O πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έκοψε κορδέλες, είπε για πολλοστή φορά τα ψέµατά του, έδωσε τις παχυλές υποσχέσεις του και προσπάθησε να αλλάξει την πραγµατικότητα, λίγα λεπτά αφότου έκοψε την κορδέλα στην Εθνική Οδό Κορίνθου-Πατρών και στις σήραγγες στις οποίες έδωσε τα ονόµατα του Κωστή Στεφανόπουλου, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Νίκου Τεµπονέρα. Οικειοποιήθηκε ακόµα ένα έργο που άλλοι σχεδίασαν, άλλοι ξεκίνησαν και άλλοι υλοποίησαν. Μια µατιά, όµως, στο πώς κατανέµονται οι πόροι για την κατασκευή του έργου είναι αποκαλυπτική και εκθέτει τον πρωθυπουργό σε κάθε λέξη του µε αδιάψευστα στοιχεία.

Το έργο, σύµφωνα µε την ανάδοχο εταιρεία, χρηµατοδοτήθηκε κατά 38% από ιδιωτικά κεφάλαια (29% τραπεζικά δάνεια, 9% ίδια κεφάλαια). ∆άνεια από τις τράπεζες που η κυβέρνησή του έκλεισε το καλοκαίρι του 2015 και όταν άνοιξαν είχαν περιορισµό στις κινήσεις κεφαλαίων, µε αποτέλεσµα να οδηγηθούν η αγορά και η πραγµατική οικονοµία σε ασφυξία. Το 23% της χρηµατοδότησης του έργου είναι από τη συµβολή των χρηστών, µε λίγα λόγια από τα διόδια που πληρώνουν οι Ελληνες φορολογούµενοι, οι οποίοι έχουν υποστεί αιµατηρές µειώσεις σε µισθούς και συντάξεις µε το τρίτο Μνηµόνιο που εκείνος υπέγραψε και επιφυλάσσεται να τις συνεχίσει µε το τέταρτο Μνηµόνιο που σχεδιάζει να φέρει. Είναι τα ίδια διόδια που ο ΣΥΡΙΖΑ του 3% και ο Αλέξης Τσίπρας όταν ήταν πρόεδρος στο κόµµα αυτού του ποσοστού καλούσαν τους πολίτες -ναι, αυτούς που τους έκανε περικοπέςνα µην πληρώνουν.

Αυτός ο αριστερός ψευτοακτιβισµός έµεινε στην Ιστορία ως κίνηµα «∆εν πληρώνω» και είχε αριστερή απόχρωση, όπως και το Μνηµόνιο που έρχεται. Το 33% των κονδυλίων για την κατασκευή του δρόµου προέρχεται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Της Ευρωπαϊκής Ενωσης που µε περίσσια ευκολία κατηγορούν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ και ενίοτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, µε προσβλητικές εκφράσεις. Είναι η ίδια Ευρωπαϊκή Ενωση που παραλίγο να µας οδηγήσει στο περιθώριό της η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καµµένου. Αυτό που ευτυχώς δεν συνέβη ήταν να πετύχουν τα «καουµποϊλίκια» του 2015, µε τα πειράµατα και την περήφανη διαπραγµάτευση. Ποιο είναι αυτό; Να βγει η Ελλάδα από τη ζώνη του ευρώ, όπως ήθελαν στις συνιστώσες, και να βυθιστεί στη φτώχεια, την κοινωνική αναταραχή, την ανασφάλεια και τον κίνδυνο λόγω της γεωπολιτικής θέσης της. Η προϋπόθεση, λοιπόν, για να υπάρχουν όλοι αυτοί οι δρόµοι και να κόβει κορδέλες ο Αλέξης Τσίπρας αποτυπώνεται στη χρηµατοδότηση του έργου από ευρωπαϊκά κονδύλια, η οποία είναι ακριβώς το ένα τρίτο του συνολικού κόστους.

Ο µοναδικός λόγος που κατέστησε δυνατές τις φιέστες και γλύτωσε τους Ελληνες από τον δρόµο που κόστισε χιλιάδες ψυχές δεν είναι ότι η κυβέρνηση έδωσε στην κυκλοφορία τον αυτοκινητόδροµο, αλλά ότι στις 28 Μαΐου 1979 ο Ελληνας τότε πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Καραµανλής, υπέγραψε στο αίθριο του Ζαππείου Μεγάρου τη Συνθήκη Προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονοµική Κοινότητα. Ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραµανλής, κόντρα στην περιρρέουσα ατµόσφαιρα της εποχής, στους δρόµους και τον Τύπο, πήρε την πολιτική απόφαση και µε προσωπική σφραγίδα έβαλε την Ελλάδα στις ράγες της ελπίδας και της ανάπτυξης, εντάσσοντάς τη στον σκληρό πυρήνα των ισχυρών της Γηραιάς Ηπείρου. Εκτοτε, τα χρήµατα της Ευρώπης, τα «πακέτα» που µετά έγιναν Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, άλλαξαν την Ελλάδα και την κατέστησαν µια ευρωπαϊκή χώρα.

Αν, λοιπόν, σε κάποιον οφείλουν όλοι όσοι κόβουν κορδέλες µια αναφορά είναι ο Κωνσταντίνος Καραµανλής και, αν δεν µπορούν για τις δικές τους µικροκοµµατικές εµµονές να αναφερθούν σε όσα έκανε εκείνος, τουλάχιστον ας κάνουν ό,τι µπορούν για να κρατήσουν ανοιχτό τον δίαυλο που συνδέει την Ελλάδα µε την Ευρώπη. Για αυτούς ακριβώς τους λόγους πρέπει να κατασκευαστεί µια νοητή σήραγγα της Ελλάδας µε τον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η σήραγγα που πριν από 36 χρόνια οδήγησε στην ελπίδα και σήµερα οδηγεί στην επιβίωση. Αυτή, λοιπόν, πρέπει να πάρει το όνοµα του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραµανλή.