Η δημοσκοπική κατάρρευση των νεοκομουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ
Καμία απήχηση στην κοινωνία δεν είχαν οι παροχές του Αλέξη Τσίπρα
Πριν από περίπου έναν µήνα, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, σε µια προσπάθεια να συσπειρώσει την εκλογική του πελατεία, αποφάσισε την έκτακτη καταβολή της 13ης σύντα ξης στους χαµηλοσυνταξιούχους. Η συγκεκριµένη κίνηση είχε έναν και µόνο στόχο: να καλοπιάσει τους δυσαρεστηµένους ψηφο φόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε, από αυτήν εδώ τη στήλη, είχε επισηµανθεί ότι θα ήταν εξαιρε τικά δύσκολο αν όχι απίθανο να υπάρξει οποιοδήποτε όφελος.
Και αυτό γιατί, όπως συνέβη και κατά το παρελθόν, οι ψηφοφόροι έχουν προεξοφλήσει τα θετικά, πράγµα που σηµαίνει ότι δεν δείχνουν διάθεση να τα «πιστώσουν» στους κυβερνώντες. Το βασικό συµπέρασµα που προκύπτει από τη σηµερινή δηµοσκόπηση της Alco έχει να κάνει µε την ουσιαστική αποδοκιµασία των πολιτών απέναντι στους τακτικισµούς των νεοκοµµουνιστών. Τα ευρήµατα της έρευνας έρχονται να επιβεβαιώσουν την ήδη καταγεγραµµένη τάσης που θέλει την πλειοψηφία του εκλογικού σώµατος να αποστρέφεται τον υφιστάµενο κυβερνητικό συνασπισµό.
Μάλιστα, εκείνο που προκύπτει ξεκάθαρα από τις απαντήσεις που έδωσαν οι ερωτηθέντες είναι ότι οι πολίτες δεν έχουν να περιµένουν απολύτως τίποτα από την κυβερνώσα Αριστερά. Επί της ουσίας, έχει εκλείψει και η παραµικρή προσ δοκία που ενδεχοµένως να είχαν ακόµη και οι πιο σκληροί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δείκτες του κυβερνητικού ρολογιού έχουν αρχίσει να µετρούν αντίστροφα και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι µόλις οι 9 στους 100 ψηφοφόρους εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στις επόµενες εκλογές υπάρχει έστω και µία µικρή πιθανότητα να επικρατήσει ο κ. Τσί πρας µε την παρέα του. Με απλά λόγια, η κοινωνία έχει προδικάσει το πολιτικό τέλος της κυβέρνησης, καταδικάζοντας τους αριστερούς τακτικισµούς στους οποίους επιδίδεται, στην ύστατη προσπάθεια που καταβάλλει για να αποφύγει τον εκλογικό διασυρµό, και την ανυπαρξία των πολιτικών. ∆υστυχώς για τον πρωθυπουργό, από το σύνολο των δηµοσκοπήσεων έχει αρχίσει και παγιώνεται µια εικόνα που οδηγεί µε µαθηµατική ακρίβεια σε δυσµενές εκλογικό αποτέλεσµα. Η κυβέρ νηση αδυνατεί πλέον να πείσει ακόµη και το 3% που παραδοσιακά ψήφιζε ΣΥΡΙΖΑ. Το µεγάλο πρόβληµα που έχει αρχίσει και αντιµετωπίζει έχει να κάνει µε τη δυσπιστία µε την οποία βλέπει ο κόσµος τα όσα λέει και πράττει.
Το µεγάλο ίσως και καθοριστικό πρόβληµα για την κυβέρνηση ακούει στο ονοµατεπώνυµο «Αλέξης Τσίπρας». Οι δηµοσκοπήσεις δείχνουν ότι το επί χρόνια ισχυρό «χαρτί» της Αριστεράς στον δρόµο για την εξουσία εσχάτως έχει µετατραπεί στο µεγάλο ντεσαβαντάζ για την κυβερνητική επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός καταγράφει, πλέον, ήττες σε όλα τα επίπεδα. Το βασικότερο, όµως, είναι ότι δεν µπορεί να εγγυηθεί προοπτική και ελπίδα. Οι παροχές του ∆εκεµβρίου είχαν ακριβώς την ίδια ανταπόκριση µε τις επιταγές που έδινε, προεκλογικά, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ο Γεώργιος Ράλλης. Ο κόσµος, και τότε και σήµερα, αντιλαµβάνεται την πολιτική σκοπιµότητα που εξυπηρετούν οι εφάπαξ καταβολές συντάξεων.
Εκείνο που δεν έχει καταλάβει ακόµη ο κ. Τσίπρας είναι ότι εδώ και τρεις µήνες έχει αρχίσει να µετρά το δεύτερο µισό του µνηµονιακού του χρόνου. Μιας διαδικασίας που έχει αποδείξει ότι δεν δείχνει διαλλακτικότητα σε οποιαδήποτε επιχείρηση λαϊκισµού. Η κοινωνία είναι υποψιασµένη και δεν «µασάει» ούτε από υποσχέσεις, ούτε από φιλοδωρήµατα. Οι εποχές που οι ηγέτες λίγο πριν από τις εκλογές έριχναν το τυράκι στη φάκα, προκειµένου να τσιµπήσει ο ψη φοφόρος, ανήκουν ανεπιστρεπτί στο παρελ θόν. Οσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσει ο κ. Αλέξης Τσίπρας τη δηµοσκοπική πραγµα τικότητα, τόσο πιο µικρή θα είναι στο τέλος η εκλογική ζηµιά για τον ΣΥΡΙΖΑ, που πλέον «φλερτάρει» µε το 15%, χωρίς να έχει καµία σηµασία ποιο εκλογικό σύστηµα θα επιλέξει για να καταγράφει ο εκλογικός του διασυρµός.!