Πριν καλά-καλά εγκατασταθεί στο Μαξίμου ο Σαμαράς, με τους Μπούρες, τους Λαζαρίδηδες και τους Μουρούτηδες, είχε αρχίσει να υπονομεύει τον Θεοχάρη, που, ως γνωστόν, ήταν επιλογή της τρόικας.

Τότε, ελάχιστοι είχαν εντοπίσει τους πραγματικούς λόγους της πολιτικής εμμονής του Μεσσήνιου με τον Θεοχάρη. Πέρασε ο καιρός και πλέον τα στόματα άρχισαν να ανοίγουν. Ενας από τους βασικότερους λόγους που το δίδυμο Σαμαρά - Μπούρα ήθελε να «φάει» τον τότε γραμματέα Εσόδων είχε να κάνει με το γεγονός ότι δεν μπορούσε να τον φέρει στα νερά του.

Συγκεκριμένα, ο Θεοχάρης είχε αποφασίσει να εισπράξει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του πρωθυπουργικού φίλου, Δημήτρη Μελισσανίδη. Παρά τις πιέσεις που του ασκήθηκαν, δεν έκανε πίσω. Απεναντίας, είχε δώσει εντολή προς τις αρμόδιες υπηρεσίες του Πειραιά να στριμώξουν τον μικρομέτοχο. Κάπως έτσι πήγε για πρώτη φορά στο ταμείο ο «Τίγρης».

Ο Θεοχάρης έφυγε και τα πράγματα επέστρεψαν στις παλιές, καλές μέρες. Επειδή ακούγονται διάφορα περί ασυλίας του Κυρ-ΔΗΜΗΤΡΗ, καλό θα ήταν η διάδοχος του βουλευτή του «Ποταμιού», ΚΑΤΕΡΙΝΑ Σαββαΐδου, να συνεχίσει το σημαντικό έργο που ξεκίνησε ο προκάτοχός της, ελέγχοντας τον Μελισσανίδη και με το ένα «σ», αλλά και με τα δύο.