά ακούει αυτά που του λένε οι καρεκλοκένταυροι της Κουμουνδούρου, έχει χάσει οριστικά την απευθείας επικοινωνία με την κοινωνία.
Με άνωθεν εντολή έχουν περιοριστεί οι εμφανίσεις του Αλέξη Χαρίτση στα media. Και η εντολή δεν προέρχεται από τους βαρόνους των Μέσων, αλλά απευθείας από τα «τσακάλια» της Κουμουνδούρου. Βλέπετε, ο νεαρός πολιτικός διαθέτει, εκτός από σοβαρό λόγο, και αυξημένο πέρασμα στην κοινωνία, γεγονός που φοβίζει πρώτιστα τον πρόεδρο Αλέξη.
Από τον Βαρδάρη υπήρξαν ανατροπές και διαμορφώθηκαν προγράμματα και ατζέντες. Η φετινή ΔΕΘ εκ των πραγμάτων απέκτησε ξεχωριστή βαρύτητα, αφού ήταν η πρώτη μετά την πανδημία του κοροναϊού, ενώ πραγματοποιούνταν σε μια δύσκολη (ενδεχομένως τη δυσκολότερη) χρονική συγκυρία για την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού διαδεχόταν το καταστροφικό καλοκαίρι των πυρκαγιών.
Όπως είναι λογικό, στον ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα επαναλάμβανε την εμφάνιση του 2014 και θα «γύριζε» το πολιτικό παιχνίδι. Άλλωστε, ήταν η πρώτη μεγάλη ευκαιρία για τον τέως πρωθυπουργό.
Τελικά, από το βήμα της ΔΕΘ, όπως προκύπτει και από το σύνολο των δημοσκοπήσεων που έχουν δει τις τελευταίες ημέρες το φως της δημοσιότητας, κερδισμένος βγήκε ο πρωθυπουργός και φανερά ηττημένος ο κ. Τσίπρας.
Ο πρώτος κατέθεσε ένα συγκροτημένο σχέδιο που περιείχε ρεαλιστικές προτάσεις και λύσεις για τους πολίτες, ενώ ο δεύτερος απλώς μοίραζε χρήματα σε όλους χωρίς να πείθει κανέναν. Αυτό είναι και το κυρίαρχο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τέως πρωθυπουργός.
Το γεγονός ότι επιδιώκει με έναν άκρως λαϊκίστικο λόγο να πείσει την κοινωνία ότι διαθέτει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, την οποία, ωστόσο, δεν αποκαλύπτει. Το βασικό πρόβλημα του κ. Τσίπρα, και αυτό προκύπτει ξεκάθαρα από τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, είναι ότι έχει κάνει λάθος ανάγνωση στο τι πραγματικά επιζητούν οι πολίτες.
Σε περίοδο που εμφανίζονται αχτίδες φωτός σε όλα τα επίπεδα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει καβαλήσει για άλλη μία φορά το άτι της καταστροφολογίας. Και όταν ένας ηγέτης δεν δίνει ελπίδα στον κόσμο, με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται στο περιθώριο και την απαξία.
Αυτό, δηλαδή, που συμβαίνει στην παρούσα φάση στον κ. Τσίπρα, ο οποίος, αδυνατώντας να αναγνώσει την πραγματικότητα, χάνει τον στόχο και συνεχώς οδηγείται σε λάθος αποτέλεσμα. Δείχνει σαν να ψαρεύει σε θολά νερά.
Είναι και με τους εμβολιασμένους και με τους αντιεμβολιαστές. Θέλει να ηγηθεί μιας σύγχρονης προοδευτικής Κεντροαριστεράς, την ίδια στιγμή που εξακολουθεί να έχει στην κομματική μαρκίζα τον Πολάκη. Λέει «όχι» στις ρεαλιστικές εξαγγελίες του Μητσοτάκη και την ίδια ώρα δίνει υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Εκείνο, όμως, που τον διατηρεί στο πολιτικό περιθώριο είναι ότι δυσκολεύεται να αντιληφθεί ότι πλέον απευθύνεται σε μια άλλη Ελλάδα, με τους πολίτες να επιζητούν την αλήθεια και τη θετική πρόταση.
Όσο ο κ. Τσίπρας επιμένει στις συνταγές του παρελθόντος, τόσο περισσότερο θα περιθωριοποιείται. Και το βασικότερο: Ο τέως πρωθυπουργός, σε αντίθεση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, επειδή δεν διαβάζει τις ανάγκες του κόσμου, αλλά ακούει αυτά που του λένε οι καρεκλοκένταυροι της Κουμουνδούρου, έχει χάσει οριστικά την απευθείας επικοινωνία με την κοινωνία.