Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένα πολιτικό πρόσωπο που ηλικιακά ανήκει στην πρόσφατη γενιά. Μπορεί να ανδρώθηκε πολιτικά την εποχή των 15μελών και των μαθητικών καταλήψεων, αλλά θα περίμενε κανείς να είναι εκσυγχρονιστής, να διαθέτει φρέσκο πολιτικό λόγο και να μην είναι εγκλωβισμένος στο χθες.

Η κυβερνητική πραγματικότητα του 2015-2019 διέψευσε κάθε τέτοια ελπίδα και τον ανέδειξε ως τον χειρότερο διαχειριστή της περιόδου των μνημονίων. Μαζί με το κόμμα του ευθύνονται για το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο και την επιβάρυνση με επιπλέον 100 δισεκατομμύρια ευρώ της ελληνικής οικονομίας.

Στην τετραετή θητεία του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από το 2019 έως το 2023, θα περίμενε κανείς, έχοντας μεγαλύτερη εμπειρία, να δει τα πράγματα με άλλο μάτι. Δεν αναφέρομαι στα πολιτικά ή τα οικονομικά. Σε αυτά δεν μπορεί να απαιτήσει κανείς αλλαγές από ανθρώπους που έχουν γαλουχηθεί με ιδεοληψίες και παλαιοκομμουνιστικές αντιλήψεις. Αναφέρομαι, όμως, στη σχέση της ηθικής με την πολιτική όπου δεν πρέπει να υιοθετούνται συμπεριφορές που παραπέμπουν σε αντιλήψεις ισοπεδωτικές, που αγγίζουν τα όρια της φασιστικής νοοτροπίας. Ο λόγος για το ασπρόμαυρο σποτ του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκινά δείχνοντας τον κ. Μητσοτάκη και το σπικάζ να λέει «ο άνθρωπος αυτός, της γνωστής οικογενείας...». Και στη συνέχεια αραδιάζει μια σειρά από ψεύδη ότι ο κ. Μητσοτάκης «χάθηκε στα δύσκολα» και ότι δεν νοιάστηκε για τις ανάγκες του λαού!

Είναι σοβαροί; Στην προσπάθειά τους να στοχεύσουν συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα πυροδοτούν ένστικτα περί οικογενειακής ευθύνης; Για κάθε φιλελεύθερο, η πολιτική του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δικαιώθηκε από την Ιστορία. Για τους πρώην οπαδούς του παπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ, όμως, ήταν πολιτικός «εφιάλτης». Επιχειρεί λοιπόν ο κ. Τσίπρας να νεκραναστήσει αντιδεξιά και αντιμητσοτακικά σύνδρομα καταφεύγοντας στη χυδαιότητα και τη φασίζουσα λογική της οικογενειακής ευθύνης; Καταλαβαίνει τι κάνει και πού οδηγεί τη χώρα; Μπορεί να καταλάβει ότι τους νέους, αλλά κι εμάς τους παλιότερους, δεν μας ενδιαφέρει τι έγινε πριν από 30 ή 60 χρόνια; Το μέλλον νοιάζει τους Έλληνες.

Και από το μέλλον της Ελλάδας ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έχει εξαιρέσει τον εαυτό του.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 17/5