Πολλές φορές οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα δρουν και αντιδρούν σαν να µην τις παρακολουθεί κανείς στον υπόλοιπο κόσµο. Οι πολιτικοί αρχηγοί λένε πράγµατα που εις γνώσιν τους δεν ανταποκρίνονται ούτε στην αλήθεια ούτε στην πραγµατικότητα. Ολα αυτά ευδοκιµούσαν, και µάλιστα χωρίς κανένα κόστος και κανέναν κίνδυνο, σε περιόδους που η χώρα ευηµερούσε οικονοµικά. Για παράδειγµα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε τη δυνατότητα, µε περισσή µάλιστα ευκολία, να επιτίθεται στους Αµερικανούς και ταυτόχρονα να κάνει ανοίγµατα στον Αραφάτ και τον Καντάφι, χωρίς αυτή η επιλογή να έχει οποιοδήποτε κόστος για τη χώρα.

Τα τελευταία χρόνια, τα πράγµατα έχουν διαφοροποιηθεί και οι όποιες ενέργειες των πρωθυπουργών εκ των πραγµάτων -και σε ελάχιστο χρόνοδιακτινίζονται στα πέρατα της Γης. Αν, για παράδειγµα, εδώ στην Αθήνα απειλούµε ότι «θα καταργήσουµε µε έναν νόµο και ένα άρθρο τα Μνηµόνια» και ότι θα κάνουµε «τις αγορές να χορεύουν πεντοζάλη», δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να φτάσει η σχετική πληροφορία στο Βερολίνο. Το έχω γράψει κατ’ επανάληψη και δεν θα βαρεθώ να το επαναλαµβάνω: ∆υστυχώς, ο τόπος πλήρωσε πανάκριβα τον λαϊκισµό και την πολιτική δηµαγωγία.

Παρά ταύτα, το λάθος επαναλαµβάνεται. Στη δυσκολότερη περίοδο για την Ελλάδα, στον βωµό της όποιας πολιτικής επιβίωσης, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δεν διστάζει να παίξει µε τη φωτιά, ρισκάροντας διαχρονικές σταθερές, όπως είναι ο σταθερός προσανατολισµός της χώρας στη ∆ύση. Αναφέροµαι στην περίπτωση του επιχειρηµατία Ιβάν Σαββίδη, που εσχάτως εµφανίζεται ως το πρόσωπο που θα αλλάξει τον ρουν της Ιστορίας. Και, για να µην παρεξηγηθώ, δεν συνδέω τις εξελίξεις που σχετίζονται µε τον οµογενή επιχειρηµατία µε την ιστορική οµάδα της Μακεδονίας, τον ΠΑΟΚ.  

Το πρόβληµα είναι πολύ πιο σηµαντικό και δυστυχώς ξεπερνά τα εγχώρια µικροπολιτικά ή άλλα παιχνίδια. Η εµπλοκή του κ. Σαββίδη σε διάφορα projects, όπως είναι το στρατηγικής σηµασίας λιµάνι της Θεσσαλονίκης, µε τις ευλογίες της κυ-βέρνησης των Τσίπρα-Καµµένου, κινδυνεύει να διαταράξει τις σχέσεις Ελλάδας ΗΠΑ. Και, µπορεί κάποιοι τεχνηέντως να υποβαθµίζουν για τους δικούς τους λόγους τη συγκεκριµένη εξέλιξη, αυτό όµως δεν σηµαίνει ότι δεν ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθεί η χώρα µας ως ο «κύριος αγωγός» υλοποίησης µιας στρατηγικής που ενορχηστρώνεται από τον ρωσικό παράγοντα και έχει ως στόχο να επηρεάσει συνολικά τη φυσιογνωµία της Ε.Ε. Οι ΗΠΑ έχουν φροντίσει εδώ και καιρό να αποστείλουν το µήνυµα τόσο προς το Μέγαρο Μαξίµου όσο και προς τον υπουργό Αµυνας, Πάνο Καµµένο.

Παρά ταύτα, οι κυβερνώντες δεν δείχνουν να αντιλαµβάνονται τους πραγµατικούς και σοβαρούς κινδύνους που εγκυµονεί η υπερδραστηριοποίηση του οµογενούς (ρωσικής καταγωγής) επιχειρηµατία. Εκείνο µάλιστα που ενοχλεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τον αµερικανικό παράγοντα είναι η πληροφορία που θέλει τους κυβερνώντες να ενθαρρύνουν και να στηρίζουν εµπράκτως τα όποια σχέδια έχει καταστρώσει σε όλα επίπεδα ο κ. Ιβάν Σαββίδης. Επειδή έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί η περίοδος που ο εκάστοτε υποψήφιος πρωθυπουργός διατυµπάνιζε συνθήµατα όπως: «Εξω οι βάσεις του θανάτου», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», σήµερα κυβερνητικές επιλογές που απειλούν να αλλοιώσουν το διαχρονικό δόγµα του «Ανήκοµε εις την ∆ύσιν» µπορεί να βάλουν σε τεράστια περιπέτεια τη χώρα.

Και, σε µια τέτοια περίπτωση, δεν θα έχει καµία σηµασία η στήριξη που θα παρέχει στο µέλλον στον ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝ.ΕΛ. το Mega υπό την ιδιοκτησία Σαββίδη, ούτε το αν θα µπορέσει να περάσει απέναντι στον Μητσοτάκη και τη Ν.∆. τους οπαδούς του ΠΑΟΚ το σηµερινό του αφεντικό…  Α, και κάτι τελευταίο. Οσοι συναναστρέφονται µε τον δήθεν εκπρόσωπο του ρωσικού παράγοντα ας έχουν στο µυαλό τους την περίφηµη φράση του Χαρίλαου Τρικούπη «Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση».

ΥΓ: Στον βωμό του μικροπολιτικού κόστους, είναι λάθος να παίζεις στα ζάρια τη χώρα…