Σε πλήρη ανάπτυξη ο «Τσιπροκαραμανλισμός»
Οι υπόγειες διαδρομές που έχει εντοπίσει η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας
Από την πρώτη ηµέρα που ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας την αµέριστη υποστήριξη του υπουργού-συνοµιλητή του ισοβίτη, Πάνου Καµµένου, άρχισε να διαφαίνεται στον πολιτικό ορίζοντα ένα περίεργο «φλερτ» ανάµεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την επονοµαζόµενη «καραµανλική» πτέρυγα της Ν.∆. Τις αρχικές υποψίες ήρθε να επιβεβαιώσει η απόφαση του κ. Τσίπρα να προτείνει τον σκληρό «καραµανλικό» Προκόπη Παυλόπουλο για το ύπατο πολιτειακό αξίωµα. Από τότε έχει κυλήσει µπόλικο νερό στ’ αυλάκι και, παρά ταύτα, στους παροικούντες την πολιτική Ιερουσαλήµ εξακολουθεί να υπάρχει η αίσθηση της ύπαρξης ενός «υπόγειου διαύλου» ανάµεσα στη σηµερινή (αριστερή) κυβέρνηση και τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραµανλή. Το γεγονός της συµµετοχής του αναπληρωτή υπουργού ∆ικαιοσύνης, ∆ηµήτρη Παπαγγελόπουλου, στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει ξεχωριστή σηµασιολογία, µε δεδοµένη την άριστη σχέση που διατηρεί ο τελευταίος τόσο µε τον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας όσο και µε τον πρώην πρόεδρο της Ν.∆.
Παρά τις κατά καιρούς χλιαρές (οµολογώ) διαψεύσεις των «καραµανλικών», µια σειρά από γεγονότα έρχονται να επιβεβαιώσουν µε πανηγυρικό τρόπο τη συγκρότηση µιας ετερόκλητης πολιτικής συµµαχίας, που ακούει στο όνοµα: «τσιπροκαραµανλισµός». Και δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς ούτε µηχανισµό πληροφόρησης ούτε να µπαινοβγαίνει στην Παναγή Κυριακού, για να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Αρκεί να ανατρέξει στα όσα έχουν γίνει από τον Ιανουάριο του 2015 για να διαπιστώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας, θέλοντας να υπονοµεύσουν εκ των έσω τη Ν.∆., προσπαθούν να ενισχύσουν τη συµµαχία που έχουν µε τους Καραµανλήδες.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η προσπάθεια να ξανανοίξει ο φάκελος της ΕΛΣΤΑΤ και να καθίσει µε το ζόρι στο εδώλιο ο πρώην γραµµατέας της Υπηρεσίας, Ανδρέας Γεωργίου. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται οι διαρκείς αναφορές του Πάνου Καµµένου στη Ν.∆. του Κώστα Καραµανλή, παραβλέποντας ότι ο ίδιος είναι αρχηγός ενός άλλου κόµµατος, που δεν έχει καµία σχέση µε τις αρχές και τις αξίες που πρεσβεύει το κόµµα που ίδρυσε ο Εθνάρχης. Επίσης, οι εκπρόσωποι του «τσιπροκαραµανλισµού» παραβλέπουν ότι ο Κωνσταντίνος Καραµανλής ήταν ο ηγέτης που έδωσε αγώνα για να εισέλθει η Ελλάδα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, σε αντίθεση µε τον Τσίπρα και τον Καµµένο, που συζητούσαν την πρόταση Βαρουφάκη περί διπλού νοµίσµατος.
Οι συγκυβερνώντες, εκµεταλλευόµενοι τη σιωπή του Κώστα Καραµανλή, επιδιώκουν να οικοδοµήσουν το αφήγηµα που τους βολεύει, πιστεύοντας ότι αργά ή γρήγορα θα προκαλέσουν ρήγµα ανάµεσα στον Μητσοτάκη και τον Καραµανλή. Εσχάτως, οι «τσιπροκαραµανλήδες» φαίνεται να έχουν αποκτήσει και Μέσα Ενηµέρωσης, µέσω των οποίων επιχειρούν να «κατεβάσουν» γραµµή. Πρόκειται για την εφηµερίδα «∆ηµοκρατία», την οποία διευθύνει το ηγετικό στέλεχος του ακροδεξιού «Ελληνικού Μετώπου», εκδότης Ιωάννης Φιλιππάκης. Η συγκεκριµένη εφηµερίδα, εκτός από τις συχνές αναφορές στα πεπραγµένα της κυβέρνησης Καραµανλή, αντιµετωπίζεται σαν «ευαγγέλιο» από τους Τσίπρα, Καµµένο και Παπαγγελόπουλο.
Ολοι αυτοί παραβλέπουν ένα σηµαντικό γεγονός, που σχετίζεται µε τον σηµερινό αρχηγό της Ν.∆. Ως γνωστόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όντας απλός βουλευτής της Ν.∆., αποφάσισε να προβεί σε µια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου, αποφεύγοντας να ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο για την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας. Τότε, οι περισσότεροι προέβλεπαν το πολιτικό του τέλος εντός της Ν.∆., αφού, όπως έλεγαν: «Πήγε κόντρα σε ένα από τα πρόσωπα-σύµβολα του ιδιοκτήτη της Παράταξης».
Εναν χρόνο αργότερα, κόντρα στα προγνωστικά και στα «θέλω» του Καραµανλή και των υπολοίπων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδεικνύεται αρχηγός της Μεγάλης Φιλελεύθερης Παράταξης, διαψεύδοντας µε τον πλέον πανηγυρικό τρόπο όσους είχαν προδικάσει το τέλος του. Μπροστά σε αυτή τη νέα πραγµατικότητα, που θέλει τη Ν.∆. ενωµένη όσο ποτέ άλλοτε, κάποιοι -ευτυχώς λίγοισυνεργάζονται µε τους νεοκοµµουνιστές, πιστεύοντας ότι θα ανακόψουν την πορεία προς την εξουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη. ∆υστυχώς, γι’ αυτούς, ο κόσµος της Παράταξης έχει αντιληφθεί και τα παιχνιδάκια τους, αλλά κυρίως το βρώµικο σχέδιό τους.