Έντονα αρνητικό ρόλο στα νεοδημοκρατικά δρώμενα εξακολουθεί να παίζει, εν έτει 2015, ο Αντώνης Σαμαράς. Ο πολιτικός που έχει διαγράψει μέχρι σήμερα μια πορεία γεμάτη σκιές, αναπάντητα ερωτήματα και προσωπικά παιχνίδια σε βάρος της κεντροδεξιάς παράταξης και της Ελλάδας, συνεχίζει να θέλει να κινεί τα νήματα, αυτή τη φορά από το παρασκήνιο, που τόσο πολύ αγάπησε σε ολόκληρη την πολιτική σταδιοδρομία του. Κοιτώντας κάποιος ψύχραιμα προς τα πίσω, από τα πρώτα του βήματα μέχρι και σήμερα, που η Ν.Δ. είναι στην πιο κρίσιμη καμπή της ιστορίας της, θα διαπιστώσει πως ο συγκεκριμένος πολιτικός δεν λειτούργησε ποτέ ομαδικά, αλλά πορευόταν πάντα με γνώμονα το προσωπικό του όφελος.

Από τη μεγάλη προδοσία του 1993 και τη στήριξη μετέπειτα του ΠΑΣΟΚ, μέχρι την επαναδραστηριοποίησή του στη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, είχε πάντα κατά νου την προσωπική και πολιτική του επιβίωση και ποτέ το κοινό καλό. Είχε πάντα στο πολιτικό DNA του την αποσύνθεση, την ίντριγκα, τις φράξιες και ποτέ τη σύνθεση, την ομαλότητα και τη συνεργασία. Το μεγάλο –όπως αποδεικνύεται πλέον καθαρά– λάθος του Κώστα Καραμανλή να μαζέψει πίσω στην παράταξη τον Mεσσήνιο υβριστή του Εθνάρχη φαίνεται πως η Ν.Δ. θα το πληρώνει για χρόνια. Το πρώτο στάδιο ήταν η μετάλλαξή της σε ένα ακροδεξιό απόκομμα, που έφτασε στο ιστορικό χαμηλό του 18%. Η «γαλάζια» παράταξη επί των ημερών του Αντ. Σαμαρά δεν λειτούργησε ούτε δημοκρατικά, ούτε φιλελεύθερα. Λειτούργησε σαν μια Πολιτική Ανοιξη, όπως είχε μάθει τόσα χρόνια ο πρόεδρος Αντώνης.

Μην έχετε, όμως, καμία αμφιβολία. Ο κ. Σαμαράς από τότε προετοίμαζε αυτό που γίνεται σήμερα. Γνωρίζοντας πως η πρωθυπουργία και η προεδρία έχουν πάντα ημερομηνία λήξης, ήθελε να φτιάξει έναν νέο κομματικό στρατό, ο οποίος να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του την επόμενη μέρα. Η Νέα Δημοκρατία ποτέ δεν τον ενδιέφερε. Μόνο να έχει το δικό του μερίδιο. Και πράγματι, ως ο τελευταίος εκλεγμένος πρόεδρος της παράταξης, ο Αντώνης Σαμαράς ελέγχει σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι στο εσωτερικό πεδίο, αφού τοποθέτησε σε θέσεις-κλειδιά δικούς του ανθρώπους. Είναι, λοιπόν, η ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς κάνει αυτό που έμαθε για χρόνια. Κρυμμένος στο σκοτάδι και παίζοντας σε ένα θέατρο σκιών, κινεί τα νήματα με τα στελέχη που ελέγχει, ώστε να διαμορφώσει όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκό τοπίο για τον εαυτό του την επόμενη μέρα της παράταξης. Οποια μορφή και να έχει αυτή. Μοιράζει οφίτσια, ασκεί πιέσεις, προσπαθεί να κλείσει deals. Είναι ουσιαστικά οι «καρποί» που σχεδίαζε από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τα ηνία του κόμματος, εκείνον τον Νοέμβριο του 2009. Να πάρει το δικό του κομμάτι στη μεγάλη Κεντροδεξιά.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι πόρτες της Ν.Δ. επί των ημερών του Αντώνη Σαμαρά άνοιξαν μόνο για τους στενούς πολιτικούς φίλους του, που κινούνταν πάντα στα θολά νερά της άκρας Δεξιάς και του πολιτικού παρασκηνίου. Δεν τους άρεσε το φως και αποστρέφονταν τη γνήσια κεντροδεξιά, δημοκρατική φυσιογνωμία της Ν.Δ. Η θεωρία παιγνίων που κάποτε ακουγόταν σαν ανέκδοτο «πήρε στον λαιμό της» ολόκληρη την Κεντροδεξιά και μαζί την πατρίδα. Ο,τι έσπειρε τα έξι χρόνια της προεδρίας του ο Αντώνης Σαμαράς θερίζει σήμερα η Νέα Δημοκρατία, που ένα μεγάλο κομμάτι της μπορεί ανά πάσα στιγμή να κινηθεί στον ρυθμό που θα υπαγορεύσει εκείνος.

Οι προθέσεις του Αντώνη Σαμαρά έχουν όμως αποκαλυφθεί. Τα δίχτυα που έχει ρίξει μέσω δικών του ανθρώπων σε όλους τους υποψηφίους, μοιράζοντας το παιχνίδι με το βλέμμα στο μέλλον, είναι ένα παλαιοκομματικό παιχνίδι, σαν αυτά που έκανε τη δεκαετία του 1990.Η νέα Κεντροδεξιά που θα γεννηθεί στο άμεσο ή απώτερο μέλλον οφείλει να κλείσει την πόρτα στους Σαμαράδες και στις πρακτικές τους. Το πιο βασικό, όμως, είναι ο νέος αρχηγός της Κεντροδεξιάς να σπάσει το απόστημα που γεννήθηκε και γιγαντώθηκε εντός της Ν.Δ. την τελευταία εξαετία.

Να πετάξει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας εκείνους που έβαζαν το προσωπικό πάνω από το συλλογικό. Γιατί πρέπει να ξέρει ο επόμενος αρχηγός της Ν.Δ. πως ο πραγματικός ηγέτης δεν απολογείται σε αυτούς που θέλουν να τον κρατούν στο χτες, εκβιάζοντας το μέλλον, αλλά στις επόμενες γενιές, στη συνείδησή του και στο μέλλον αυτού του τόπου.

Ενδιαφέρει...

Ο Αντώνης Σαμαράς έχει μάθει να ζει στο παρασκήνιο. 

Υ.Γ: Η νέα Κεντροδεξιά έχει ανάγκη από ρήξεις...