Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι αν ο απερχόμενος πρωθυπουργός είχε τη συνταγματική δυνατότητα, δεν θα προσέφευγε ΠΟΤΕ ξανά σε εκλογές. Οπως διά γυμνού οφθαλμού γίνεται αντιληπτό πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν πιστεύει ότι μετά από μια εκλογική συντριβή θα τεθεί άμεσα θέμα διαδοχής του.

Ο μοναδικός λόγος που ο πανικόβλητος πλέον (δήθεν) αριστερός ηγέτης σκέφτεται σοβαρά να προσφύγει σε πρόωρες κάλπες τον ερχόμενο Μάιο έχει να κάνει με το προσωπικό του σαρκίο. Ολα τα υπόλοιπα, που συζητούν και αναλύουν διάφοροι παράγοντες του δημόσιου βίου, ούτε τον ενδιαφέρουν ούτε τον πολυαπασχολούν. Ο κ. Τσίπρας, παρά τα όσα διατείνεται, γνωρίζει πολύ καλά ότι μια μεγάλη ήττα στις ευρωεκλογές μπορεί να τον οδηγήσει νομοτελειακά στο πολιτικό καναβάτσο.

Επειδή διανύει μόλις το 45ο έτος της ηλικίας του, σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε ο ίδιος να βάλει την ταφόπλακα στο πολιτικό του μέλλον. Αλλωστε, όπως έχει αποδείξει από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε τη διαδρομή του, πάνω και πέρα απ’ όλα βάζει τον εαυτό του. Μια ήττα στις ευρωεκλογές θα δημιουργούσε μια αρνητική παράσταση νίκης σε μια μελλοντική εκλογική αναμέτρηση. Επί της ουσίας, την αποτυχία των ευρωεκλογών θα διαδεχόταν η συντριβή των βουλευτικών του Οκτωβρίου.

Μπροστά σε αυτό το ορατό ενδεχόμενο, ο κ. Τσίπρας πιθανολογεί ται ότι θα επιλέξει το μικρότερο κακό για το πολιτικό του μέλλον. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ρίσκαρε με το οριστικό πολιτικό τέλος του, αφού η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ εκ των πραγμάτων θα δρομολογούσε εξελίξεις, που θα οδηγούσαν μέχρι και στη διαδοχή του. Ηδη άλλωστε έχουν αρχίσει να καταγράφονται κινήσεις στελεχών, που, εκτός από την αμφισβήτηση, έχουν αρχίσει να «χρεώνουν» στον απερχόμενο πρωθυπουργό και σειρά από επιλογές που στιγμάτισαν την ιστορική διαδρομή της Αριστεράς. Για παράδειγμα, είναι δύσκολο για τον Νίκο Βούτση να συνυπάρξει στο ίδιο ψηφοδέλτιο με την Κατερίνα Παπακώστα, τον Τέρενς Κουίκ και την Ελενα Κουντουρά. Κι ακόμη πιο δύσκολο να δει τον ΣΥΡΙΖΑ να μεταλλάσσεται σε μια νέα εκδοχή του ΠΑΣΟΚ.

Είναι προφανές ότι ο κ. Τσίπρας έχει βάλει σε δεύτερη μοίρα τα ρομαντικά που ακούγονταν στην Κουμουνδούρου πριν κατακτήσει την εξουσία. Ομως, αυτό είναι που μπορεί να επισπεύσει και το πολιτικό του τέλος, αφού εκείνοι που θα τον κρίνουν ύστερα από μια εκλογική συντριβή δεν θα είναι οι όψιμοι συνοδοιπόροι του, αλλά οι παλιοί σύντροφοί του. Σε κάθε περίπτωση, ο νεκροθάφτης της Αριστεράς έχει μια τελευταία ευκαιρία. Να κάνει εκλογές τον Μάιο για να μην ενταφιάσει μαζί με την κυβερνώσα Αριστερά και το προσωπικό του μέλλον.