Η εντεινόμενη προκλητικότητα από τους γείτονες της Ελλάδας και κυρίως από την πλευρά της Τουρκίας αποτυπώνει έναν σκληρό κανόνα, που λέει πως τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα μπορεί να δημιουργήσουν ντόμινο εξελίξεων και να επηρεάσουν και τα εθνικά θέματα, με απρόβλεπτες συνέπειες. Αυτό για την Ελλάδα έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς ποτέ δεν είχε γειτονικά κράτη με φιλικές διαθέσεις, κάτι που φαίνεται και στην παρούσα συγκυρία.

Από τη μία, η έντονη κινητικότητα των Τούρκων με τις προκλήσεις στην Αγία Σοφία, αλλά και με την ανακίνηση του θέματος της υποτιθέμενης τουρκικής μειονότητας στη Θράκη και, από την άλλη, η προκλητικότητα στα βορειοδυτικά σύνορα της χώρας, από την πλευρά της Αλβανίας, με την ανακίνηση του θέματος των Τσάμηδων, τα εθνικά ζητήματα εξελίσσονται σε μείζον πρόβλημα. Και αυτό γιατί, όταν η οικονομία είναι αποδυναμωμένη και η χώρα συμπιέζεται διεθνώς, γίνεται πιο ευάλωτη σε κάθε είδους διεκδίκηση από «φίλους» και «γείτονες».

Η Κεντροδεξιά και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλουν να αναδείξουν τα συγκεκριμένα θέματα στον βαθμό που τους αρμόζει και να μην αφήσουν χώρο στην κυβέρνηση να καλύψει ένα πολιτικό κενό που παραδοσιακά ανήκει σε αυτήν, η οποία ήταν πάντα η παράταξη που μπορούσε να εγγυηθεί την εθνική ασφάλεια και την εθνική αξιοπρέπεια.

Οι φωνές που ακούγονται το τελευταίο διάστημα από τη Ν.Δ. για τα θέματα αυτά είναι μεμονωμένες και θα πρέπει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πάρει πάνω του το να σηκώσει την εθνική ατζέντα. Με σωστή αντιπολίτευση πρέπει να αναδείξει το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αποδυνάμωσε τη χώρα σε όλα τα επίπεδα, αφενός, και, αφετέρου, να γίνει συνομιλητής με ένα κοινό με το οποίο αυτή τη στιγμή δεν είναι, αφήνοντας περιθώριο στον Αλέξη Τσίπρα να το καλύψει αυτός.

Το αν μπορεί να το κάνει αυτό ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη απαντηθεί από τους 16 μήνες της διακυβέρνησής του, καθώς ο πρωθυπουργός έχει αποδείξει πως μπορεί πολύ εύκολα να σηκώσει πατριωτικές «κορώνες», που πιάνουν τον παλμό ενός άλλου κοινού, πλην του δικού του.

Σε καμία περίπτωση δεν λέω πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να λαϊκίσει, όπως έχει κάνει κατ’ επανάληψη ο πρωθυπουργός. Αντίθετα, στο πλαίσιο μιας σοβαρής πολιτικής δύναμης, όπως αυτής που ηγείται, πρέπει να αναδείξει τα εθνικά θέματα και να ζητήσει το αυτονόητο σε τέτοιες περιπτώσεις: εθνικό μέτωπο και εθνική γραμμή για την αντιμετώπιση παρόμοιων προκλήσεων, που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πως θα υπάρξουν και στο μέλλον.

Από την άλλη άκρη του Αιγαίου, εξάλλου, διαφαίνεται μια πολιτική όχι εκτόνωσης, αλλά κλιμάκωσης της έντασης, και η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ηγείται μιας παράταξης που είχε πάντα πρώτη στην ιεραρχία της την εθνική κυριαρχία και αξιοπρέπεια. Κανένα άλλο κόμμα πλην της Ν.Δ. και καμία άλλη παράταξη πλην της Κεντροδεξιάς δεν υπηρέτησε διαχρονικά με τόση πίστη αυτό το ιδανικό.

Πρέπει ο αρχηγός της ελληνικής Κεντροδεξιάς να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ώστε η Ελλάδα να μη βρεθεί προ εθνικών εκπλήξεων. Και μαζί με το ύψιστο αυτό καθήκον, που είναι το εθνικό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα δείξει πως, πλην των ιδιωτικοποιήσεων και της φιλελεύθερης οικονομίας, έχει και άλλα σημαντικά θέματα στην ατζέντα του, τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ούτε τη γνώση ούτε και την πρόθεση να τα χειριστεί όπως ξέρει να κάνει η Κεντροδεξιά.

Τώρα είναι μια χρυσή ευκαιρία για τον Κ. Μητσοτάκη να αναδείξει μία άλλη πλευρά του ηγετικού του χαρακτήρα. Να δείξει πως στα μεγάλα και σημαντικά βάζει το εθνικό πάνω από το κομματικό και, ταυτόχρονα, ηγείται μιας παράταξης που αποτελεί την πιο αξιόπιστη λύση, όταν η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση.