Η ∆ηµοσίευσις είναι η ψυχή της ∆ικαιοσύνης». Αυτή η φράση, που αποδίδεται στον Ιωάννη-Ιάκωβο Μάγερ, τον Ελβετό φιλέλληνα και πατέρα της νεοελληνικής δηµοσιογραφίας, που πολέµησε και σκοτώθηκε κατά την Εξοδο του Μεσολογγίου, δεσπόζει εδώ και δεκαετίες σε µια επιγραφή στην πρόσοψη των γραφείων της ΕΣΗΕΑ. Τα όσα συνέβησαν ωστόσο την περασµένη Πέµπτη, στην αίθουσα του Α’ Αυτοφώρου Μονοµελούς Πληµµελειοδικείου, απέδειξαν περίτρανα και πέρα από κάθε αµφιβολία ότι η σηµερινή κυβέρνηση όχι µόνο αγνοεί επιδεικτικά το συνταγµατικά κατοχυρωµένο δικαίωµα της ελευθεροτυπίας, αλλά και δεν διστάζει να υλοποιήσει το σχέδιό της για φίµωση του Τύπου που της ασκεί κριτική, πιστή στο δόγµα «Ή µαζί µας ή απέναντί µας». Κεντρικό πρόσωπο, στη δίκη-παρωδία, που διήρκεσε 14 ολόκληρες ώρες, ήταν ο υπουργός Αµυνας και συγκυβερνήτης του κ. Τσίπρα, Πάνος Καµµένος. Ενας πολιτικός καιροσκόπος, που, παρά το γεγονός ότι υπηρέτησε επί δεκαετίες πιστά το σύστηµα που σήµερα καταγγέλλει, εµφανίζεται στην κοινή γνώµη σαν να προήλθε από πολιτική παρθενογένεση.

Είναι ο ίδιος που έχτισε την πολιτική του, αντιµνηµονιακή καριέρα σε θεωρίες συνωµοσίας, στοχοποίησης των αντιπάλων του, τροφοδότησε και κεφαλαιοποίησε τον διχασµό της ελληνικής κοινωνίας, για να υφαρπάξει την εξουσία και να υπογράψει εν τέλει «στα τέσσερα» -κατά την προσφιλή του φράσηµνηµόνια, παραχώρηση της δηµόσιας περιουσίας για 99 χρόνια και όλα όσα κατήγγελλε µε στεντόρεια φωνή και µεγάλες δόσεις φθηνού θεατρινισµού από τα έδρανα της Βουλής.  

ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ αίθουσα των δικαστηρίων δεν δικάστηκε η µήνυση για συκοφαντική δυσφήµηση. Εξάλλου, από την ακροαµατική διαδικασία απεδείχθη ότι όχι µόνο πήγε στις Αλπεις, όπως είχαν αποκαλύψει τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», αλλά έκανε και µια µίνι περιοδεία -σεµνά και ταπεινά βεβαίωςστην Ιταλία και την Αυστρία, σε µια περίοδο που η ελληνική κοινωνία χειµάζεται από τις πολιτικές της κυβέρνησής του, ως άλλη… Μαρία Αντουανέτα. Στη συγκεκριµένη αίθουσα δεν έγινε καν δίκη για τα παιδιά του, τα οποία ο ίδιος επιχείρησε να χρησιµοποιήσει ως ασπίδα, ενώ πολύ καλά γνωρίζει ότι η κριτική αφορούσε τον ίδιο και τις οβιδιακές πολιτικές του µεταµορφώσεις, δίπλα στους «συντρόφους» του, όπως ο ίδιος αποκαλεί τους εθνοµηδενιστές και πατριδοκάπηλους αριστερούς.

Η κινηµατογραφική µας σύλληψη, η σκευωρία που κατέρρευσε, περί δήθεν εκβιασµού, αλλά και η δίκη που κράτησε 14 ολόκληρες ώρες, γεγονός πρωτόγνωρο για πληµµέληµα, ήταν η τελική πράξη ενός προµελετηµένου σχεδίου πολιτικής δίωξης, στοχοποίησης και απαξίωσης των στελεχών, των εργαζοµένων-δηµοσιογράφων και εν τέλει της ίδιας της εφηµερίδας. Το σχέδιο αυτό µάλιστα βρήκε και πρόθυµους αναµεταδότες, γνωστά τηλεοπτικά κανάλια και σάιτ, που κατά έναν «διαβολικό» τρόπο συνδέονται µεταξύ τους, είτε µέσω των υπόγειων σχέσεων των ιδιοκτητών τους είτε λόγω της διαφήµισης που απλόχερα νέµονται από συγκεκριµένα «παράκεντρα», που εκτελούν συµβόλαια κατά όσων αντιστέκονται στην καζινοποίηση της χώρας, το µεγάλο έγκληµα αυτής της πολιτικά τραβεστί κυβέρνησης. Επί 14 ολόκληρες ώρες η έδρα του δικαστηρίου επέτρεπε στον Πάνο Καµµένο να µετατρέπει τη δίκη σε ένα σόου, εκτοξεύοντας λάσπη για δήθεν χρηµατοδότηση από «µαύρα» χρήµατα από το ΚΕΕΛΠΝΟ, µια συκοφαντία για την οποία έχουµε επανειληµµένως ασκήσει αγωγές και µηνύσεις εις βάρος του. Οταν ερωτάτο, βέβαια, εάν υπάρχει κάποια δίωξη εναντίον µας… ποιούσε την νήσσαν.

Πρόκειται για τον ίδιο τον υπουργό της «αλήθειας», ο οποίος κάθε φορά που πλησιάζει η ώρα να εµφανιστεί ενώπιον του φυσικού του δικαστή παρακαλεί -πίσω ΠΑΝΤΑ από τις κάµερες, αλλά ευτυχώς ενώπιον µαρτύρωνγια αναβολή ή µαταίωση. Επί ώρες, ο Καµµένος, µε την πρωτοφανή ανοχή του δικαστηρίου, ανέπτυσσε θεωρίες συνωµοσίας, προσπαθώντας να συνδέσει την εφηµερίδα µε την υπόθεση του «Noor 1», αφήνοντας υπονοούµενα ενώπιον των τηλεοπτικών καµερών και δίνοντας υλικό στα προαναφερόµενα ΜΜΕ να αναπαράγουν τις αθλιότητές του. Πρόκειται για έναν ισχυρισµό για τον οποίο επίσης εκκρεµούν µηνύσεις, αγωγές και ασφαλιστικά µέτρα εναντίον του. Ο ίδιος ωστόσο, κρυπτόµενος πίσω από τη βουλευτική του ασυλία, από «λέων» ενώπιον των καµερών µετατρέπεται σε… λαγό κάθε φορά που πλησιάζει η δίκη.  

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ εµάς εδώ στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» δεν υπάρχει πλέον καµία αµφιβολία. Είναι γεγονός ότι ο Πάνος Καµµένος, ο οποίος παραµονές του δικαστηρίου -µε προφανή στόχο να επηρεάσει την έδραεκτόξευσε την ίδια λάσπη από του βήµατος της Βουλής, εκτελεί πιστά ένα σχέδιο «δολοφονίας προσωπικότητας», προκειµένου να στοχοποιήσει και να απαξιώσει τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Είµαστε στόχος πολιτικής δίωξης, επειδή ασκούµε κριτική στην κυβέρνηση. Αυτό που επίσης είναι γεγονός είναι ότι στο πλευρό του κυρίου Καµµένου ως νοµικοί παραστάτες -οι οποίοι µάλιστα επίσης ανέπτυσσαν επί ώρες την ίδια άθλια θεωρίαήταν έγκριτοι δικηγόροι, τους οποίους όλως τυχαίως συναντάµε στις δικαστικές αίθουσες σε όλες ανεξαιρέτως τις δικαστικές διαµάχες µε τους επιχειρηµατίες κ. ∆ηµήτρη Μελισσανίδη (τον γνωστό και ως «µη µέτοχο του ΟΠΑΠ»), Γιάννη Αλαφούζο και Νικόλα Πατέρα. Και ένα τρίτο γεγονός, που κατά τη γνώµη µας είναι και το πιο σηµαντικό. Τα τηλεοπτικά δίκτυα που ελέγχονται από τους εν λόγω ιδιοκτήτες και τροφοδοτούνται από τα εκατοµµύρια της διαφήµισης που δαπανά ο ΟΠΑΠ, η οποία, όπως έχουν αποκαλύψει τα «Π», έχει αυξηθεί κατά 300% (!) τα τελευταία έτη, είναι τα ίδια που έδωσαν απλόχερα βήµα στον Πάνο Καµµένο να αναπτύξει τις συκοφαντίες του µε άθλια ρεπορτάζ, στοχευµένα µοντάζ και δηλώσεις, προκειµένου να συνεχίσει το σόου που ανέχθηκε (περιέργως) το δικαστήριο και στις τηλεοπτικές κάµερες. Το αφελές επιχείρηµά τους, δε, για να δικαιολογηθούν είναι ότι «αυτά ανέφερε ο υπουργός». ∆υστυχώς γι’ αυτούς οι µάσκες έπεσαν. ∆ιότι τα συγκεκριµένα ΜΜΕ, προφανώς µπουχτισµένα από τις διαφηµίσεις του ΟΠΑΠ, έχουν «λησµονήσει» να αναφερθούν σε ένα σκάνδαλο που µάλλον διέλαθε την προσοχή και του κατά τα άλλα λαλίστατου υπουργού. Ο Πάνος Καµµένος, ο οποίος στο παρελθόν στηλίτευε (και ορθώς) τη σκανδαλώδη πώληση του ΟΠΑΠ -όπως άλλωστε και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σηµερινοί «ένοικοι» του Μεγάρου Μαξίµου-, δεν έχει να πει ούτε καν µία κουβέντα για την απίστευτη καζινοποίηση της χώρας. Ο επαναστάτης πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., ο οποίος προστατεύει τα όσια και τα ιερά της πατρίδας, λησµόνησε να κάνει έστω και ένα σχόλιο για το γεγονός ότι δίπλα από σχολεία και εκκλησίες ανοίγουν καζίνο µε «κουλοχέρηδες», «φρουτάκια» και ασύδοτο τζόγο. Προφανώς το πηγαινέλα στις Βρυξέλλες για τη διαπραγµάτευση του τρώει όλο τον χρόνο…  

ΕΙΜΑΣΤΕ σίγουροι ότι όλες αυτές οι συµπτώσεις δεν είναι τυχαίες. Οπως επίσης είµαστε σίγουροι ότι το κυνηγητό µας δεν θα σταµατήσει. ∆εν σκοπεύουµε όµως σε καµία περίπτωση να σταµατήσουµε και εµείς. Στόχος µας είναι να φέρουµε στο φως τους αυτουργούς (φυσικούς και ηθικούς) αυτής της δίωξης εναντίον µας και να αναδείξουµε τις υπόγειες διασυνδέσεις τους. Η εφηµερίδα µας θα συνεχίσει να πρωτοστατεί στην αποκάλυψη του ειδεχθέστερου εγκλήµατος αυτής της κυβέρνησης, που είναι η καζινοποίηση της εξαθλιωµένης χώρας. Πρώτοι φέραµε στο φως την ύποπτη αλλαγή του κανονισµού που επιτρέπει στον ΟΠΑΠ να ανοίξει σε κάθε γειτονιά «ναούς» του τζόγου, οδηγώντας µε απόλυτη βεβαιότητα στην εξαθλίωση της ελληνικής οικογένειας. Πρόκειται για µια συναλλαγή που, όπως αποκάλυψαν τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», έγινε µόλις λίγες µέρες µετά από µια… τυχαία συνάντηση ενός κορυφαίου υπουργού της κυβέρνησης µε τους µετόχους του ΟΠΑΠ στις Βρυξέλλες. Ξέρουµε ότι η «συµµαχία» εναντίον µας είναι ισχυρή, έχει πολιτικές πλάτες και, απ’ ό,τι φαίνεται πλέον, έχει και πολιτικό εκπρόσωπο, που αποκαλύπτεται µέρα µε τη µέρα. ∆ίνουµε όµως µια υπόσχεση: ∆εν πρόκειται να κάνουµε πίσω, γιατί δεν έχουµε τίποτα να φοβηθούµε και τίποτα να κρύψουµε.

Είµαστε έτοιµοι για οποιαδήποτε δίωξη και έλεγχο.   Εχουµε απόλυτη εµπιστοσύνη στην ελληνική ∆ικαιοσύνη και είµαστε βέβαιοι ότι οι συκοφάντες µας θα πάρουν την τιµωρία που τους αξίζει από τον φυσικό τους δικαστή. Είµαστε επίσης σίγουροι ότι πριν από αυτό θα έχουν πάρει και τη θέση που τους αξίζει από τον ελληνικό λαό. ∆εν φοβόµαστε όµως και για έναν άλλο λόγο: ∆ιότι έχουµε συµµάχους εσάς. Τους χιλιάδες αναγνώστες µας. Τους µόνους στους οποίους θέλουµε και πρέπει να απολογούµαστε. Ξέραµε από την πρώτη µέρα ότι ο δρόµος που διαλέξαµε είναι ο δύσκολος. Αλλά, όπως έλεγε και ο Τζορτζ Οργουελ, «δηµοσιογραφία είναι να δηµοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δηµοσιευθούν. Τα υπόλοιπα είναι δηµόσιες σχέσεις».