Οταν κανείς δεν τολμούσε να ψελλίσει ακόμα και το μικρό του όνομα, για να μη βρεθεί αντιμέτωπος με τον «γνωστό Καμμένο», τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» πήραν την απόφαση να αρχίσουν τα αποκαλυπτήρια ενός αμφιλεγόμενου πολιτικού. Γνωρίζαμε ότι η επιλογή που κάναμε ήταν δύσκολη. Ωστόσο, προτιμήσαμε τον δύσβατο δρόμο από εκείνον του συμβιβασμού, που θα μας είχε υποτάξει στις άναρχες κραυγές και τα «πολιτικά καραγκιοζιλίκια» του πρώην υπουργού Αμυνας. Ακόμα και όταν επεδίωξε τον συμβιβασμό, αφού προηγουμένως είχε πετάξει τόνους λάσπης εναντίον μας, δεν μπήκαμε στη διαδικασία του συμβιβασμού. Και το κάναμε γιατί, γνωρίζοντας τον πολιτικό άνδρα, θεωρήσαμε ως υποχρέωσή μας να φωτίσουμε τις άγνωστες πτυχές του Καμμένου. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή, αφού απέναντί μας είχαμε έναν άνθρωπο που, κρυπτόμενος πίσω από την υπουργική ασυλία, εκστόμιζε ό,τι μπορούσε να φανταστεί ένας νοσηρός εγκέφαλος.

Χρησιμοποιώντας τη δύναμη της εξουσίας και έχοντας την αμέριστη στήριξη του νεοκομμουνιστή Αλέξη Τσίπρα, επεδίωξε με παρεμβάσεις δεξιά κι αριστερά να μας εξοντώσει, μόνο και μόνο γιατί δεν ανεχθήκαμε τη λάσπη του και δεν υποκύψαμε στην εξουσία του. Προσωπικά, γνωρίζοντας τον άνδρα, δεν δείλιασα ακόμα και σε στιγμές που η σύγκρουση ξεπερνούσε τα όρια των ανθρώπινων αντοχών. Δεν έκανα ούτε βήμα πίσω, γιατί ήξερα ότι στο τέλος θα δικαιωθώ. Υστερα από τέσσερα και πλέον χρόνια, αισθάνομαι την ανάγκη να απευθυνθώ σε όλους εσάς, που από την πρώτη στιγμή παρακολουθήσατε αυτήν τη σύγκρουση. Σήμερα, όλη ομάδα των «Παραπολιτικών» αισθάνεται δικαιωμένη για τη μάχη που έδωσε προκειμένου να αποκαλυφθούν το ήθος, η ανεπάρκεια, ο πολιτικός πολιτισμός και οι διαχρονικές πρακτικές που ακολουθούσε ο Πάνος Καμμένος. Ηταν δύσκολη η νίκη, ωστόσο η επιμονή στον στόχο και το γεγονός ότι δεν υποκύψαμε στους παρακρατικούς μηχανισμούς, στις απειλές από βήματος της Βουλής και σε διάφορα άλλα, που είναι ντροπή για την ίδια τη Δημοκρατία να αναφέρουμε, έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Επειτα από τέσσερα χρόνια, μπορούμε να πούμε ότι παραδίνουμε στην κοινωνία έναν άλλον Καμμένο. Αυτόν που είναι πραγματικά. Εναν άνθρωπο που κατάφερε όσα δεν έχει καταφέρει κανένας στη Μεταπολίτευση: να δώσει το στυλό στον απερχόμενο πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, για να υπογράψει την πιο ντροπιαστική συμφωνία για το Εθνος, που σηματοδοτεί το ξεπούλημα του ονόματος στους Σκοπιανούς. Εναν πολιτικό που συγκυβέρνησε με στελέχη που δείχνουν ασέβεια απέναντι στην Εκκλησία.

Εναν υπουργό που φεύγοντας προσπάθησε να περάσει μια τροπολογία δίνοντας 230 εκατ. ως αντισταθμιστικά ωφελήματα σε εταιρεία όπλων. Το βασικό, όμως, για εμάς είναι ότι, ύστερα από τέσσερα χρόνια αποκαλυπτηρίων, παραδίνουμε έναν Καμμένο χωρίς ψηφοφόρους, στελέχη και βουλευτές. Εναν πρώην υπουργό ο οποίος λίγο πριν αποχαιρετήσει τον δημόσιο βίο βρίζει τους Κουντουρά, Κουίκ, Κόκκαλη, Χρυσοβελώνη και όσους αποφάσισαν να αποστατήσουν, όπως λέει. Φυσικά, δεν αναφέρει ούτε λέξη για το γεγονός ότι ο ίδιος επιβράβευσε κατ’ επανάληψη τα συγκεκριμένα πρόσωπα. Δικοί του άνθρωποι ήταν. Εκπρόσωποί του. Κολλητοί του. Επιλογές του. Ακόμα και στα τελειώματα ενός πολιτικού, αποτελεί πράξη γενναιότητας να βγει και να αναγνωρίσει τις λάθος επιλογές του. Ο κ. Καμμένος δεν το έπραξε, γιατί αυτό που έμαθε να κάνει ήταν να εκτοξεύει λάσπη και μετά να κρύβεται πίσω από την όποια ασυλία του.

Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» επιτέλεσαν στο ακέραιο το χρέος τους απέναντι στους πολίτες και την ίδια τη Δημοκρατία. Ο Καμμένος παλεύει με το 0,5% και τον απόλυτο εκλογικό διασυρμό. Σήμερα δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να χάσει κανείς την ψήφο του ψηφίζοντας, έστω και για πλάκα, τον πρώην συγκυβερνήτη του Τσίπρα. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, είναι αυτονόητο ότι δεν θα ασχοληθούμε ξανά με τον συγκεκριμένο πολιτικό. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος. Αλλωστε, έχουμε μάθει να κάνουμε συγκρούσεις με ισχυρούς και όρθιους, όχι με ανίσχυρους και πεσμένους στο δάπεδο. Αφήνουμε να το κάνουν όλοι όσοι επί χρόνια φοβούνταν ακόμα και το Twitter του.

Η στήλη αποχαιρετά τον Καμμένο, με την υπόσχεση ότι δεν θα αναφέρει ξανά ποτέ το όνομά του. Καλό ταξίδι, όπου κι αν πας, κύριε Πάνο.