Με αφορμή τη μεγάλη συμμετοχή στις διαδικασίες για την ανάδειξη νέου αρχηγού στο ΚΙΝ.ΑΛ., διαβάσαμε και ακούσαμε πολλά και ενδιαφέροντα. Είδαμε στις τηλεοράσεις δημοσιογραφικά (και όχι μόνο) φαντάσματα του παρελθόντος να μας θυμίζουν πόσο αναγκαία είναι η αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ και πόσο άδικο είναι να μη δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία στον Παπανδρέου να αποδείξει πόσο ωφέλιμος είναι για τη χώρα.

Γενικώς τις τελευταίες μέρες είχαν την τιμητική τους τα σενάρια. Ωστόσο, σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει μία και μόνη πραγματικότητα. Ο λόγος που προσήλθαν μαζικά πολίτες που κινούνται στον προοδευτικό χώρο, για να εκλέξουν νέα ηγεσία στο ΚΙΝ.ΑΛ., έχει να κάνει με το γεγονός ότι πλέον ο Αλέξης Τσίπρας ούτε εμπνέει, ούτε δίνει προσδοκίες για το μέλλον.

Και επειδή παραδοσιακά οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με την εξουσία, αναζητούν το νέο πρόσωπο που θα μπορέσει να δώσει προοπτική στον χώρο. Οπως λοιπόν μέσα σε ελάχιστες μέρες μετακινήθηκαν μαζικά από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, διακρίνοντας μια προοπτική εξουσίας στο πρόσωπο του Τσίπρα, κάπως έτσι αποχωρούν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αναζητώντας μια νέα προοπτική στο ανανεωμένο ΠΑΣΟΚ.

Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής αναζήτησης, ήταν απολύτως λογικό να κατευθυνθούν προς το πρόσωπο εκείνο που είναι άφθαρτο και δεν έχει δοκιμαστεί. Αυτός είναι ο πρώτος και βασικός λόγος της επικράτησης του Νίκου Ανδρουλάκη. Το γεγονός ότι δημιουργεί τις προϋποθέσεις, αλλά κυρίως γεννά την ελπίδα για κάτι νέο στον χώρο.

Ολα τα υπόλοιπα που λέγονται και γράφονται είναι για να περνά ο χρόνος. Ο Τσίπρας θεωρείται «καμένο χαρτί» για τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, που δυσκολεύονται να συμπορευτούν με τις λογικές Πολάκη, Καρτερού και όλων των ακραίων της Κουμουνδούρου.

Οι διαχρονικοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 πίστεψαν ότι ο πρώην πρωθυπουργός θα μπορούσε να «μεταλλάξει» τον ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργώντας μια ευρεία προοδευτική παράταξη.

Αυτό όχι μόνο δεν επετεύχθη, αλλά μέρα με τη μέρα οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι αισθάνονται όλο και πιο άβολα με την τακτική, αλλά κυρίως με τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα (που είναι μία και μόνη) προσήλθαν στις κάλπες εν μέσω κοροναϊού περίπου 300.000 συμπολίτες μας, για να επιλέξουν τον νέο αρχηγό της αντιπολίτευσης και όχι του ΠΑΣΟΚ.

Πρόκειται για μια άκρως δημοκρατική αντίδραση, που στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα πρωτίστως στον κ. Τσίπρα. Με την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη ως αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, τα δεδομένα στον χώρο της Κεντροαριστεράς εκ των πραγμάτων αλλάζουν, αφού πλέον μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική πολιτική πραγματικότητα, με τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να παλεύει (πλέον) όχι για την κατάκτηση της εξουσίας απέναντι στον Μητσοτάκη, αλλά για την κυριαρχία στον χώρο της Κεντροαριστεράς απέναντι στον Ανδρουλάκη.