Κατά τη διάρκεια της «απολογίας» του ενώπιον των μελών της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που διερευνά τα δάνεια που δόθηκαν από τις τράπεζες σε κόμματα και μέσα ενημέρωσης, ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ, Γιάννης Αλαφούζος, κατ’ επανάληψη ισχυρίστηκε ότι τα δάνεια που έχει λάβει είναι απολύτως ενήμερα και ότι ο ίδιος έχει δώσει ακόμη και προσωπικές εγγυήσεις προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο να μη δεχτούμε τους ισχυρισμούς του.

Από τότε όμως υπήρξαν διάφορες εξελίξεις, που σχετίζονται με τα οικονομικά του ιδιοκτήτη του ΣΚΑΪ. Κατόπιν εντολής του προϊσταμένου των οικονομικών εισαγγελέων, Παναγιώτη (σ.σ. και όχι Πάνου) Αθανασίου, μετά από ενδείξεις για φοροδιαφυγή εκτεταμένης κλίμακας, δεσμεύτηκαν οι προσωπικοί λογαριασμοί, αλλά και το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του Γιάννη Αλαφούζου. Αν δεχτούμε τον ισχυρισμό του τελευταίου, ότι δηλαδή έχει (και) προσωπικά εγγυηθεί τα δάνεια που έχει λάβει κυρίως από την Εθνική Τράπεζα, μετά τη δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων και των τραπεζικών λογαριασμών του, αυτομάτως εγείρεται ζήτημα για το αξιόχρεο των συγκεκριμένων εγγυήσεων.

Ωστόσο, παρά τις ραγδαίες εξελίξεις, δεν υπήρξε καμία αντίδραση από την πλευρά της Εθνικής. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι για τους κ.κ. Κατσέλη και Φραγκιαδάκη ελλοχεύει πλέον ο κίνδυνος της κακουργηματικής απιστίας, από τη στιγμή που, ενώ γνωρίζουν ότι έχει δεσμευτεί το σύνολο των λογαριασμών και των περιουσιακών στοιχείων του Γ. Αλαφούζου, δεν έχουν προχωρήσει στα προβλεπόμενα από τον νόμο. Με απλά λόγια, η διοίκηση της Εθνικής την επομένη της απόφασης του οικονομικού εισαγγελέα θα έπρεπε να έχει κινήσει τις σχετικές διαδικασίες. Αν δεν το γνωρίζουν, στους ενδεικτικούς λόγους καταγγελίας μιας δανειακής σύμβασης εμπεριέχεται, μεταξύ των άλλων, «η δέσμευση ή σφράγιση της περιουσίας του δανειζομένου».

Από κει και πέρα, οι άλλοι λόγοι για να καταγγελθεί ένα δάνειο είναι η μη τήρηση των συμφωνηθέντων όρων του, η μη καταβολή δόσεων ή τόκων εμπροθέσμως, η σημαντική μείωση της οικονομικής επιφάνειας του δανειζομένου, η πτώχευση ή η υπαγωγή σε καθεστώς αναγκαστικής διαχείρισης και η επιβολή περιορισμού της ικανότητας δικαιοπραξίας ή ο θάνατος αυτού. Πέραν τούτου, «η τράπεζα μπορεί να ζητήσει πρόσθετες εξασφαλίσεις και σε δάνεια στα οποία ο εγγυητής έχει περιέλθει σε κάποια από τις παραπάνω δυσμενείς καταστάσεις». Η διοίκηση της Εθνικής πρώτιστα και αυτές των υπόλοιπων τραπεζών με τις οποίες συνεργάζεται ο Γ. Αλαφούζος όφειλαν να έχουν κινηθεί, εφόσον υπάρχουν προσωπικές εγγυήσεις.

Οπως γίνεται αντιληπτό, μετά τα παραπάνω ήρθε και πάλι η ώρα των εισαγγελέων. Εκτός κι αν η εισαγγελέας Διαφθοράς, Ελένη Ράικου, αδιαφορήσει, όπως κάνει και στην περίπτωση των συναλλαγών του μεγαλοεκδότη Φιλιππάκη με τον φυγόδικο απατεώνα Πέτρο Κυριακίδη. Αν όμως και πάλι η κυρία Ράικου, επειδή δεν διαβάζει τα «Π», αδιαφορήσει, είμαι βέβαιος ότι ο Παναγιώτης (σ.σ. Πάνος κατά Αλαφούζο) Αθανασίου θα παρέμβει άμεσα, δίνοντας τέλος στην ολιγωρία των τραπεζών. Αλλωστε, τη θέση της κυρίας Κοτζαμάνη, που ολιγωρούσε κατ’ εξακολούθηση, την έχει πάρει η αδέκαστη και αποφασισμένη να πατάξει τη διαφθορά κυρία Ξένη Δημητρίου.